คือเริ่มเรื่องเลยนะค่ะ!!!
เราเจอกับแฟนที่ทำงานแฟนอายุมากกว่า8ปีมีการงานที่มั่นคงค่ะบังเอิญเจอกันเค้าเป็นคนเฟรนลี่หยอกคนอื่นหยแกเราบ่อยๆเลยทำให้เราสนใจเค้าขึ้นมาค่ะเราเป็นฝ่ายขอไลน์เค้าก่อนเเล้วเราก็เริ่มคุยกันคอลหากันจนคุยกันได้1เดือนเราก็นัดไม่นอนด้วยกันที่โรงเเรมหลังจากนั้นเราก็ถามเค้าว่าจะเอายังไงกับเราเพราะถ้าเล่นๆจะได้ไม่ปล่อยใจไปกันเค้า เค้าก็เลยบอกว่าอยากเป็นแฟนเราเราก็เริ่มสานต่อความสัมพันธ์กันเเต่ก็ยังนัดไปนอนด้วยกันบ่อยๆ
คือเราก็เริ่มคิดไปต่างๆนาๆว่าเราไม่คู่ควรกับเค้าเพราะว่าเค้าจบ ป.ตรี ส่วนเรา จบเเค่ ป.6 เเล้วเค้ามีงานที่เเน่นอนส่วนเราก็ลอยไปลอยมา เเต่ก็หางานทตลอดนะค่ะ จนกะทั้ง วันนึงเค้าอยากให้เราไปอยู่ด้วย เเล้วเค้าจะช่วยเรื่องการเรียนเรื่องวุฒิหาฝากงานให้เเล้วเค้าก็เริ่มทำตัวเข้ามาวงการเรื่องในชีวิตเราทั้งๆที่ยังไม่ได้ใช้ชีวิตด้วยกัน เราซึ้งใจตรงที่เค้าปกป้องเรา เเต่อย่างอื่นคือไม่ได้เลย ตอนแรกเราคุยกันว่าเค้าจะช่วยเราเรื่องเงินเรียนต่อพอพูดอีกทีบอกให้เราหาเงินช่วยด้วยนะ เเล้วเราก็บอกขอเวลาหน่อยเงินมันไม่ได้หาง่ายๆนะค่ะ คือเราใช้ชีวิตอยู่กับเเม่ ทำงานที่เดียวกันกับพ่อ เค้าบอกว่าอยากให้เราออกมาใช้ชีวิตเองจะได้ช่วยเหลือตัวเองได้เราเข้าใจว่าเค้าหวังดีนะค่ะ เเต่เราก็บอกเค้าว่าถ้าเป็นแบบนั้นพ่อเเม่คงตัดหางปล่อยวัดเรา เค้าก็บอกว่าดีเราจะได้มีเงินเก็บเป็นของตัวเอง เเต่ตั้งทำงานได้เราให้เงินพ่อเเม่ตลอด เเต่เค้ากับบอกให้เราทิ้งพ่อเเม่ไปอยู่กับเค้า เราอึดอัดใจมากเค้าก็เป็นคนที่เรารักนะ เเต่เราก็ทิ้งพ่อเเม่ที่มีพระคุณเเละคอยอยู่ข้างๆเราตลอดเวลาไม่ได้ เราถามเค้าตลอดว่าเค้ารักเราไหม?เเต่เค้าไม่เคยตอบเค่าบอกว่ารู้อยู่เเล้วจะถามทำไม เเล้วอีกอย่างคือนิสัยเด็กอ่ะนะขี้งองเเง เอาเเต่ใจ เเต่เรายอมไม่เป็นแบบนั้นเพราะว่ารักเค้า เเล้วเค้าก็ชอบเล่าถึงแฟนเก่าให้เราฟังบ่อยๆเเต่เราก็ต้องข่มใจไว้ทั้งๆที่เเทบจะเบิดนอนเอากับเราเสร็จก็พูดถึงแฟนเก่าให้เราฟัง เราอ่ะยอมเค้าทุกอย่างพยายามปรับเปลี่ยนทุกอย่างเพื่อเค้าเเต่เค้าไม่เคยปรับเปลี่ยนอะไรเพื่อเราเลย
จริงอยู่ว่าเราด้อยกว่าเค้าทั้งเรื่องการเรียน เรื่องการทำงาน เเต่เราคิดว่าความคิดความรู้จักบุญคุณ เราสูงกว่านะค่ะ เราอายุ22ส่วนเค้า30เเต่ความคิดเค้าคือรับไม่ได้เลยอ่ะบอกตรงๆ ไปไหนก็คือเราต้องเป็นคนไปรอเค้าตลอด รอทุกเรื่อง บอกว่ามารับหน่อยก็มีเเต่บอกว่ามาเองน่าจะสะดวกกว่า เเต่มารับเราไปเอาเนี่ย10นาทีถึง เฮ้ฮฮ...อีกอย่างบอกว่าจะเป็นคนรับผิดชอบค่าห้องค่าน้ำค่าไฟเเต่พอไปๆมาๆบอกให้หารกัน คือ งงง เเล้วเค้าก็บอกว่าคนที่เค้าคบผ่านๆมายาก เเต่พูดเหมือนทำนองว่า มีเเต่เราเนี่ยคือพูดอ้อมว่า ง่าย อะไรประมาณนั้น เค้าบอกว่าเค้าพอใจในสิ่งที่เราเป็น เราก็อ้วนอ่ะนะหนัก92เค้าเอายาเบื่ออาหารมาให้เรากินเราก็ทำตามใจเค้าทุกอย่างจนเราผอมลงมาหน่อยหนัก84ทีนี้ก็ทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของเรา บอกคนที่ทำงานว่าเราเป็นแฟนเค้า เเล้วที่ไม่โอเครคือคิดแทนเราตลอด ตอนแรกบอกชอบที่เราเป็นเเบบนี้พอมาตอนหลังๆบอกให้เราเปลี่ยนการเเต่งตัวเป็นผิวให้ดีขึ้นกว่านี้ เราก็เลยถามเค้าว่าเราดูเเย่ขนาดนั้นเลยอ่อ ก็ทำเป็นหัวเราะกลบเกลื่อน ถ้าเราเปลี่ยนอย่างที่เค้าต้องการได้เราก็คงจะไม่เอาเค้ามาเป็น สามี หรอก เห็นเเก่ตัวเอาเเต่ได้เเถมชอบพูดจาทำร้ายความรู้สึกเราทับถมเราสารพัด เเต่เราก็ยอมทุกอย่าง เพราะว่าเรา รัก เค้าไปแล้ว คือเราควรเอายังไงดีค่ะ?? ยังไม่ได้อยู่ด้วยกันก็ขนาดนี้เเล้วอ่ะ
คบกันได้4-5เดือน เเล้วเราก็ไม่รู้ว่าเค้าหัวสมองรึหัวนิ้วโป้งตีนนคิด ว่าให้เราทิ้งพ่อเเม่ตัดขาดจากพ่อเเม่เพื่อให้เราไปอยู่กับเค้า เราเจียมตัวตลอดช่วยคิดหน่อยค่ะว่าเราควรเดินออกจากชีวิตเค้ารึป่าว?? ทั้งรักทั้งหลงงเค้า เเต่สุดท้ายเค้าก็มองว่าเราไร้ค่าอยู่ดี เสียใจจมากเสียความรู้สึกเค้าโตกว่าเราเเต่ทำไมคิดได้แค่นี้
ปัญหาเรื่องความรัก อึดอัดใจ
เราเจอกับแฟนที่ทำงานแฟนอายุมากกว่า8ปีมีการงานที่มั่นคงค่ะบังเอิญเจอกันเค้าเป็นคนเฟรนลี่หยอกคนอื่นหยแกเราบ่อยๆเลยทำให้เราสนใจเค้าขึ้นมาค่ะเราเป็นฝ่ายขอไลน์เค้าก่อนเเล้วเราก็เริ่มคุยกันคอลหากันจนคุยกันได้1เดือนเราก็นัดไม่นอนด้วยกันที่โรงเเรมหลังจากนั้นเราก็ถามเค้าว่าจะเอายังไงกับเราเพราะถ้าเล่นๆจะได้ไม่ปล่อยใจไปกันเค้า เค้าก็เลยบอกว่าอยากเป็นแฟนเราเราก็เริ่มสานต่อความสัมพันธ์กันเเต่ก็ยังนัดไปนอนด้วยกันบ่อยๆ
คือเราก็เริ่มคิดไปต่างๆนาๆว่าเราไม่คู่ควรกับเค้าเพราะว่าเค้าจบ ป.ตรี ส่วนเรา จบเเค่ ป.6 เเล้วเค้ามีงานที่เเน่นอนส่วนเราก็ลอยไปลอยมา เเต่ก็หางานทตลอดนะค่ะ จนกะทั้ง วันนึงเค้าอยากให้เราไปอยู่ด้วย เเล้วเค้าจะช่วยเรื่องการเรียนเรื่องวุฒิหาฝากงานให้เเล้วเค้าก็เริ่มทำตัวเข้ามาวงการเรื่องในชีวิตเราทั้งๆที่ยังไม่ได้ใช้ชีวิตด้วยกัน เราซึ้งใจตรงที่เค้าปกป้องเรา เเต่อย่างอื่นคือไม่ได้เลย ตอนแรกเราคุยกันว่าเค้าจะช่วยเราเรื่องเงินเรียนต่อพอพูดอีกทีบอกให้เราหาเงินช่วยด้วยนะ เเล้วเราก็บอกขอเวลาหน่อยเงินมันไม่ได้หาง่ายๆนะค่ะ คือเราใช้ชีวิตอยู่กับเเม่ ทำงานที่เดียวกันกับพ่อ เค้าบอกว่าอยากให้เราออกมาใช้ชีวิตเองจะได้ช่วยเหลือตัวเองได้เราเข้าใจว่าเค้าหวังดีนะค่ะ เเต่เราก็บอกเค้าว่าถ้าเป็นแบบนั้นพ่อเเม่คงตัดหางปล่อยวัดเรา เค้าก็บอกว่าดีเราจะได้มีเงินเก็บเป็นของตัวเอง เเต่ตั้งทำงานได้เราให้เงินพ่อเเม่ตลอด เเต่เค้ากับบอกให้เราทิ้งพ่อเเม่ไปอยู่กับเค้า เราอึดอัดใจมากเค้าก็เป็นคนที่เรารักนะ เเต่เราก็ทิ้งพ่อเเม่ที่มีพระคุณเเละคอยอยู่ข้างๆเราตลอดเวลาไม่ได้ เราถามเค้าตลอดว่าเค้ารักเราไหม?เเต่เค้าไม่เคยตอบเค่าบอกว่ารู้อยู่เเล้วจะถามทำไม เเล้วอีกอย่างคือนิสัยเด็กอ่ะนะขี้งองเเง เอาเเต่ใจ เเต่เรายอมไม่เป็นแบบนั้นเพราะว่ารักเค้า เเล้วเค้าก็ชอบเล่าถึงแฟนเก่าให้เราฟังบ่อยๆเเต่เราก็ต้องข่มใจไว้ทั้งๆที่เเทบจะเบิดนอนเอากับเราเสร็จก็พูดถึงแฟนเก่าให้เราฟัง เราอ่ะยอมเค้าทุกอย่างพยายามปรับเปลี่ยนทุกอย่างเพื่อเค้าเเต่เค้าไม่เคยปรับเปลี่ยนอะไรเพื่อเราเลย
จริงอยู่ว่าเราด้อยกว่าเค้าทั้งเรื่องการเรียน เรื่องการทำงาน เเต่เราคิดว่าความคิดความรู้จักบุญคุณ เราสูงกว่านะค่ะ เราอายุ22ส่วนเค้า30เเต่ความคิดเค้าคือรับไม่ได้เลยอ่ะบอกตรงๆ ไปไหนก็คือเราต้องเป็นคนไปรอเค้าตลอด รอทุกเรื่อง บอกว่ามารับหน่อยก็มีเเต่บอกว่ามาเองน่าจะสะดวกกว่า เเต่มารับเราไปเอาเนี่ย10นาทีถึง เฮ้ฮฮ...อีกอย่างบอกว่าจะเป็นคนรับผิดชอบค่าห้องค่าน้ำค่าไฟเเต่พอไปๆมาๆบอกให้หารกัน คือ งงง เเล้วเค้าก็บอกว่าคนที่เค้าคบผ่านๆมายาก เเต่พูดเหมือนทำนองว่า มีเเต่เราเนี่ยคือพูดอ้อมว่า ง่าย อะไรประมาณนั้น เค้าบอกว่าเค้าพอใจในสิ่งที่เราเป็น เราก็อ้วนอ่ะนะหนัก92เค้าเอายาเบื่ออาหารมาให้เรากินเราก็ทำตามใจเค้าทุกอย่างจนเราผอมลงมาหน่อยหนัก84ทีนี้ก็ทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของเรา บอกคนที่ทำงานว่าเราเป็นแฟนเค้า เเล้วที่ไม่โอเครคือคิดแทนเราตลอด ตอนแรกบอกชอบที่เราเป็นเเบบนี้พอมาตอนหลังๆบอกให้เราเปลี่ยนการเเต่งตัวเป็นผิวให้ดีขึ้นกว่านี้ เราก็เลยถามเค้าว่าเราดูเเย่ขนาดนั้นเลยอ่อ ก็ทำเป็นหัวเราะกลบเกลื่อน ถ้าเราเปลี่ยนอย่างที่เค้าต้องการได้เราก็คงจะไม่เอาเค้ามาเป็น สามี หรอก เห็นเเก่ตัวเอาเเต่ได้เเถมชอบพูดจาทำร้ายความรู้สึกเราทับถมเราสารพัด เเต่เราก็ยอมทุกอย่าง เพราะว่าเรา รัก เค้าไปแล้ว คือเราควรเอายังไงดีค่ะ?? ยังไม่ได้อยู่ด้วยกันก็ขนาดนี้เเล้วอ่ะ
คบกันได้4-5เดือน เเล้วเราก็ไม่รู้ว่าเค้าหัวสมองรึหัวนิ้วโป้งตีนนคิด ว่าให้เราทิ้งพ่อเเม่ตัดขาดจากพ่อเเม่เพื่อให้เราไปอยู่กับเค้า เราเจียมตัวตลอดช่วยคิดหน่อยค่ะว่าเราควรเดินออกจากชีวิตเค้ารึป่าว?? ทั้งรักทั้งหลงงเค้า เเต่สุดท้ายเค้าก็มองว่าเราไร้ค่าอยู่ดี เสียใจจมากเสียความรู้สึกเค้าโตกว่าเราเเต่ทำไมคิดได้แค่นี้