คือผมชอบคนในห้องที่เป็นเพื่อนกันมา2ปีกว่า แล้วผมไปหลงชอบเขา ส่วนเขาตอนแรกก็ไม่ชอบผมหรอกครับ ก็คุยกันเฉยๆเหมือนเพื่อนช่วงนั้นคือช่วงปิดเทอมที่ผมชอบเขา และพอเปิดเทอมมาผมก็เริ่มรุกไปจีบเขาจนติด คือพอผมเป็นแฟนกันแทบไม่ได้โทรคุยกันเลยอะครับ คือผมทักไปบอกว่า โทรนะ
ขอโทรได้ไหม เขาก็จะตอบเกือบทุกรอบว่าไม่
และเวลาเขาจะไปไหนไปทำอะไรเขาก็จะไม่บอก
และเขาก็ชอบบ่นว่าเบื่อผมเป็นประจำ มันเป็นเรื่องปกติละหล่ะครับเพราะคนมันเคยสนิทกันมันก็เป็นเรื่องธรรมดา คู่ผมไม่เหมือนคู่อื่นเลยครับ เรียกกัน กู
ปกติเลยเหมือนเพื่อนกัน ทะเลาะกันก็บ่อยเขาไม่เคยง้อผมเลยแม้แต่ครั้งเดียว มีแต่ผมที่จะง้อ บางทีผมงอนเขา เขาก็งอนผมกลับ ผมเลยต้องจงใจง้อเขา
ที่ผมทำอย่างงี้เพราะผมไม่อยากเสียเขาไปจริงๆ ผมรักเขามาก แต่ช่วงนี้ผมรู้สึกว่าผมรักเขาน้อยกว่าช่วงแรก แล้วเขาก็เคยบอกผมว่าเขาไม่ได้รักผม ผมก็ชอบคิดในแง่บวก ว่าเขาคงพูดเล่นแหล่ะ แต่บางทีผมก็คิดในแง่ลบ ตามจริงผมเป็นคนตลกเฮฮา เฟรนลี่
แต่พอผมมีแฟนผมรู้สึกว่าผมโครตคิดมากเลย แบบนอนก็คิดถึงแต่เรื่องเขา บางทีก็นอนไม่หลับอะครับ
คือผมต้องทำไงต่อดีไม่รู้จริงๆ ผมเครียดมากเลยไม่รู้จะทำไงต่อ
อาจจะงงๆหน่อยนะครับ
ผมเป็นคนเขียนไม่เก่ง.....
มีแฟนก็เหมือนไม่มีทำไงดีครับ?
ขอโทรได้ไหม เขาก็จะตอบเกือบทุกรอบว่าไม่
และเวลาเขาจะไปไหนไปทำอะไรเขาก็จะไม่บอก
และเขาก็ชอบบ่นว่าเบื่อผมเป็นประจำ มันเป็นเรื่องปกติละหล่ะครับเพราะคนมันเคยสนิทกันมันก็เป็นเรื่องธรรมดา คู่ผมไม่เหมือนคู่อื่นเลยครับ เรียกกัน กู
ปกติเลยเหมือนเพื่อนกัน ทะเลาะกันก็บ่อยเขาไม่เคยง้อผมเลยแม้แต่ครั้งเดียว มีแต่ผมที่จะง้อ บางทีผมงอนเขา เขาก็งอนผมกลับ ผมเลยต้องจงใจง้อเขา
ที่ผมทำอย่างงี้เพราะผมไม่อยากเสียเขาไปจริงๆ ผมรักเขามาก แต่ช่วงนี้ผมรู้สึกว่าผมรักเขาน้อยกว่าช่วงแรก แล้วเขาก็เคยบอกผมว่าเขาไม่ได้รักผม ผมก็ชอบคิดในแง่บวก ว่าเขาคงพูดเล่นแหล่ะ แต่บางทีผมก็คิดในแง่ลบ ตามจริงผมเป็นคนตลกเฮฮา เฟรนลี่
แต่พอผมมีแฟนผมรู้สึกว่าผมโครตคิดมากเลย แบบนอนก็คิดถึงแต่เรื่องเขา บางทีก็นอนไม่หลับอะครับ
คือผมต้องทำไงต่อดีไม่รู้จริงๆ ผมเครียดมากเลยไม่รู้จะทำไงต่อ
อาจจะงงๆหน่อยนะครับ
ผมเป็นคนเขียนไม่เก่ง.....