ตอนนี้เราอยู่ม.1 เราอยู่กับปู่กับย่า เราสงสัยว่าทำไมเขาถึงชอบห้ามเรา เเต่เราก็เข้าใจว่าที่เขาห้ามก็เพราะว่าเขาเป็นห่วงเเต่บางที เราก็รู้สึกว่ามันห้ามเกินไปหรือป่าว เขาห้ามเรานอนห้องเเยก ห้ามมีเเฟน ห้ามไปเที่ยวกับเพื่อน เราเขาใจนะว่าเขาเป็นห่วง เเต่เราก็รู้สึกว่าเราไม่เป็นตัวของตัวเองเลย เห็นคนอื่นได้ไปเที่ยวกับเพื่อนเราก็อยากไปเที่ยวบ้าง เเต่เขาก็ไม่อยากให้เราไป เขาอยากให้เราโฟกัสเเค่เรื่องเรียนอย่างเดียว เราเข้าใจว่าเขาอยากให้เราไม่ลำบาก ได้เกรดดีๆเหมือนคนอื่นเขา เเต่บางทีเราก็รู้สึกว่าเราอยู่เเต่ในกรอบไม่ได้ทำอะไรที่วัยรุ่นเขาทำกัน เเล้วตอนนี้เราก็ยังนอนรวมกับเขาอยู่ ตอนเช้าถึงตอนเย็นเราก็จะย้ายมาอยู่ห้องนอนเราในอนาคต เเล้วเขาบอกเราว่าเขาจะปิดห้องไม่ให้เราเข้าอีก เราก็ถามเขาว่าทำไม เขาบอกว่าเราไม่ทำอะไรเลย ทั้งที่เราก็ทำงานบ้านเกือบทุกอย่างเหมือนที่คนอื่นๆเขาทำกัน เราก็เลยไม่เข้าใจ เเล้วช่วงนี้เป็นช่วงที่โรคกำลังระบาด เราก็ยังดรียนออนไลน์อยู่ที่บ้าน เเล้วเกรดเราก็ตกมานิดนึง เขาก็บอกว่าทำไมเราไม่ตั้งใจเรียนเหมือนคนอื่นเขาทั้งที่เราก็ตั้งใจเรียนมากๆเเต่เขาไม่รู้เราเเทบจะไม่มีงานค้างเลย เราอยากรู้ว่าพ่อเเม่สมัยนี้เขาปล่อยลูกสาวกันตอนอายุเท่าไรหรอคะ?