ที่บ้านมีแมว 7 ตัว มี 2 ตัวเป็นพี่ใหญ่กับพี่รอง (อายุขวบกว่าๆ) ที่เหลือเป็นน้องเล็กยังเด็กอยู่ (ไม่ครบขวบ)

ปกติจะเลี้ยงปล่อยกลางวัน กลางคืนจับใส่กรง
ช่วงนี้ตัวพี่รองเป็นแผลอักเสบ เลยต้องขังกรงไว้ตลอด พอไม่ได้ออกไปไหนมันก็ร้องทั้งวัน
ด้วยความสงสารที่มันต้องอุดอู้อยู่แต่ในกรง ตอนค่ำๆเลยต้องเอามันออกกรงมานั่งด้วยกัน
แต่ต้องคอยจับไว้เดี๋ยวมันวิ่งหนี ตามไปจับมาเข้ากรงลำบากอีก

ทีนี้ไอ่เจ้าพี่ใหญ่ คงเห็นเราเล่นกับน้องมันตลอด เลยออกอาการอิจฉา
พยายามเรียกร้องความสนใจ ด้วยการปีนขึ้นระเบียงบ้านชั้น 2 แล้วร้องโวยวาย
(ปกติถ้ามันอยากให้เล่นด้วยจะทำงี้ตลอด เราต้องขึ้นไปอุ้มมันลงมา ก่อนอุ้มมันก็จะล้มตัวกลิ้งให้เล่นด้วย)

แต่ด้วยความที่ยุ่งป้อนยาตัวที่ป่วย+เอาเด็กๆเข้ากรง เลยไม่ได้ขึ้นไปอุ้มมันลงมา ปล่อยมันลงมาเอง ซึ่งมันก็ลงมาเอง
ให้กินขนมก่อนเอาเข้ากรงตามปกติ ก็ไม่ได้คิดอะไร แต่เจ้าพี่ใหญ่มันคงวางแผนไว้แล้ว (มั้ง)

พี่ใหญ่ของบ้าน

พี่รองป่วยอยู่

ค่ำๆวันต่อมา เราก็เรียกแมวทั้งหมดมากินขนมก่อนเข้ากรง
เด็กๆก็มากันครบ ขาดแต่เจ้าตัวพี่ใหญ่ พอเอาเด็กเข้ากรงหมดเรากับแฟนก็เดินหาเจ้าตัวพี่ใหญ่
คือช่วงที่เอาใส่กรงแรกๆ ต้องไปไล่ตามเป็นปกติ แต่พอทำไปนานๆมันจะมากินขนม+เข้ากรงตรงเวลา ไม่พลาด

คือแถวบ้านมีบ้านที่ไม่มีคนอยู่หลายหลัง เราก็เดินไปเรียกตามบ้านพวกนี้ ตามจุดที่เคยเห็นมันไปเล่นกันบ่อยๆ
ทั้งหาและเรียกก็ไม่เจอเลย เดินวนเรียกแถวนั้นนานมาก ร่วมๆ ชั่วโมงได้ ทั้งเหนื่อยทั้งเป็นห่วง
จนดึกเลยบอกแฟนว่าเราเข้าบ้านกันดีกว่า เดี๋ยวมันก็กลับมาเอง

พอปิดไฟหน้าบ้าน กำลังจะเข้าบ้านกันเท่านั้นแหละ มันเดินมาเองซะงั้น
จะว่ามันอยู่ไกล แล้วได้ยินเราเรียกค่อยเดินมา ก็ดูจะบังเอิญไปหน่อย
หรือว่าระหว่างที่เราเดินหามัน มันจะซุ่มดูอยู่ด้วยความสะใจ (ที่เมื่อวานไม่สนใจมัน) พอเห็นเราเหนื่อยเลิกตาม ก็ออกจากที่ซ่อนมาเอง

แมวมันจะฉลาดขนาดนั้นเลยเหรอครับ ใครเคยเจอแบบนี้บ้าง

รูปแถมพี่ใหญ่และน้องๆ