สวัสดีชาวพันทิปทุกคน
เรามีประสบการณ์เฉียดตายสดๆร้อนๆมาแชร์
เหตุเกิดจากระหว่างกักตัวในหอพักแห่งหนึ่ง ณ 3ทุ่มเราไลน์ให้แม่บ้านประจำหอช่วยซื้อน้ำยาขัดห้องน้ำ1ขวด พอรุ่งเช้าแม่บ้านนำข้าวกล่องพร้อมกับน้ำสีแดง1แก้ววางใกล้กัน ด้วยความไม่มีสติหลังจากกินข้าวกล่องหมด ด้วยความโลกสวยคิดว่าแก้วน้ำสีแดงเป็นน้ำเฮลลูบอย ดันเผลอยกจิบไปนิดเดียว วินาทีที่ลิ้นสัมผัส ขออภัยที่พูดคำหยาบ ไอเ--ี-ย บรรลัยยยยยยยแล้วตู จะตายมั่ย ด้วยสัญชาตญาณ รีบวิ่งไปห้องน้ำทำให้มันอาเจียน รีบดื่มนมไป2ขวด น้ำเปล่า 4ขวด เพื่อทำให้มันอาเจียนออกมา อิ้อหือ ได้กลิ่นน้ำยาลอยฟุ้งออกมาเลยจ้าาา แล้วรีบไปหาหมอ โชคดีที่ รพอยู่ใกล้ หมอบอกว่าขนาดที่เราจิบไปปริมาณนิดเดียว ซึ่งการปฐมพยาบาลที่ถุกต้องคือ อย่าทำให้อาเจียนเอง พยายามดื่มนมหรือน้ำตามเยอะๆแล้วรีบไป รพ ซึ่งวิธ๊ที่เราทำที่จริงแล้วมันผิดที่พยายามให้มันขย้อนให้อาเจียนออกมาเพราะมันจะไปทำลายเยื่อบุทางเดินอาหาร คุณหมอให้แค่ยาแก้อาเจียน กลับหอมานั่งหัวเราะพร้อมน้ำตาให้กับความโง่บวกกับความไม่มีสติของตัวเอง เล่าให้ที่บ้านฟัง ทุกคนตกใจมาก ช็อคไปเลย แถมบ่นด่า ว่าทำไมไม่ดมก่อน ดีนะที่ไม่ยกซดรวดเดียว คืออายุก็ไม่ใช่น้อยๆแล้ว ทำไมไม่มีสติเลย ลอยขนาดหนถึงคิดว่าน้ำยาขัดห้องน้ำเป็นน้ำเฮลลูบอย เออนี่ก็บ่นด่ากับตัวเองเหมือนกันเป็นเ--ี-ยอะไร ทำไมไง่ขนาดนี้ คือมันเป็นความอัปยศในชีวิตที่ต้องมาเจอเรื่องเฮงซวยะไรแบบนี้ เอาจริงๆนะ ตื่นเช้ามาก็ยังรู้สึกดาวน์ รู้สึกเฟล พยายามไม่คิดแล้วนะ มันไม่น่าเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นกับตัวเองเลย แต่มันก้ยังแว๊บเข้ามาในหัว
เมื่อก่อนสงสัยเหมือนกันพอเห็นข่าวประมาณเผลอไปกินน้ำยาขัดห้องน้ำไม่ตั้งใจ ทำไมไม่ดมก่อน โน่น นี่ นั่น เออ มาเจอกับตัวเอง เข้าใจเลย มันเป็นอย่างนีเอง ไม่มีใครสามารถรับรู้เรื่องอนาคตทุกคนหรอก ทั้งหมดคือความประมาท ไม่มีสติ ตั้งใจว่ากักตัวครบเมื่อไหร่ก็ไปวัดทำบุญถวายสังฆทานให้ตัวเองเพื่อความสบายใจและอุทิศส่วนบุญให้กับเทวดาและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ช่วยคุ้มครองเรา อุทิศให้กับเจ้ากรรมนายเวร
หลังจากนี้จะทำอะไรต้องมีสติ ท่องไว้ สติๆๆๆๆๆๆ "ความประมาทเป็นหนทางแห่งความตาย ความไม่ประมาทเป็นทางแห่งไม่ตาย"
ประสบการณ์เฉียดตาย กักตัวเป็นเหตุ
เรามีประสบการณ์เฉียดตายสดๆร้อนๆมาแชร์
เหตุเกิดจากระหว่างกักตัวในหอพักแห่งหนึ่ง ณ 3ทุ่มเราไลน์ให้แม่บ้านประจำหอช่วยซื้อน้ำยาขัดห้องน้ำ1ขวด พอรุ่งเช้าแม่บ้านนำข้าวกล่องพร้อมกับน้ำสีแดง1แก้ววางใกล้กัน ด้วยความไม่มีสติหลังจากกินข้าวกล่องหมด ด้วยความโลกสวยคิดว่าแก้วน้ำสีแดงเป็นน้ำเฮลลูบอย ดันเผลอยกจิบไปนิดเดียว วินาทีที่ลิ้นสัมผัส ขออภัยที่พูดคำหยาบ ไอเ--ี-ย บรรลัยยยยยยยแล้วตู จะตายมั่ย ด้วยสัญชาตญาณ รีบวิ่งไปห้องน้ำทำให้มันอาเจียน รีบดื่มนมไป2ขวด น้ำเปล่า 4ขวด เพื่อทำให้มันอาเจียนออกมา อิ้อหือ ได้กลิ่นน้ำยาลอยฟุ้งออกมาเลยจ้าาา แล้วรีบไปหาหมอ โชคดีที่ รพอยู่ใกล้ หมอบอกว่าขนาดที่เราจิบไปปริมาณนิดเดียว ซึ่งการปฐมพยาบาลที่ถุกต้องคือ อย่าทำให้อาเจียนเอง พยายามดื่มนมหรือน้ำตามเยอะๆแล้วรีบไป รพ ซึ่งวิธ๊ที่เราทำที่จริงแล้วมันผิดที่พยายามให้มันขย้อนให้อาเจียนออกมาเพราะมันจะไปทำลายเยื่อบุทางเดินอาหาร คุณหมอให้แค่ยาแก้อาเจียน กลับหอมานั่งหัวเราะพร้อมน้ำตาให้กับความโง่บวกกับความไม่มีสติของตัวเอง เล่าให้ที่บ้านฟัง ทุกคนตกใจมาก ช็อคไปเลย แถมบ่นด่า ว่าทำไมไม่ดมก่อน ดีนะที่ไม่ยกซดรวดเดียว คืออายุก็ไม่ใช่น้อยๆแล้ว ทำไมไม่มีสติเลย ลอยขนาดหนถึงคิดว่าน้ำยาขัดห้องน้ำเป็นน้ำเฮลลูบอย เออนี่ก็บ่นด่ากับตัวเองเหมือนกันเป็นเ--ี-ยอะไร ทำไมไง่ขนาดนี้ คือมันเป็นความอัปยศในชีวิตที่ต้องมาเจอเรื่องเฮงซวยะไรแบบนี้ เอาจริงๆนะ ตื่นเช้ามาก็ยังรู้สึกดาวน์ รู้สึกเฟล พยายามไม่คิดแล้วนะ มันไม่น่าเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นกับตัวเองเลย แต่มันก้ยังแว๊บเข้ามาในหัว
เมื่อก่อนสงสัยเหมือนกันพอเห็นข่าวประมาณเผลอไปกินน้ำยาขัดห้องน้ำไม่ตั้งใจ ทำไมไม่ดมก่อน โน่น นี่ นั่น เออ มาเจอกับตัวเอง เข้าใจเลย มันเป็นอย่างนีเอง ไม่มีใครสามารถรับรู้เรื่องอนาคตทุกคนหรอก ทั้งหมดคือความประมาท ไม่มีสติ ตั้งใจว่ากักตัวครบเมื่อไหร่ก็ไปวัดทำบุญถวายสังฆทานให้ตัวเองเพื่อความสบายใจและอุทิศส่วนบุญให้กับเทวดาและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ช่วยคุ้มครองเรา อุทิศให้กับเจ้ากรรมนายเวร
หลังจากนี้จะทำอะไรต้องมีสติ ท่องไว้ สติๆๆๆๆๆๆ "ความประมาทเป็นหนทางแห่งความตาย ความไม่ประมาทเป็นทางแห่งไม่ตาย"