พื้นที่ของนครจำปาสักจริงๆคงพูดยากว่ามีแค่ไหนครับ เพราะประชากรในเขตของจำปาสักเบาบางมาก ยังเป็นพื้นที่ป่าดงก็เยอะ และมีชาวข่าชาวส่วยอาศัยปะปนกับชาวลาวกับชาติพันธุ์อื่นๆเต็มไปหมด

ดินแดนแถบริมแม่น้ำชีตอนปลาย และแม่น้ำมูลตอนปลายตั้งแต่ยโสธร (บ้านสิงห์ท่า) ลงมาน่าจะมีชุมชนขนาดเล็กๆกระจัดกระจายอยู่ครับ ซึ่งอาจจะมีนายบ้านที่เป็นอิสระไม่ได้ขึ้นกับเมืองไหน เพราะระบบการปกครองของล้านช้างไม่ได้รวมศูนย์ไพร่พลเหมือนทางอยุธยา อีกทั้งสงครามกลางเมืองระหว่างเวียงจันทน์กับหลวงพระบางก็ทำให้ชาวบ้านจำนวนไม่น้อยอพยพข้ามแม่น้ำโขงมาตั้งบ้านเรือนอยู่ในพื้นที่ใจกลางที่ราบสูงอีสานเพื่อให้พ้นภัย

ยุคปี 2270 ลงมาเลยน่าจะมีหมู่บ้านและชุมชนเล็กๆกระจัดกระจายเต็มไปหมด บ้างก็ลงหลักถาวรบ้างก็ย้ายไปย้ายมาตามสภาพ ที่ราบสูงฝั่งขวาของแม่น้ำโขงจึงเป็นเขตสุญญากาศทางอำนาจที่เวียงจันทน์หรือจำปาสักเองก็ไม่ได้ควบคุมชัดเจนอะไรนัก

อย่างพระวอกับพระตาที่โดนพระเจ้าเวียงจันทน์ตีแตกหนีมาจากหนองบัวลำภูก็หลบหนีลงใต้มาไกลถึงบ้านสิงห์ท่า แต่ก็ยังโดนตามตีต่อจนต้องหนีไปดอนมดแดง และไปสวามิภักดิ์เจ้าหลวงองค์ไชยกุมาร ซึ่งก็เป็นแค่ในเชิงอำนาจเท่านั้น เนื่องจากในทางปฏิบัติเจ้าหลวงองค์ไชยกุมารและเมืองจำปาสักไม่ได้มีไพร่พลพอจะช่วยเหลืออะไรได้

สุดท้ายท้าวคำผงก็ต้องขอสวามิภักดิ์กรุงธนบุรี เพื่อขอกำลังไปคานอำนาจและปกป้องจากกองทัพเวียงจันทน์แทน