สวัสดิ์ดีครับพอดีเจอประสบการณ์โดนเล่นกับความรู้สึก พอดีผมชอบน้องคนหนึ่ง ซึ่งน้องเขาเป็น นศ.พยาบาล ของวิลัยพยาบาลทางภาคเหนือสักแห่งหนึ่ง ขอไม่เอ้ยชื่อละกันครับ เอาละเริ่มเล่าเลยละกัน คือไปเจอกันตอนที่น้องเขามาฝึกงานที่ รพ. ที่ผมทำงานอยู่ เจอครั้งแรกแบบเชี้ยยย ใช่เลย ผมเลยเริ่มหาเฟสน้องเขา เจอเฟสปึบ ก็แอดไป ก็คุยกันได้พอสักพัก ผมก็ขอน้องเขาเป็น น้องเขาก็ตอบตกลงนะครับ โอเคคคค พอคบกันได้สักประมาณนึ่ง ผมก็ขอน้องเขาขึ้นสถานะ น้องบอกขึ้นแต่น้องจะไม่เอาขึ้นหน้าเฟสเพราะกลัวทางบ้านรู้และน้องเขาก็บอกว่า คบกับใครไม่เคยขึ้นสถานะเลย ผมก็โอเค ไม่โชว์ก็ได้ พอมาถึงวันที่รู้ความจริงคือ น้องเขาบอกกับผมว่า ขอกลับไปเป็นสถานะคนคุยได้ไหม แต่ !! ก็ยังสามารถไปหากันได้ ไปเที่ยวด้วยกัน แค่เลื่อนสถานะลงเฉยๆ ผมก็ช็อคสิครับ ผมได้แต่คิดในใจว่าทำไมไม่บอกตั้งแต่วันที่ผมขอ มาบอกกันวันนี้คือเสียความรู้สึกมาก ผมบอกได้เลย ณ ตอนนั้นผมเทใจให้ไปแลัวเต็ม100 น้องเขาก็บอกอีกว่า ตอนคบกันนึกว่าจะไปกันได้ เลยลองคบกันไปก่อน ผมยิ่งช็อคไปอีก เชี้ยคือแบบนี้ก็ได้เหรอ หลังจากนั้นเหมือนน้องเขาพูดไม่ออกอ่ะครับ ได้แต่พูดว่าขอโทษๆ ละพูดว่าพี่ไม่ต้องเสียใจนานนะ อย่าเสียใจเพราะหนู หนูขอโทษ หนูไม่คิดว่ามันจะเป็นแบบนี้ ชึ่งมาบอกกับผมตอนที่ผมกักตัวอยู่กับไอ้โรคบ้านี้ งานไม่ได้ทำ เงินก็ไม่ค่อยมี ช่วงที่ผมต้องการกำลังใจ ต้องการคนซัพพอตเรา เพราะทางบ้านผมก็ไม่มีใครค่อยช่วยเลย ต้องมาโดนรับแรงกระแทกจากภาระทางครอบครัวแต่เขากับมาทิ้งผมไป  คือหลังจากการกักตัว ผมต้องไปตรวจกับจิตแพทย์แลัวอ่ะครับ ผมดิ่งแบบไม่ไหว จนคิดอยากฆ่าตัวตาย ผมนัดกับหมอไว้วันที่ 31 ที่จะถึงนี้อ่ะครับ เพราะตอนนี้ผมอยู่ในช่วงกักตัวอยู่ กักเสร็จก็วันที่ 26 ที่จะถึงนี่ เลยแบบครั้งนี่ไม่ไหวแลัวจริงๆต้องไปตรวจอ่ะครับ 

ขอบคุณที่อ่านจนจบนะครับ ขอบคุณที่มีพื้นที่ให้ผมระบาย