การอโหสิกรรมทำให้เราหมดเวรต่อกันจริงหรือไม่?

ความรักของเราที่ผ่านมา ตอนนี้เรายอมรับความจริงได้แล้วว่า ถึงแม้ที่ผ่านมาเราไม่เคยบิดพริ้วและได้พยายามอย่างสุดกำลังของเราในทุกๆทาง..แต่เราไม่อาจเหนี่ยวรั้งอะไรไว้ได้ มันไม่มีอะไรเป็นไปดั่งใจเราทุกอย่างจริงๆ ถึงจะมุ่งมั่นแค่ไหนก็ตามแต่….

เราพยายามปล่อยวางทุกสิ่งที่ผ่าน ได้มองและลองทำความเข้าใจกับมันบนหลักเหตุและผล หลักความเป็นจริง จนทัศนคติของเราเปลี่ยนไปมากๆหลังจากเราสงบลง ไม่ยึดติดเกินไป ได้รู้และนำมาเป็นบทเรียนการใช้ชีวิตต่อไปวันข้างหน้า

เราเพียงต้องการขอให้เขายกโทษและอโหสิกรรมให้ในสิ่งที่เราเคยกระทำลงไปในอดีต แม้มันล่วงเลยมานานมากแล้ว อยากขอให้อภัยกันเพราะหลังจากครั้งนั้นเราเองได้เปลี่ยนแปลงทุกอย่าง แต่ไม่สมหวัง ไม่โทษเขาและเราเองก็จะยกโทษและอโหสิกรรมที่เขาเคยทำเจ็บช้ำ ไม่ว่าจะด้วยวาจาหรือการกระทำต่างๆ ขออโหสิให้แก่เขาทั้งสิ้น อย่าได้มีเวรมีกรรมต่อกันอีกเลย จากนี้ขอเราทั้งสองดำเนินชีวิตอย่างปกติสุข อย่าได้มีบาประหว่างเราสองให้ต้องมาชดใช้กันในรูปแบบที่ต้องทำให้เจ็บช้ำน้ำใจต่อกัน เราจะดำเนินชีวิตบนเส้นทางของความดีและไม่ประมาทต่อไป ไม่คาดหวังไม่จมปลัก แต่ถ้าหากวันนึงในเวลาที่เหมาะสม ถ้าเราได้กลับมาเจอและจะรักกันอีกครั้ง ถ้าหากใช่ ขอเราเป็นคู่แท้และกลับมาเพราะพรหมลิขิต หลังจากนี้ อย่าได้มาในรูปแบบการจองเวรจองกรรมแก่กันเลย…

แต่ถ้า ณ เวลานี้ เราอยากถามเพื่อนๆพี่ๆว่า หากเขาอีกฝ่ายไม่ยอมยกโทษหรืออโหสิกรรมให้แก่กัน เราจะยังต้องวนเวียนชดใช้กรรมแก่กันเช่นเดิมให้ต้องเจ็บช้ำกันไปอีกรึเปล่าคะ ?

ถ้าหากเป็นอย่างนั้น เราควรทำอย่างไรให้หลุดพ้นจากสิ่งนั้นได้ ?  


ยาวหน่อยแต่ขอบคุณนะคะสำหรับคนที่อ่านจนจบ <3
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 17
ไม่รู้ว่า จขกท. เคยได้รู้มาบ้างหรือไม่ว่า กฎแห่งกรรมนั้น ถ้าลงลึกๆ ในรายละเอียด บางทีมันส่งผลซับซ้อนมาก
มากเกินกว่าคนธรรมดาจะไปเข้าใจได้  เค้าเรียกว่า มันเป็นอจินไตย (ลองไป google หาความหมายดูนะคะ)

ถ้าคุณอโหสิ ยกโทษ ไม่ผูกใจเจ็บต่อผู้อื่น  นี่เป็นเรื่องดีที่คุณทำได้ค่ะ
มันส่งผลแน่นอนต่อใจคุณ ไม่ต้องรอชาติหน้า
คือ  ถ้าคุณทำใจปล่อยวางความโกรธเกลียด ความแค้นเคืองได้
คุณจะสบายใจขึ้นมาก

แต่การที่คุณจะไปคาดหวังให้คนอื่นต้องอโหสิให้นั้น  
เป็นเรื่องที่เราก็ไม่สามารถบังคับได้ดั่งใจค่ะ
เค้าจะอโหสิให้หรือไม่   มันเป็นเรื่องของใจเขา
หน้าที่ของเรา คือ จัดการกับใจของเรา
และถ้าเราทำอะไรผิดไป
ถ้ามีโอกาสเราก็ขออภัยต่อผู้ที่เราทำผิดด้วยความจริงใจ
สำนึกผิดด้วยความจริงใจ
และเราก็พยายามแก้ไข ชดเชย รวมทั้งปรับปรุงตัวเอง
(แต่ถ้าบุคคลนั้น ไม่อยู่ให้เราขอโทษต่อหน้า
เช่น ไม่สะดวกที่จะไปเจอกัน หรือไม่รู้ไปอยู่ที่ไหน หรือตายจากไปแล้ว
เราก็ได้แต่ตั้งจิตตั้งใจ สื่อสารไปทางจิตละกันค่ะ  
เค้าจะได้รับหรือไม่ ก็เป็นเรื่องที่สุดวิสัยที่เราจะไปกำหนดได้ค่ะ)

ส่วนถ้าเค้าไม่อโหสิให้ แล้วจะทำให้ผูกติดกันไปทุกภพทุกชาติ
ต้องเกิดมาเบียดเบียนกันต่อไปหรือไม่?
ไม่มีใครตอบได้แน่ชัดหรอกค่ะ  เพราะการส่งผลของกรรม มันเป็นอจินไตยค่ะ
มันมีปัจจัยอื่นๆ อีกมากมาย   เอาแค่ชาตินี้ให้ทำให้ดีที่สุดไว้ก่อน
ชาติหน้าทั้งสองจะได้เกิดภพไหน ยังไง ก็ยังไม่รู้เลย
เราอย่ากังวลในเรื่องอนาคตที่มันไกลๆๆๆๆๆ   มากๆๆๆ เกินไปเลยค่ะ

ถ้าคุณเชื่อทางพุทธ  มันจะมีเรื่องที่ต้องฝึกฝนพัฒนา
แล้วจะทำให้คุณหลุดพ้นจากผลของกรรมเก่าได้ค่ะ

เอาเป็นว่า หากสนใจก็ลองฟังคลิปเพลินๆ ได้ค่ะ
เราขอส่งกำลังใจให้ค่ะ

"ลัทธิกรรมเก่า" ต่างจากหลักกรรมในพุทธศาสนาอย่างไร?
โดย สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ปยุตฺโต)
https://youtu.be/QsaDz-_PUUk

กว่าจะได้เกิดเป็นคนไม่ใช่ง่าย กรรมเก่าทำให้ใจทุกข์ไม่ได้..ถ้าหมั่นฝึกตน
โดย พระอาจารย์ไพศาล วิสาโล
https://youtu.be/YRw62mhSI3A

รับมือกับ"กรรมเก่า" ด้วยการสร้าง"กรรมใหม่" โดย พระอาจารย์ไพศาล วิสาโล
https://youtu.be/79Q0MwJOlyY


ความเข้าใจผิดเรื่องกฎแห่งกรรม (นิยาม 5)
โดย สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ปยุตฺโต)
https://youtu.be/KbZzzaBl0J4
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่