บทความนี้เขียนโดยคุณ DK เพื่อนร่วมงานของเราค่ะ เห็นว่าน่าสนใจดีเลยเอามาเเชร์
Off season move ของทีม Bulls นั้นถือว่าสร้างความฮือฮาได้ไม่น้อยกับการได้ตัว veteran all-star DeRozan และ PG ดาวรุ่ง Lonzo Ball มาแต่ในฝั่งตะวันออกที่ตอนนี้สามารถพูดได้ว่าหินเทียบเคียงตะวันตกได้แล้ว เต็มไปด้วย powerhouse อย่าง Nets, Bucks, Heat, 76er และทีมที่แม้ตอนนี้ผลงานจะไม่ดีแต่ยังคงประมาทไม่ได้อย่าง Hawks, Knicks, Boston ไม่มีใครคาดคิดว่า Bulls จะนั่งอยู่อันดับ 1 ของฝั่งตะวันออกที่ครึ่งฤดูกาลและมีสถิติ 26-10 อยู่อันดับสามของลีกโดยที่ไม่มีแม้แต่ผู้เล่นระดับ All-NBA สักคนเดียว (DeRozan ติด second-team ครั้งสุดท้ายปี 2018 แต่ทั้งลีกคงเห็นเป็นเสียงเดียวกันว่าเมื่อเขาไป Spurs เขาไม่ใช่ผู้เล่นระดับ All-NBA แบบสมัย Raptors แล้ว)
อะไรที่ทำให้ Bulls ประสบความสำเร็จได้ในระดับนี้?
คนแรกที่ต้องยกขึ้นมาพูดก่อนเลยคือ head coach Billy Donovan ที่เข้ามาเปลี่ยน culture และพัฒนา defense ของทีมแบบก้าวกระโดด Donovan นั้นมีชื่อเสียงด้านเกมส์รับมาตั้งแต่สมัยอยู่ OKC (ถึงขนาดว่าเก็บสถิติตอนซ้อมว่าผู้เล่นคนไหนเล่นเกมส์รับแล้ว disrupt pass ได้กี่ครั้ง) เมื่อได้ผู้เล่นเกมส์รับ perimeter ดีๆแบบ Ball, Caruso มารวมถึงเซ็นเตอร์เท้าไวอย่าง Vucevic เกมส์รับของ Bulls ตอนนี้ป้องกันวงนอกและเส้นสามแต้มได้ดีมาก ทีมมี deflection rate อยู่ที่ 3 ของลีก
เทคนิค motion offense และการสร้าง floor spacing ของเขากับผู้เล่นชุดนี้นั้นก็ออกมาได้ดี สมัย OKC นั้นไม่ค่อยได้ใช้เพราะมีทั้ง KD และ Westbrook ที่เน้นฉายเดี่ยวมากกว่าและช่วงที่ CP3 อยู่ OKC นั้นต้องยอมรับว่าฝีมือผู้เล่นนั้นไม่ถึงขั้นแต่ Bulls ชุดนี้ ผู้เล่นมีคุณสมบัติพร้อม เมื่อรูปเกมส์ออกมาดี ทีมชนะ ผู้เล่นลงสนามแล้วมีความสุข Chemistry ในทีมก็ดี ผู้เล่นก็ไว้ใจโค้ช ผู้เล่นไว้ใจกันเองทำให้ play ช่วง clutch ออกมาไหลลื่น ผมจะไม่แปลกใจเลยถ้าปีนี้ Donovan ได้ coach of the year
ที่น่าสนใจอย่างนึงคือในลีกที่ทุกทีมพากันยิงสามแต้ม Bulls นั้นจัดได้ว่ายิงสามแต้มได้ห่วยมาก ยิงน้อยที่สุดในลีก (30 ครั้งต่อเกม) หนำซ้ำ 3PT % นั้นอยู่ที่อันดับรองท้ายของลีกแต่ Donovan นั้นไม่แคร์ เขาตัดสินใจใช้จุดเด่นเกมส์บุกอย่างอื่นของผู้เล่นชุดนี้มาทดแทน การมีผู้เล่นถึงสี่คนที่ถือบอล รักษาบอลและทำเกมส์ได้ จำกัดจำนวน turnover ลดสามแต้มและเอาระยะกลาง วงในและลูกโทษมาทดแทนทำให้ทีมนั้นยังคงมีการทำแต้มที่มีประสิทธิภาพโดยไม่ต้องพึ่งสามแต้ม Bulls ตอนนี้มี true shooting % และ effective FG % อยู่ที่อันดับสามและเป็นรองแค่ Warriors และ Jazz เท่านั้น
*(สำหรับใครที่ไม่คุ้นเคยกับ true shooting/effective FG มันคือสถิติที่บอกว่าถ้าเราได้บุกและมีโอกาสทำแต้ม 100 แต้ม เราสามารถทำแต้มได้จริงๆกี่แต้ม ทีมที่ยิงพลาดเยอะ เสีย turnover บ่อยก็จะมีสถิตินี้ต่ำ)
พูดถึงผู้เล่นกันบ้าง LaVine นั้นเรารู้กันอยู่แล้วว่าเขา คือราชาทำแต้มอันดับต้นๆของลีก ครบเครื่องทั้ง ความไว ความแม่นและพลังกระโดดแต่สถานการณ์เขานั้นคล้ายๆ Booker ก่อนปีที่แล้วเลยคือเรื่องทำแต้มและสร้าง highlight นั้นไม่มีใครสงสัยแต่เขาไม่ใช่ playmaker และไม่ใช่ผู้เล่นระดับ MVP ที่ยกระดับทีมขึ้นมาได้ด้วยตัวคนเดียว การได้จับคู่กับ Vucevic และ DeRozon นั้นเหมือนปลดล็อคและเปลี่ยนชีวิตในสนามของ LaVine จากนรกเป็นสวรรค์เหมือน Booker ที่ได้เล่นคู่กับ Chris Paul และหนึ่งจุดที่น่าสนใจมากคือแม้จะต้องมาแชร์บอลกับ Vucevic และ DeRozan แต่เขา ยังคงรักษามาตรฐานตัวเลข point per game, FGA, FG% ของเขาไว้ได้ระดับเดิมบ่งบอกถึงความไหลลื่นและการเล่นเข้ากันได้ของเขากับอีกสองสตาร์นี้ ผมยอมรับว่าประหลาดใจมากจริงๆที่ LaVine ปรับตัวและจับทางได้เร็วขนาดนี้
Vucevic นั้นเข้าขากับ LaVine มาตั้งแต่ฤดูกาลที่แล้ว ความสามารถในการทำแต้มจากวงนอกและความฉลาดสร้าง floor spacing ทำให้ LaVine นั้นเล่นได้ง่ายขึ้นทั้งในเกม isolation และ pick & roll กับ LaVine ตัวเขาเองยังคงเป็น shooter, post player และ passer ที่น่ากลัว น้องๆ Jokic เลยทีเดียว ด้านเกมส์รับนั้นเขาก็สามารถป้องกันทั้ง big man และไวพอจะ switch ไปกัน guard ใต้แป้นก็ยังคงเป็นหินหลัก เก็บรีบาวด์ได้สองหลักต่อเกมส์เฉลี่ย double double อยู่ ณ ขณะนี้
Caruso ยังคงรับบทตัวสำรองแต่ปีนี้ Donovan ไว้ใจและให้ลงเล่นนาทีเยอะมากๆเทียบเท่าตัวจริง (career high 28 MPG) ซึ่งตัวเขาก็ไม่ได้ทำให้ทีมผิดหวัง กล้าเล่น กล้าชู้ต (career high in FG%, PPG) อีกทั้งยังพัฒนาการ drive and pass ขึ้น (career high in assist) ที่น่าประทับใจกว่าเกมส์บุกคือเกมส์รับที่เหมือนจะพัฒนาขึ้นจากสมัย Lakers อีกขั้น เขาเป็นตัวหลักใน perimeter defense ของทีม จังหวะสำคัญๆ เขาจะเป็นตัวประกบและกดดันตัวคุมบอลของอีกทีมตลอด ตัวเลขนั้นโผล่ชัดเจน steal per game 2.0 อันดับสองของลีก! เล่นได้คุ้มค่าจ้างที่ Bulls ยอมจ่ายจริงๆ
มาถึงผู้เล่นโปรดของผม Lonzo ที่พัฒนาต่อเนื่องทุกปีหลังออกจาก Lakers ไปอยู่ Pelicans ที่เขา ได้มีโอกาสกลับไปเล่นสไตล์ถนัดตัวเองสมัย Chino Hills และ UCLA ที่ Bulls เองก็เช่นกัน การที่มีสายลุย transition แบบ Caruso, LaVine และ DeRoZan ทำให้เขาดันบอลขึ้นได้รวดเร็วแบบที่เขาชอบ ปีนี้เขาก็ยังคงพัฒนาต่อเนื่องเช่นเคย ซึ่งหลักๆที่น่าประทับใจมากๆคือสามแต้ม ตอนนี้ยิงอยู่ที่ 41.6% (career high) พอยิงข้างนอกแม่นก็ทำให้เขาข้ามบอลและทำเกมได้ง่ายขึ้น ด้วย floor spacing ที่ดีของทีม เราเริ่มเห็นเขา cut หาห่วงมากขึ้นแทนที่จะแค่ยืนรอยิงสามแต้ม ด้วยการที่เจ้าตัวนั้น athletic อยู่แล้ว เราจะเห็นพัฒนาของการข้ามทำเกมส์วงในของเขาอย่างต่อเนื่องแน่นอน ด้านเกมส์รับ เป็นที่รู้กันว่าเขาไวทั้งมือทั้งเท้า เล่นเกมส์รับฉลาด เจ้าตัวมี defense rating อยู่ที่อันดับ 5 ของลีกทัดเทียมกับ defensive guard อันดับต้นๆ อย่าง CP3, Dejounte Murray, Eric Bledsoe, Jrue Holiday เลยทีเดียว เมื่อยืนคู่กับ Caruso แล้วเมื่อ switch ยังต้องไปเจอ Vucevic แบบนี้ จะ backcourt ทีมไหนก็หวั่นที่จะต้องเจอกับเกมส์รับของ Bulls
และคนที่ผมเก็บไว้พูดถึงคนสุดท้าย แน่นอนว่าคือ DeRozan ที่ปีนี้โชว์ฟอร์มระดับ top 5 MVP candidate และผมมั่นใจว่าเขากลับไปติด All-NBA แน่ๆ แต่ฟอร์มครั้งนี้ของเขานั้นต่างจากสมัย Raptors เป็นคนละคน สิ่งที่เขาทำได้ตั้งแต่ปี 2017 นั้นคือการเล่น isolation ที่แทบไม่มีใครหยุดอยู่แต่เขายังคงมีปัญหาเรื่อง shot selection, เกมส์รับและการทำเกมส์ให้เพื่อน การย้ายไป Spurs ของเขานั้นเหมือนไปเพื่อแก้จุดอ่อนเหล่านี้ ครั้งนี้เขากลับมาพร้อมความนิ่งทั้ง shot selection และ efficiency (ครั้งแรกในอาชีพที่ % การชู้ตแตะ 50/30/85) ตัวเขามีสถิติอยู่ที่ 26.5/5/4.6 เมื่อรวมกับ LaVine ที่เฉลี่ยอยู่ที่ 26.4/4.9/4.2 ทั้งคู่รวมกันมีตัวเลขอยู่ที่ 52.9/9.9/8.8 ถือเป็น Duo ที่แข็งแกร่งที่สุดในลีกขณะนี้อย่างไม่ต้องสงสัย จนถึงกับมีความเห็นว่าพวกเขาคล้าย Jordan & Pippen เลยทีเดียว ไม่ใช่แค่การทำแต้มเท่านั้นแต่การโต้ตอบ defense การตัดสินใจและความสามารถใน playmaking ทำให้เขากลายเป็นผู้เล่น isolation ที่เหนือกว่าเดิม อีกทั้งคำครหาที่เคยว่าเขาไม่ clutch ตอนนี้คงล้อเขาไม่ได้แล้วหลังจากยิง game winner ไปสองลูกติดๆเมื่อปีใหม่ ถ้าจะให้ไล่ talent กัน DeRozan นั้นคงไม่ได้แม้แต่จะมีชื่อติด top 25 ของลีกแต่ปีนี้เขาดึงศักยภาพออกมาสุดตัว นี่คงเป็น career year ของเขาและคงได้มีลุ้นเข้าไปอยู่ top 5 MVP candidate เลยทีเดียว (แต่คงไม่ถึงขนาดได้ MVP)
ยังมีผู้เล่น role player มากมายที่ถ้าเขียนครบทุกคนคงจะยาวไปแต่ขอเอ่ยนามคร่าวๆ เช่น Derrick Jones Jr (Airplane mode), Ayo Dosunmu (อีกคนที่เกมรับแน่น), Coby White (อยู่ๆก็ breakout มา), Javonte Green (พลังงานเต็มมากๆ), Patrick Williams (ฉายา Baby Kawhi), etc.
อีกครึ่งของฤดูกาล ทีมจะยังคง momentum นี้ได้หรือไม่ ทีมเริ่มมีปัญหาผู้เล่นเจ็บบ้างแล้ว การเข้า playoffs แบบจ่าฝูงและมีลุ้นเข้าชิงครั้งแรกในรอบ 10 ปีของ Bulls นับตั้งแต่สมัย MVP Rose จะไปได้ไกลแค่ไหน โจทย์ที่ Bulls ต้องเจอแน่ๆและต้องแก้คร่าวๆ
- pace ที่ช้าลง ทำให้การยิงสามแต้มจำเป็นมากขึ้น Bulls จะยังคงทำแต้มแข่งได้มั้ย
- defense Bulls ที่ตอนนี้เน้น go under screen และอุดใน ถ้าไปเจอทีมที่มือปืนฉมัง (เกือบทุก playoffs ทีมในตะวันออก) จะทำยังไง
- zone และ pressure defense หนักขึ้น Ball, DeRozan และ LaVine จะยังคงนำ half-court offense ของทีมได้มั้ย
- ถ้า Vucevic ไม่อยู่ในสนามแล้ว Bulls จะเล่น small ball แล้วป้องกันวงในได้มั้ยและแม้แต่ตัวเขาเองก็ยังคงโดนเจาะตอนกัน pick & roll อยู่บ่อยๆ
- ตัวสำรอง depth ยังไม่ลึกเท่าทีมอื่นๆ ก่อนถึง trade deadline อาจจะต้องหา role player เพิ่ม
🏀 Chicago Bulls… ผู้เล่นดีๆที่ลงตัว
Off season move ของทีม Bulls นั้นถือว่าสร้างความฮือฮาได้ไม่น้อยกับการได้ตัว veteran all-star DeRozan และ PG ดาวรุ่ง Lonzo Ball มาแต่ในฝั่งตะวันออกที่ตอนนี้สามารถพูดได้ว่าหินเทียบเคียงตะวันตกได้แล้ว เต็มไปด้วย powerhouse อย่าง Nets, Bucks, Heat, 76er และทีมที่แม้ตอนนี้ผลงานจะไม่ดีแต่ยังคงประมาทไม่ได้อย่าง Hawks, Knicks, Boston ไม่มีใครคาดคิดว่า Bulls จะนั่งอยู่อันดับ 1 ของฝั่งตะวันออกที่ครึ่งฤดูกาลและมีสถิติ 26-10 อยู่อันดับสามของลีกโดยที่ไม่มีแม้แต่ผู้เล่นระดับ All-NBA สักคนเดียว (DeRozan ติด second-team ครั้งสุดท้ายปี 2018 แต่ทั้งลีกคงเห็นเป็นเสียงเดียวกันว่าเมื่อเขาไป Spurs เขาไม่ใช่ผู้เล่นระดับ All-NBA แบบสมัย Raptors แล้ว)
อะไรที่ทำให้ Bulls ประสบความสำเร็จได้ในระดับนี้?
คนแรกที่ต้องยกขึ้นมาพูดก่อนเลยคือ head coach Billy Donovan ที่เข้ามาเปลี่ยน culture และพัฒนา defense ของทีมแบบก้าวกระโดด Donovan นั้นมีชื่อเสียงด้านเกมส์รับมาตั้งแต่สมัยอยู่ OKC (ถึงขนาดว่าเก็บสถิติตอนซ้อมว่าผู้เล่นคนไหนเล่นเกมส์รับแล้ว disrupt pass ได้กี่ครั้ง) เมื่อได้ผู้เล่นเกมส์รับ perimeter ดีๆแบบ Ball, Caruso มารวมถึงเซ็นเตอร์เท้าไวอย่าง Vucevic เกมส์รับของ Bulls ตอนนี้ป้องกันวงนอกและเส้นสามแต้มได้ดีมาก ทีมมี deflection rate อยู่ที่ 3 ของลีก
เทคนิค motion offense และการสร้าง floor spacing ของเขากับผู้เล่นชุดนี้นั้นก็ออกมาได้ดี สมัย OKC นั้นไม่ค่อยได้ใช้เพราะมีทั้ง KD และ Westbrook ที่เน้นฉายเดี่ยวมากกว่าและช่วงที่ CP3 อยู่ OKC นั้นต้องยอมรับว่าฝีมือผู้เล่นนั้นไม่ถึงขั้นแต่ Bulls ชุดนี้ ผู้เล่นมีคุณสมบัติพร้อม เมื่อรูปเกมส์ออกมาดี ทีมชนะ ผู้เล่นลงสนามแล้วมีความสุข Chemistry ในทีมก็ดี ผู้เล่นก็ไว้ใจโค้ช ผู้เล่นไว้ใจกันเองทำให้ play ช่วง clutch ออกมาไหลลื่น ผมจะไม่แปลกใจเลยถ้าปีนี้ Donovan ได้ coach of the year
ที่น่าสนใจอย่างนึงคือในลีกที่ทุกทีมพากันยิงสามแต้ม Bulls นั้นจัดได้ว่ายิงสามแต้มได้ห่วยมาก ยิงน้อยที่สุดในลีก (30 ครั้งต่อเกม) หนำซ้ำ 3PT % นั้นอยู่ที่อันดับรองท้ายของลีกแต่ Donovan นั้นไม่แคร์ เขาตัดสินใจใช้จุดเด่นเกมส์บุกอย่างอื่นของผู้เล่นชุดนี้มาทดแทน การมีผู้เล่นถึงสี่คนที่ถือบอล รักษาบอลและทำเกมส์ได้ จำกัดจำนวน turnover ลดสามแต้มและเอาระยะกลาง วงในและลูกโทษมาทดแทนทำให้ทีมนั้นยังคงมีการทำแต้มที่มีประสิทธิภาพโดยไม่ต้องพึ่งสามแต้ม Bulls ตอนนี้มี true shooting % และ effective FG % อยู่ที่อันดับสามและเป็นรองแค่ Warriors และ Jazz เท่านั้น
*(สำหรับใครที่ไม่คุ้นเคยกับ true shooting/effective FG มันคือสถิติที่บอกว่าถ้าเราได้บุกและมีโอกาสทำแต้ม 100 แต้ม เราสามารถทำแต้มได้จริงๆกี่แต้ม ทีมที่ยิงพลาดเยอะ เสีย turnover บ่อยก็จะมีสถิตินี้ต่ำ)
พูดถึงผู้เล่นกันบ้าง LaVine นั้นเรารู้กันอยู่แล้วว่าเขา คือราชาทำแต้มอันดับต้นๆของลีก ครบเครื่องทั้ง ความไว ความแม่นและพลังกระโดดแต่สถานการณ์เขานั้นคล้ายๆ Booker ก่อนปีที่แล้วเลยคือเรื่องทำแต้มและสร้าง highlight นั้นไม่มีใครสงสัยแต่เขาไม่ใช่ playmaker และไม่ใช่ผู้เล่นระดับ MVP ที่ยกระดับทีมขึ้นมาได้ด้วยตัวคนเดียว การได้จับคู่กับ Vucevic และ DeRozon นั้นเหมือนปลดล็อคและเปลี่ยนชีวิตในสนามของ LaVine จากนรกเป็นสวรรค์เหมือน Booker ที่ได้เล่นคู่กับ Chris Paul และหนึ่งจุดที่น่าสนใจมากคือแม้จะต้องมาแชร์บอลกับ Vucevic และ DeRozan แต่เขา ยังคงรักษามาตรฐานตัวเลข point per game, FGA, FG% ของเขาไว้ได้ระดับเดิมบ่งบอกถึงความไหลลื่นและการเล่นเข้ากันได้ของเขากับอีกสองสตาร์นี้ ผมยอมรับว่าประหลาดใจมากจริงๆที่ LaVine ปรับตัวและจับทางได้เร็วขนาดนี้
Vucevic นั้นเข้าขากับ LaVine มาตั้งแต่ฤดูกาลที่แล้ว ความสามารถในการทำแต้มจากวงนอกและความฉลาดสร้าง floor spacing ทำให้ LaVine นั้นเล่นได้ง่ายขึ้นทั้งในเกม isolation และ pick & roll กับ LaVine ตัวเขาเองยังคงเป็น shooter, post player และ passer ที่น่ากลัว น้องๆ Jokic เลยทีเดียว ด้านเกมส์รับนั้นเขาก็สามารถป้องกันทั้ง big man และไวพอจะ switch ไปกัน guard ใต้แป้นก็ยังคงเป็นหินหลัก เก็บรีบาวด์ได้สองหลักต่อเกมส์เฉลี่ย double double อยู่ ณ ขณะนี้
Caruso ยังคงรับบทตัวสำรองแต่ปีนี้ Donovan ไว้ใจและให้ลงเล่นนาทีเยอะมากๆเทียบเท่าตัวจริง (career high 28 MPG) ซึ่งตัวเขาก็ไม่ได้ทำให้ทีมผิดหวัง กล้าเล่น กล้าชู้ต (career high in FG%, PPG) อีกทั้งยังพัฒนาการ drive and pass ขึ้น (career high in assist) ที่น่าประทับใจกว่าเกมส์บุกคือเกมส์รับที่เหมือนจะพัฒนาขึ้นจากสมัย Lakers อีกขั้น เขาเป็นตัวหลักใน perimeter defense ของทีม จังหวะสำคัญๆ เขาจะเป็นตัวประกบและกดดันตัวคุมบอลของอีกทีมตลอด ตัวเลขนั้นโผล่ชัดเจน steal per game 2.0 อันดับสองของลีก! เล่นได้คุ้มค่าจ้างที่ Bulls ยอมจ่ายจริงๆ
มาถึงผู้เล่นโปรดของผม Lonzo ที่พัฒนาต่อเนื่องทุกปีหลังออกจาก Lakers ไปอยู่ Pelicans ที่เขา ได้มีโอกาสกลับไปเล่นสไตล์ถนัดตัวเองสมัย Chino Hills และ UCLA ที่ Bulls เองก็เช่นกัน การที่มีสายลุย transition แบบ Caruso, LaVine และ DeRoZan ทำให้เขาดันบอลขึ้นได้รวดเร็วแบบที่เขาชอบ ปีนี้เขาก็ยังคงพัฒนาต่อเนื่องเช่นเคย ซึ่งหลักๆที่น่าประทับใจมากๆคือสามแต้ม ตอนนี้ยิงอยู่ที่ 41.6% (career high) พอยิงข้างนอกแม่นก็ทำให้เขาข้ามบอลและทำเกมได้ง่ายขึ้น ด้วย floor spacing ที่ดีของทีม เราเริ่มเห็นเขา cut หาห่วงมากขึ้นแทนที่จะแค่ยืนรอยิงสามแต้ม ด้วยการที่เจ้าตัวนั้น athletic อยู่แล้ว เราจะเห็นพัฒนาของการข้ามทำเกมส์วงในของเขาอย่างต่อเนื่องแน่นอน ด้านเกมส์รับ เป็นที่รู้กันว่าเขาไวทั้งมือทั้งเท้า เล่นเกมส์รับฉลาด เจ้าตัวมี defense rating อยู่ที่อันดับ 5 ของลีกทัดเทียมกับ defensive guard อันดับต้นๆ อย่าง CP3, Dejounte Murray, Eric Bledsoe, Jrue Holiday เลยทีเดียว เมื่อยืนคู่กับ Caruso แล้วเมื่อ switch ยังต้องไปเจอ Vucevic แบบนี้ จะ backcourt ทีมไหนก็หวั่นที่จะต้องเจอกับเกมส์รับของ Bulls
และคนที่ผมเก็บไว้พูดถึงคนสุดท้าย แน่นอนว่าคือ DeRozan ที่ปีนี้โชว์ฟอร์มระดับ top 5 MVP candidate และผมมั่นใจว่าเขากลับไปติด All-NBA แน่ๆ แต่ฟอร์มครั้งนี้ของเขานั้นต่างจากสมัย Raptors เป็นคนละคน สิ่งที่เขาทำได้ตั้งแต่ปี 2017 นั้นคือการเล่น isolation ที่แทบไม่มีใครหยุดอยู่แต่เขายังคงมีปัญหาเรื่อง shot selection, เกมส์รับและการทำเกมส์ให้เพื่อน การย้ายไป Spurs ของเขานั้นเหมือนไปเพื่อแก้จุดอ่อนเหล่านี้ ครั้งนี้เขากลับมาพร้อมความนิ่งทั้ง shot selection และ efficiency (ครั้งแรกในอาชีพที่ % การชู้ตแตะ 50/30/85) ตัวเขามีสถิติอยู่ที่ 26.5/5/4.6 เมื่อรวมกับ LaVine ที่เฉลี่ยอยู่ที่ 26.4/4.9/4.2 ทั้งคู่รวมกันมีตัวเลขอยู่ที่ 52.9/9.9/8.8 ถือเป็น Duo ที่แข็งแกร่งที่สุดในลีกขณะนี้อย่างไม่ต้องสงสัย จนถึงกับมีความเห็นว่าพวกเขาคล้าย Jordan & Pippen เลยทีเดียว ไม่ใช่แค่การทำแต้มเท่านั้นแต่การโต้ตอบ defense การตัดสินใจและความสามารถใน playmaking ทำให้เขากลายเป็นผู้เล่น isolation ที่เหนือกว่าเดิม อีกทั้งคำครหาที่เคยว่าเขาไม่ clutch ตอนนี้คงล้อเขาไม่ได้แล้วหลังจากยิง game winner ไปสองลูกติดๆเมื่อปีใหม่ ถ้าจะให้ไล่ talent กัน DeRozan นั้นคงไม่ได้แม้แต่จะมีชื่อติด top 25 ของลีกแต่ปีนี้เขาดึงศักยภาพออกมาสุดตัว นี่คงเป็น career year ของเขาและคงได้มีลุ้นเข้าไปอยู่ top 5 MVP candidate เลยทีเดียว (แต่คงไม่ถึงขนาดได้ MVP)
ยังมีผู้เล่น role player มากมายที่ถ้าเขียนครบทุกคนคงจะยาวไปแต่ขอเอ่ยนามคร่าวๆ เช่น Derrick Jones Jr (Airplane mode), Ayo Dosunmu (อีกคนที่เกมรับแน่น), Coby White (อยู่ๆก็ breakout มา), Javonte Green (พลังงานเต็มมากๆ), Patrick Williams (ฉายา Baby Kawhi), etc.
อีกครึ่งของฤดูกาล ทีมจะยังคง momentum นี้ได้หรือไม่ ทีมเริ่มมีปัญหาผู้เล่นเจ็บบ้างแล้ว การเข้า playoffs แบบจ่าฝูงและมีลุ้นเข้าชิงครั้งแรกในรอบ 10 ปีของ Bulls นับตั้งแต่สมัย MVP Rose จะไปได้ไกลแค่ไหน โจทย์ที่ Bulls ต้องเจอแน่ๆและต้องแก้คร่าวๆ
- pace ที่ช้าลง ทำให้การยิงสามแต้มจำเป็นมากขึ้น Bulls จะยังคงทำแต้มแข่งได้มั้ย
- defense Bulls ที่ตอนนี้เน้น go under screen และอุดใน ถ้าไปเจอทีมที่มือปืนฉมัง (เกือบทุก playoffs ทีมในตะวันออก) จะทำยังไง
- zone และ pressure defense หนักขึ้น Ball, DeRozan และ LaVine จะยังคงนำ half-court offense ของทีมได้มั้ย
- ถ้า Vucevic ไม่อยู่ในสนามแล้ว Bulls จะเล่น small ball แล้วป้องกันวงในได้มั้ยและแม้แต่ตัวเขาเองก็ยังคงโดนเจาะตอนกัน pick & roll อยู่บ่อยๆ
- ตัวสำรอง depth ยังไม่ลึกเท่าทีมอื่นๆ ก่อนถึง trade deadline อาจจะต้องหา role player เพิ่ม