สวัสดีค่ะเรามีเรื่องที่ไม่สบายใจเลยมะวานเราทะเลาะกับแฟนไม่ได้หนักเลยแบบคุยเล่นๆ ละตกเย็นเขาเลิกงานมาถึงบ้านปกติเขาจะโทรมาแต่วันนี้เขาไม่โทรมาเราเลยโทรไปคิดว่าไปไหนเขา เขารับสายเราละพูดด้วยความเสียงดังว่าไปซื้อของให้แม่มารอแค่นี้ไม่ได้หรอจนคนที่บ้านเขาได้ยินแม่เขาตะโกนมาว่าให้ไปซื้อของมันเป็นอะไรแค่นี้ซึ่งเราไม่รู้จริงๆเราเลยขอโทษแฟนไปทั้งๆที่เราโดนว่า ประมาณ6โมงเย็นเขามีเรียนเราก็รอสักพักเขาบอกแม่เรียกเดะมาเราก็โอเคเขาบอกเฝ้าร้านให้แม่แม่ไปตลาด เราเลยบอกละเลิกเรียนกี่โมงเขาก็หายไปเลยทักไปไม่ตอบด้วยความที่เราใจร้อนเองด้วยเราทักซ้ำไปรัวๆละทักหาคนที่บ้านเขาว่าเขาไปไหน สักพักเขารับสายเราละพูดแบบตอนเย็นเลยค่ะรอแค่นี้ไม่ได้หรอให้คนที่บ้านเขาได้ยินเหมือนเดิมละบ้านเขาก็ตะโกนด่าเราอีกครั้งว่ารอไม่ได้ก็ไม่ต้องรอ รอแค่นี้ไม่ได้หรอ เราก็เสียใจนะแต่ทำอะไรไม่ได้เพราะมันผ่านไปแล้วเราเลยถามแฟนเราตรงๆว่าคนที่บ้านเทออยากให้เลิกไหมละสักพักเราก็ยกเลิกข้อความ เขาก็ไปกินข้าวเกือบชมเราก็โทรไปใหม่ว่ากินข้าวเสร็จยังเขาบอกเสร็จแล้วเข้าห้องเดะโทรไปคุยตอนนี้ให้คนที่บ้านด่าอีกหรอ เราเลยบอกเขาว่าเข้ามาเคลียร์แฟนเราก็ไม่ยอมเราบอกเราไม่โอเคจริงๆเขาก็บอกพิมไม่อยากฟังเราร้องไห้ เราเลยบอกเราไม่ร้องแน่นอนเราสัญญาแต่ช่วยมาเคลียร์กันทีเขาก็บอกโอเค ละเข้ามาคุยกันเขาบอกมีอะไรเราเลยบอกว่าบ้านเทอคงไม่ชอบเค้าแล้วแน่ๆเขาบอกเราว่าบ้านเขาอยากให้เลิกแบบที่เทอพิมมาคนที่ทำงานก็อยากให้เลิกเพียงเพราะเเค่เราเป็นคนงอแง เอาแต่ใจแต่เราเป็นเฉพาะตอนอยู่กับแฟนแต่เวลามีปัญหาแฟนเราไม่ชอบคุยเองให้เราคุยแต่กับคนที่บ้านกับแม่กับพี่จนคนที่บ้านเขามองว่าเรางี่เง่ามากๆ แต่เวลาต่อหน้าแม่เขาเราไม่เคยงอแงหรืองี่เง่าใส่แฟนเราสักครั้งเราทำตัวดีตลอดไม่ล้ำเส้นของผู้ใหญ่แต่เราก็งงว่าทำไมจากเรื่องส่วนตัวมันกลายเรื่องส่วนรวม เขาบอกกับเราว่าเราต้องปรับนิสัยให้เหมือนเขาละบ้านเขาเราก็เข้าใจว่าเราต้องปรับนิสัยงอแงของเรา ปรับมาจนไม่ทะเลาะกันนานมากจนทะเลาะกันมะวานวันเดียวบ้านเขาให้เลิกกับเราเลยเพราะเเฟนเราบอกไม่มีใครชอบนิสัยเราแม้แต่แฟนเราเอง เขาบอกเราโทรหาคนทั้งบ้านเขาซึ่งมันเป็นเรื่องที่ผ่านมานานมาก5-6เดือนแล้วแต่จริงๆบ้านเขาเป็นคนโทรมาหาเราเพราะเเฟนเราหนีไปกินเหล้าบ้านเขาโทรมาหาเราว่าลูกเขามาบ้านเรารึป่าวเราเลยบอกป่าวนะคะแม่ ละกับทุกคนในบ้านเขาที่โทรมาเราไม่ได้โทรกวนคนบ้านเขาสักคนมีแต่ทักนานๆทีว่าเเฟนเราอยู่บ้านไหมคะ เขาถึงบ้านหรือยังมีแค่นี้จริงๆแต่ทักไม่ได้บ่อยจำได้ไม่เกิน5รอบที่ทักหาคนบ้านเขา ยอมรับค่ะว่ามันวุ่นวายจริงๆเราก็พยายามปรับแต่แฟนเราไม่ช่วยเราปรับเลยเอาแต่ว่าอคติในข้อเสียเราว่าราว่าก็เพราะนิสัยแบบนี้ไงใครจะไปชอบอ่ะไม่มีใครชอบหรอกเราเข้าใจค่ะว่ามันผิดแต่เราไม่ได้อยากให้เขาซ้ำเติมเราแค่ต้องการกำลังใจว่าไม่เป็นไรนะเดะมันก็ผ่านไปทำตัวใหม่เดะมันก็ดีขึ้นเองใครมีแฟนก็คงไม่ได้อยากให้เขาซ้ำเติมเราจริงไหมคะ เราทักไปขอโทษแม่พี่สาวเขาแต่คนที่บ้านเขาบอกว่าไม่คุยไม่ชอบพี่เขาบอกอยากดัดนิสัยเรา เราไม่รู้จะทำไงละค่ะมันตันไปหมดเราทำดีกับลูกเขาก็เยอะนะคะแค่เขาไม่เคยรู้ละเราคิดว่าเราไม่จำเป็นต้องไปบอกคนบ้านเขาว่าเราช่วยลูกเขาแค่ไหน ตัวแฟนเราจะรู้ตัวเองดีที่สุดและจะเป็นคนช่วยพูดให้นี้เราทะเลาะกันเรื่องนี้ครั้งที่2แล้วค่ะครั้งแรกแม่เขาว่าเราวุ่นวาย แต่ครั้งนี้หนักกว่าครั้งแรกตรงที่เขาให้เลิกกันเหมือนเขาโฟกัสแต่ข้อเสียของเราเพียงจุดเดียวแล้วทำดีที่ผ่านมาเหมือนเป็นศูนย์เพราะที่บ้านเขาตอนนี้ไม่มีใครชอบเราแล้ว เราควรทำไงต่อดีคะควรไปต่อหรือไม่แล้ว