ตอนนี้เราอยู่ม.3นะคะ คือตอนม.1เนี่ย พ่อเคยมาบอกเราว่า ให้เป็นเภสัช เราพยายามบอกเค้าว่าเราไม่ชอบ เรารู้ใจตัวเองอยู่แล้วว่าเราอยากเป็นอะไร แต่ตอนนั้นเราก็คิดว่าเราไม่เหมาะ คือเราอยากเป็นแอร์โฮสเตส ไม่ก็ นักร้องk-pop ไม่ก็นางแบบค่ะ เราชอบสายนี้มากกว่า เราเห็นแล้วมีแพสชั่นมาก จนมาเมื่อม.3 ตอนนั้นวันลอยกระทงเราไปกินข้าวกับพ่อแม่ข้างนอก เรารู้ว่าออกมากินพ่อต้องพูดเรื่องนี้แน่ๆ แล้วพ่อก็พูดจึ้นมา ว่าโตไปอยากเป็นอะไร คือก่อนหน้านี้เราเคยบอกเค้าไปแล้วนะคะว่าอยากเป็นแอร์(ตอนม.2) แต่เรารรู้ว่าเดี๋ยวพ่อก็หาว่า บ้าเลยบอกเภสัชไป เรากดดันมาก แม่ก็พูดขึ้นมาว่า ดีแล้วลูก ดีกว่าแอร์โฮสแ--ด อีก เราเสียใจมากแล้วไม่อยากคุยอีกเลย เราอยากจะร้องไห้เดี๋ยวนั้นเลย จนตอนนี้ ต้องเลือกสายเพื่อเรียนต่อ เรารู้สึกกดดันไม่รู้จะบอกเค้ายังไงดี ว่าเราไม่ได้อยากเป็นเภสัช   พ่อเราหัวรั้นมากค่ะ เค้าไม่ยอมฟังเราเลย ฟังแค่แม่เรา แม่เราก็บอกว่าตามใจอยากเป็นอะไรก็เป็น แต่ก็รู้สึกได้อยู่ดีว่าเค้าคาดหวัง เรารู้นะคะว่าเค้าหวังดี แต่เราไม่เคยชอบสายงานนี้เลย เรารับรู้ถึงความเครียดตั้งแต่ยังไม่เริ่มเรียนเลย จะบอกเค้ายังไงดีคะ