เรื่องมีงี้ค่ะ เราอยู่กันเป็นห้องเช่าทำให้เเยกห้องนอนไม่ได้ เวลานอนตอนกลางคืนอ่ะค่ะพ่อเราเป็นคนที่กินเหล้าหนักเวลานอนทั้งจาม ไอ กรน เสียงดังพอที่จะถึงเราได้ เเละเเม่บางทีก้อไอนะคะ เเล้วเขานอนอยู่ข้างๆเรา เราจะชอบตื่นเพราะเสียงพวกนี้บ่อยครั้งมาก  เราคิดว่าเราสามารถบอกเขาให้เขารับรู้เเละเเก้ไขได้ เเต่มันก้ไม่ใช่เเบบนั้น รับรู้มันผ่านๆ มันก็ยังเป็นเเบบเดิมเรื่อยมาเเละก็อเวลาช่วงที่เเม่ลุกไปหุงข้าวเเล้วกลับมานอนเข้าใจนะคะว่านอนไม่หลีบเเต่เขาก้ไม่ควรเล่นโทรศัพท์เเล้วหันเเสงมาทางเรา คือมันเข้าตาเรา ก้ทำให้เราตื่นด้วยเหมือนกัน จนเราเริ่มจะไม่โอเคเเล้ว เพราะกลายเป็นว่าพอได้ยินเสียงพวกนี้ ทำเริ่มทำให้หงุดหงิด อารมณ์เริ่มไม่ดี เเล้วเราต้องไปเรียนทำให้เราง่วงมากเลยบางที เราเคยนอนไม่พอเพียงเเละวูบไปเลยค่ะ  คือเราผิดมั้ยคะที่คิดว่าเสียงพวกนี้มันน่ารำคาญทำไมเขาไม่เกรงใจเราบ้างเลย ทุกวันนี้ได้เเค่ข่มใจไว้เท่านั้นอ่ะค่ะ จนกลัวว่าจะใช้ชีวิตลำบากขึ้นเพราะเสียงพวกนี้ด้วย
บางคนอาจจะบอกนั่นพ่อเเม่นะ ค่ะเรารู้ ขอกั๊กไว้ก่อนนะคะเผื่อใครจะมาทวงบุญคุณที่ผ่านมา ตอนเราเด็กยอมรับว่าเขาก้คงไม่ได้นอนเพราะเสียงร้องเรา เเต่นั้นมันเทียบกันไม่ได้เลย เพราะถ้าเทียบมันคงเป็นเพียงเวลาที่สั้น เเต่สิ่งที่เราต้องอยู่อย่างน้อยก็ตั้งเเต่จำความได้ ก็ประมาณ7-8ปีอ่ะค่ะ