คือผมอะ อายุ 13 อายุจะ 14 เดือนมีนานี้ละ ซึ่งที่ผมมาตั้งกระทู้เนี่ยเพราะว่าตัวเองไม่รุ้สึกมั่นใจว่าจะทำอะไรได้เลย คือ ผมเป็นเป็ดที่แบบ เก่งแค่พื้นฐานที่จะพัฒนาไวมากแต่หลังจากพื้นฐานเท่านั้นแหละ จะช้ากว่าคนที่เป็นคนปกติฝึกอย่างเห็นได้ชัด ยกตัวอย่างนะ บาสเกตบอล คือ ผมเนี่ย เลี้ยงบอลได้คล่องแบบเร็วกว่าเพื่อนอย่างเห็นได้ชัด เลี้ยงหลอกเป็น ซู้ตได้ แต่พอหลังจากที่ได้เรียนไปหมดแล้ว ฝึกเทคนิคเองหมดแล้ว ก็รู้สึกว่าตัวเองเก่ง แต่ในวันนึงที่มันมีกีฬาสีในปีที่แล้ว ผมไปดูแข่งบาสของม.ปลาย รุ้สึกว่าตัวเองมันกระจอกที่จะฝึกเทคนิคที่คล่องแคล่วว่องไวและชู้ตแบบเชี่ยวชาญได้ มันยากนะครับ ที่ผมเป็นเป็ดที่เก่งแค่พื้นฐานแต่เทคนิคขั้นสูงเนี่ยแทบจะไม่ขยับเลยครับ ทั้งสเก็ตบอร์ดก็ทำได้แค่ออลลี่ คิ้กฟลิปก็ไม่เป็น ถึงจะเป็นก่อนเพื่อนก้ไม่ดีใจหรอก หากคิดถึงสิ่งที่จะเกิดหลังจากฝึกพื้นฐานเสร็จแล้ว มันจะพัฒนาช้าเกินไป เก่งที่สุดในห้องทางด้านกีฬาทุกประเภท การเรียนก็ได้แค่กลางๆ ความฉลาดทางอารมณ์ก็ไม่ได้แย่ แค่กลางๆ  มีแต่พวกกลางๆจะไปทำอะไรในชีวิตได้กัน ในอนาคตเราจะทำอะไรได้ ถ้าอายุแค่14 ยังพัฒนาช้าขนาดนี้โตขึ้นไปจะทำอะไรได้ แค่คิดว่าจะเป็นนักกีฬาก็ไม่ไหว นักวิชาการก็ไม่ได้ จะเปิดธุรกิจก็คงยาก แถมไม่สามารถเลือกสายการเรียนได้เลยว่าจะไปทางไหน มีเป็น 10 สาย แต่สำหรับคนที่มันกลางทุกเรื่องก็ไม่รู้ว่าไปฝั่งไหนมันจะรอดกัน ถึงจะรุ้ว่าหากเราตั้งใจฝึกก็คงจะเชี่ยวชาญได้ แต่มันจะนานกว่าเพื่อนยังไงล่ะครับ กลัวเสียหน้าที่ทำได้ดีในตอนแรกแต่ภายหลังกลับแย่ลงๆ มันอับอายขายขี้หน้าแน่ๆถ้าหากเกิดขึ้นจริง ถึงเพื่อนตอนนี้จะยังไม่รู้ว่าผมมันเป็นพวกพัฒนาช้าแต่หากรุ้เมื่อไหร่ก้กลัวที่จะโดนเหยียดหากมันเหนือกว่า ผมก็ไม่มีอะไรที่ขิงได้หรอก ไม่มั่นใจว่าทำได้อยู่แล้ว ทั้งตอนนี้เนี่ย จะหาแฟนมาให้กำลังใจหน่อยดีไหม ก็คือมีแหละ แค่รู้ว่าชอบกันและกันแต่ไม่ได้คบ แต่กลัวที่ว่าเราจะเอาปัญหาเราไประบายเยอะเกินไปจนเขาจะทุกข์ไปกับเราด้วย จนเขาอาจจะรำคาญ ยิ่งปัญหาของเขามันก็มีอยู่แล้วหากเอาปัญหาเราไปยัดด้วยก็ไม่ดีอีก แล้วก็ไม่มีความมั่นใจด้วยว่าเขาจะผิดหวังในตัวเราไหมที่เรามันไม่เก่งสักอย่าง ทำได้แค่กลางๆหมด ขนาดพ่อแม่ผมก็รู้แหละว่าผมเป็นเป็ดแต่ก็คงระบายไม่ได้อย่างนี้ และคงได้แต่คำตอบเดิมซ้ำๆที่ได้ยินอยู่ประจำ คือ ผมรู้ตัวว่า ผม ขี้กังวล,ไม่มั่นใจในตัวเอง,ขี้กลัว,แคร์สายตารอบข้างมากๆ,ชอบคิดไปไกลเกินไป,รังเกียจตัวเอง และก็กึ่งๆ Perfectlist ด้วย มันจึงเป็นอะไรที่อึดอัดใจมากๆที่คิดหาวิธีไม่ออก ระบายไม่ได้ จะปล่อยให้ตัวเองในอนาคตคิดมันก็คือการตัดปัญหาและก็จะสายเกินแก้ ผมจึงจะขอถามว่าต้องทำยังไงให้ผมเนี่ย มั่นใจในตัวเองมากขึ้น และเป็นเป็ดอย่างนี้โตไปมันทำอะไรเป็นบ้างน่ะครับ แล้วถ้าเป็นไปได้ก็ให้ความขี้กังวลมากๆนี่ด้วยว่ามันแก้ยังไง ผมไม่มีที่ระบายก็เลยมาระบายในพันทิปนี่แหละครับ ขอบคุณที่อ่านถึงตรงนี้ครับ