สวัสดีค่ะทุกคนวันนี้เรามีเรื่องจะมาเล่าให้ฟังแล้วก็จะมาขอคำปรึกษาด้วย (ก่อนจะเริ่มเล่าเราขอบอกอายุไว้ เราอายุ18นะคะอยู่ปี1)
เรื่องที่จะมาเล่าคือเรื่องเกี่ยวกับพฤติกรรมงงๆของเราเองขอเริ่มเล่าเป็นเหตุการณ์แล้วกันนะคะ เราใช้เวลาอยู่ในห้องเกือบจะทั้งวันออกมาช่วงที่จะกินข้าวแล้วก็เข้าห้องน้ำ พอออกมาแล้วเจอพี่สาวสองคนเจอพ่อแม่ เรารู้สึกประหม่าๆแล้วก็พยายามจะสบตาแต่ไม่มีใครมองเรา เรารู้สึกเฟลๆนอยด์ๆคำถามในตอนนั้นคือ ทำไมไม่มีใครสนใจเราเลยนะ พอเราทำธุระด้านนอกเสร็จก็กลับเข้ามาในห้องแล้วก็ทำงานทำนู้นนี่ต่อ เราเป็นแบบนี้อยู่หลายๆวันเลย คือเราก็พยายามพูดคุยกับพวกเขาเพื่อแบบสร้างสัมพันธภาพให้มันดูปกติเป็นธรรมชาติๆ แต่ทำไมรู้สึกอึดอัดไม่เป็นตัวเองยังไงไม่รู้ ถ้าเราไม่คุยกับพวกเขา เขาก็จะไม่พูดอะไรกับเราเลย555 ตอนที่เราไปอยู่บ้านป้าช่วงนึงก็เป็นแบบนี้นะคะ แบบเวลาเห็นพี่สาวอยู่กับน้องหรืออยู่กับใครสักคน เราจะไม่อยากเข้าไปอยู่ตรงนั้นด้วยเลย อารมณ์แบบไม่กล้า แล้วก็รู้สึกกลัวว่าจะโดนเมิน พอมาถึงวันนี้เราไม่กล้าออกจากห้องตัวเองเลย กลัวว่าออกไปแล้วจะไม่มีคนสนใจ เวลาที่คนในครอบครัวกำลังทำกิจกรรมกันเราไม่กล้าเข้าไปอยู่จุดนั้นด้วยเลย บางทีก็รู้สึกเป็นส่วนเกิน อย่างวันนี้เราปวดฉี่มากแต่ไม่กล้าออกจากห้องเลย ฮืออ เราอาจจะอธิบายได้แบบงงๆวกวนๆ บางท่านได้อ่านอาจจะมองเป็นเรื่องไร้สาระแต่สำหรับเราเราค่อนข้างทรมานนิดนึงนะคะ แบบว่าเราก็ไม่อยากให้มันเป็นแบบนี้ เคยมีวันที่เราออกไปใช้ชีวิตนอกห้องทั้งวันเลยเพราะคิดว่าเป็นที่เราไม่ค่อยออกไปหาพวกเค้ารึเปล่า แต่เราก็กลายเป็นอากาศอยู่ดี555 แง เราก็เลยอยู่ในห้องนานๆทำงานไปบ้าง อ่านหนังสือบ้าง แล้วบางทีก็ทำงานอดิเรกของตัวเองไป บางทีเหนื่อยก็นอนได้เลยบนเตียง แทบจะไม่ได้ออกมาด้านนอกเลยเว้นแต่จะไม่มีคนอยู่ถึงกล้าออกมาด้านนอกฮือ
สรุปพฤติกรรมที่มีปัญหาหลักๆของเราก็คือ
1. เรารู้สึกแย่ที่เวลาเราพยายามมองใคร แล้วไม่มีใครมองเรากลับมา
2. เราไม่กล้าออกจากห้องเพราะกลัวจะรู้สึกแย่ที่ไม่มีใครสนใจ
3. เราไม่กล้าเข้าไปอยู่ในกลุ่มของคนในครอบครัวในเวลาที่ทำกิจกรรมหรือนั้งกินข้าวร่วมกัน
4. เราเคยเข้าไปอยู่ในกลุ่มของพี่สาวในตอนที่ทุกคนกำลังคุยกัน เราพยายามใช้หางตามองว่าจะมีใครพูดหรือทักทายเรามั้ย แต่ก็ไม่ มันเป็นเรื่องที่เล็กจริงๆค่ะแต่เรายอมรับว่าเราจัดการกับความรู้สึกเหล่านี้ไม่ได้เลย
มีประมาณนี้ค่ะ ถ้าใครพอประเมินได้ว่าสาเหตุมาจากอะไร หรือเราควรเปลี่ยนอะไร เเสดงความคิดเห็นบอกกันได้นะคะ อาจจะพิมงงๆนิดนึงด้วยนะคะ
แบบนี้คือพฤติกรรมอะไร หรือโรคอะไรมั้ยคะ
เรื่องที่จะมาเล่าคือเรื่องเกี่ยวกับพฤติกรรมงงๆของเราเองขอเริ่มเล่าเป็นเหตุการณ์แล้วกันนะคะ เราใช้เวลาอยู่ในห้องเกือบจะทั้งวันออกมาช่วงที่จะกินข้าวแล้วก็เข้าห้องน้ำ พอออกมาแล้วเจอพี่สาวสองคนเจอพ่อแม่ เรารู้สึกประหม่าๆแล้วก็พยายามจะสบตาแต่ไม่มีใครมองเรา เรารู้สึกเฟลๆนอยด์ๆคำถามในตอนนั้นคือ ทำไมไม่มีใครสนใจเราเลยนะ พอเราทำธุระด้านนอกเสร็จก็กลับเข้ามาในห้องแล้วก็ทำงานทำนู้นนี่ต่อ เราเป็นแบบนี้อยู่หลายๆวันเลย คือเราก็พยายามพูดคุยกับพวกเขาเพื่อแบบสร้างสัมพันธภาพให้มันดูปกติเป็นธรรมชาติๆ แต่ทำไมรู้สึกอึดอัดไม่เป็นตัวเองยังไงไม่รู้ ถ้าเราไม่คุยกับพวกเขา เขาก็จะไม่พูดอะไรกับเราเลย555 ตอนที่เราไปอยู่บ้านป้าช่วงนึงก็เป็นแบบนี้นะคะ แบบเวลาเห็นพี่สาวอยู่กับน้องหรืออยู่กับใครสักคน เราจะไม่อยากเข้าไปอยู่ตรงนั้นด้วยเลย อารมณ์แบบไม่กล้า แล้วก็รู้สึกกลัวว่าจะโดนเมิน พอมาถึงวันนี้เราไม่กล้าออกจากห้องตัวเองเลย กลัวว่าออกไปแล้วจะไม่มีคนสนใจ เวลาที่คนในครอบครัวกำลังทำกิจกรรมกันเราไม่กล้าเข้าไปอยู่จุดนั้นด้วยเลย บางทีก็รู้สึกเป็นส่วนเกิน อย่างวันนี้เราปวดฉี่มากแต่ไม่กล้าออกจากห้องเลย ฮืออ เราอาจจะอธิบายได้แบบงงๆวกวนๆ บางท่านได้อ่านอาจจะมองเป็นเรื่องไร้สาระแต่สำหรับเราเราค่อนข้างทรมานนิดนึงนะคะ แบบว่าเราก็ไม่อยากให้มันเป็นแบบนี้ เคยมีวันที่เราออกไปใช้ชีวิตนอกห้องทั้งวันเลยเพราะคิดว่าเป็นที่เราไม่ค่อยออกไปหาพวกเค้ารึเปล่า แต่เราก็กลายเป็นอากาศอยู่ดี555 แง เราก็เลยอยู่ในห้องนานๆทำงานไปบ้าง อ่านหนังสือบ้าง แล้วบางทีก็ทำงานอดิเรกของตัวเองไป บางทีเหนื่อยก็นอนได้เลยบนเตียง แทบจะไม่ได้ออกมาด้านนอกเลยเว้นแต่จะไม่มีคนอยู่ถึงกล้าออกมาด้านนอกฮือ
สรุปพฤติกรรมที่มีปัญหาหลักๆของเราก็คือ
1. เรารู้สึกแย่ที่เวลาเราพยายามมองใคร แล้วไม่มีใครมองเรากลับมา
2. เราไม่กล้าออกจากห้องเพราะกลัวจะรู้สึกแย่ที่ไม่มีใครสนใจ
3. เราไม่กล้าเข้าไปอยู่ในกลุ่มของคนในครอบครัวในเวลาที่ทำกิจกรรมหรือนั้งกินข้าวร่วมกัน
4. เราเคยเข้าไปอยู่ในกลุ่มของพี่สาวในตอนที่ทุกคนกำลังคุยกัน เราพยายามใช้หางตามองว่าจะมีใครพูดหรือทักทายเรามั้ย แต่ก็ไม่ มันเป็นเรื่องที่เล็กจริงๆค่ะแต่เรายอมรับว่าเราจัดการกับความรู้สึกเหล่านี้ไม่ได้เลย
มีประมาณนี้ค่ะ ถ้าใครพอประเมินได้ว่าสาเหตุมาจากอะไร หรือเราควรเปลี่ยนอะไร เเสดงความคิดเห็นบอกกันได้นะคะ อาจจะพิมงงๆนิดนึงด้วยนะคะ