เจ้าของกระทู้เคยเป็นสาวโสด 35up มานานแสนนานค่ะ

เรียบจบทำงานนั่นนู่นนี่ ก็มีแว๊บๆ บ้าง ที่เราชอบเค้าแต่ก็ไม่กล้าบอก หรือมีคนที่มาชอบเราแต่เราไม่ชอบแนวนี้อ่าาา บางทีแอบคิดว่าถ้าฉันชอบแบบนี้ป่านนี้ลูกโตแระ 555

จวบจนอายุ 35 ย่าง 36 ตอนนั้นทำงานตำแหน่ง Sales Manager ที่โรงงานอาหารแห่งหนึ่ง บังเอิ้นนนนน้องที่ติดต่องานกับโรงงานอาหารอีกจังหวัดหนึ่งที่ติดต่อซื้อขายกันลูกค้ามาตรวจโรงงาน ต้องพาลูกค้าไปแต่น้องเกิดเหตุสุดวิสัยไปไม่ได้ เราก็เลยต้องไปแทนค่ะ

ไปถึงโรงแรมที่ลูกค้าพักมีเจ้าของโรงงานรุ่นลูกมารับ แล้วก็นั่งรถไปโรงงานกัน ส่วนใหญ่ก็จะชวนลูกค้าต่างชาติคุย คุยกับคนมารับไม่กี่ประโยค แต่มีประโยคเด็ดคือ "มาเช้าๆ แบบนี้แฟนไม่ว่าเหรอครับ" คนถูกถามตื่นเต้นเล็กน้อยและตอบว่า "ไม่มีแฟนค่ะ" 555

หลังจากนั้นก็ไม่ได้คุยกันอีกเลยเพราะส่วนใหญ๋จะติดต่องานผ่านน้องสาวเค้า 3 เดือนผ่านไป บริษัทให้ทีมขายเอาของขวัญไปสวัสดีปีใหม่ลูกค้าใน กทม.และใกล้เคียงเลยได้เจอกันอีกครั้ง เค้าขอเบอร์โทรจากเพือนร่วมงานที่เป็นน้องผู้ชาย แล้วก็โทรมาคุยแบบทางการมาก "สวัสดีครับผม(บอกชื่อ) ก่อนคุยกันผมต้องบอกก่อนว่าผมมีลูกแล้ว คุณ...จะไม่คุยต่อก็ได้นะครับ" ก่อนหน้านี้ก็พอรู้แล้วว่าเค้าหย่าร้างมา 7 ปี เราก็ลองคุยกันเพราะตกลงกันว่า ลองคุยกันดูถ้าทัศนคติไปกันได้ก็พัฒนา แต่ถ้าคิดว่าไปกันไม่ได้ก็เป็นเพือนกัน

เราอายุเท่ากัน แต่งงานกันตอนอายุ 37 ปีนี้จะครบ 12 ปีแล้วค่ะ มีลูกชาย 1 คนอายุกำลังจะ 7 ขวบ ความรักที่แม่เลี้ยงคนนี้เคยให้พี่ชายทั้งสองคนที่พ่อเค้ามีก่อนหน้านี้ถูกส่งต่อมาให้น้องคนเล็กแบบชื่นใจคุณแม่มากค่ะ ตอนนี้พี่ชายทั้งสองคนเรียนมหาวิทยาลัยปีสุดท้ายกันแล้วค่ะ (เคยเล่าในกระทู้นี้ค่ะ   https://ppantip.com/topic/34490902 )

สำหรับคนโสดทั้งหลายถ้าคิดว่าอยู่คนเดียวแล้วเริ่มเหงา ลองเปิดใจดูนะคะ แล้วลองคุยแบบไม่ต้องคาดหวังดูบางทีเราก็อาจจะไม่ต้องโสดต่อไปนะคะ