ว่าด้วยเรื่อง ย่า เรา ซึ่งก่อนหน้านี้ ก็จะอยู่เเต่บ้านน้าเรา
กินก็กินบ้านน้าเรา … เวลาผ่านบ้าน เรา ก็เเทบจะไม่สนใจ

เพราะ เขาคิดว่า ไม่มีผลประโยชน์ให้เขา เวลา มาบ้านเรา ก็จะ เอาเรื่องปวดหัวมาให้พ่อเราตลอด อารมณ์เเบบ นินทาเรื่องลูกตัวเองให้พ่อเราฟัง …

พ่อเราก็เป็นคนคิดมากอยู่เเล้ว ก็เครียดเขาไปอีก จากที่อาการปกติ ก็ต้องมาเครียดเพราะเเม่ตัวเอง เห้อ ..

*** จนมาถึงปัจจุบันนี้ พ่อเราขาขึ้น ย่าเราก็มาบ้านพ่อเรา ทุกวัน มาขอกินข้าวด้วย วันละ 2 มื้อ มาทุกวัน ชวนลูกหลานมาด้วย สาเหตุที่มา เพราะขัดใจกับ ลูกตัวเองที่ย่าเราพักอยู่ด้วย ก็เลยมาหาผลประโยชน์กับพ่อเราต่อ ( อาจจะฟังดูเเรง เเต่นี้คือนิสัย ย่าเราจริงๆ )

** จนถึงวันนึง เราก็บอกอย่า เราว่า  พ่อเราช่วงนี้ นอนไม่ค่อยหลับนะ ตอนกลางวัน พ่อเขากินยา ** กะว่าจะนอน เเต่เขาก็ไม่ได้นอน เพราะอาจจะเกรงใจย่านะหนูว่า … เราพูดเเบบนี้แล้ว เราคิดว่าเเกจะกลับบ้านเเก

ที่ไหนได้ ไม่สนใจ ** อยู่ต่อ รอกันรอบเย็นต่อ
** ทั้งทีคุณพักอยู่กับน้าอีกคน เเต่ไม่ยอมไปกินข้าวบ้านเขา พอกินเสร็จเเล้วกลับ (ที่บ้านโน้นก็ทำกับข้าวรอทุกวัน )

*** ประเด็นคือ ย่าเราเป็นคนเยอะ อยู่ก้บใครไม่ค่อยได้ ใครมีผลประโยชน์ก็ เขาหาคนนั้น
ทั้งที่เขาทำกับพ่อเราเยอะมาก เครียดจนต้องกินยาเพราะเเก่คนเดียวเลยอ่ะ
*** พีคคือเเก่ก็ไม่สนใจ เอาเเต่ความสุข ชอบหลอกใช้ เเต่พ่อเราก็ยอม เพราะคำว่าเเม่

เพื่อนๆคิดว่าไงดีค่ะ 🙂
เเละควรทำยังไงดีค่ะ
ล่าสุดก็จะขอนอนบ้านเราเเล้วด้วย
(น่าจะทำให้ครอบครัวเราต้องทะเลาะกันทุกวันแน่ค่ะ เพราะทุกวันนี้ ก็พังไปทีละอย่างๆ
** เเม่เราต้องจ่ายค่าอยา ค่ารักษา กับพ่อเพราะเรื่องยาาเรา ตั้งเท่าไหร่เเล้ว บางทีก็เกือบเสียชีวิต
เห้ออ หนักใจมากค่ะ

** ที่สำคัญคือเมื่อพ่อเราเครียดก็มาทะเลาะกับเเม่ค่ะ
ทำให้เราไม่มีความสุขไปด้วย