ขอพูดนำก่อนเลยน่ะคะ คือครอบครัวเรามี4คนมีเรามีพี่มีพ่อมีแม่ ส่วนเราอายุ20+พี่เราเเก่กว่าเรา4ปี คือเราอยากรู้ว่า มันจะมีสักกีครอบครัวที่พ่อแม่รักลูกเท่ากัน ตั้งแต่เด็กๆเราไม่เคยรู้สึกว่าได้รับความรักจากครอบครัว ไม่เคยให้กำลังใจเราไม่เคยชมเราหรือพูดให้เรารู้สึกดีซึ่งมันแตกต่างจากที่พี่เราได้รับจากครอบครัวเลยค่ะ พี่เราจะทำอะไรก็ถูกเสมอ อยากได้อะไรพ่อแม่ก้หามาให้ อยากกินอะไรพ่อแม่ก็ซื้อให้กินอยากไปไหนก็ได้ไป ได้ของใหม่ๆตลอด ส่วนเรา ตรงข้ามกับที่พี่ได้ทุกอย่างเลยค่ะ
เราทำอะไรก็ผิด แค่แม่เรียกเราแล้วเราไม่ได้ยินเพราะเรียนอยู่ แม่ก็ด่าเราตีเรา ตบเรา เอาเราไปเปรียบเทียบกับคนอื่น พูดแทงใจดำใส่เรา เราคิดตั้งแต่เด็กว่า เราใช่ลูกของเขาจิงๆมั้ยทำไมสิ่งที่ได้รับจากคำว่า"ครอบครัว"มันถึงแตกต่างจากลูกคนโตอย่างชัดเจน
#เราคิดสั้นบ่อยมาก แทบทุกวัน เราอยากหนีออกจากบ้านมากแต่เราไม่มีโอกาส
#เราอยากถามว่า ถ้าเราอยากไปให้พ้นๆจากจุดที่เราอยู่เราผิดมั้ย รึไม่ก็อยากตายให้มันจบๆไปเหมือนคำที่แม่พูดกับเราทุกวันว่า"คนอย่างไปตายที่ไหนก็ไปเถอะ"