เหตุการณ์นี้คือเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับเรา เราไม่รู้ว่ามันคืออะไรมันคือความฝันหรือจิตเราทะลุเวลา

เหตุการณ์ครั้งนั้นเริ่มจากเรานอนลงและหลับ(ปกติเป็นคนหลับช้ามาก) แต่ครั้งนี้หลับทันทีไม่ถึง 5 นาที

ขออธิบายก่อน...คือ โดยทั่วไปถ้าเราฝัน พอตื่นมาเราจะรู้ว่าเหตุการณ์ล่าสุดคือความฝัน แต่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นต่อจากนี้ผมรู้สึกแปลกๆเหมือนไม่ใช่ฝัน  เพราะมันแตกต่างจากฝันมาก  คือ ตอนที่หลับ ผมรับรู้รับสัมผัสสิ่งรอบกาย อุณหภูมิ แสง สี เสียง รวมถึงสัมผัสตรงเท้าเวลาเดินได้แบบ 100% เหมือนตัวตนผมจริงๆที่ไปชักแห่งแบบไม่ได้ฝัน  ซึ่งปกติแล้วถ้าผมฝันนะ ผมจะไม่รู้ว่าผมกำลังนอนหลับ และผมไม่รู้ว่าตัวตนจริงๆผมอยู่ที่ไหน


แต่...เหตุการณ์ครั้งนี้หลังจากนอนหลับลง  ผมตกใจที่ผมไปโผล่อีกสถานที่หนึ่ง  ซึ่งผมก็รู้ตัวว่าจริงๆตัวเองนั้นนอนอยู่ที่ห้องนอน  และก็เพิ่งหลับตาลงไปเมื่อกี้  

จุดที่ผมไปเป็นจุดที่ผมคุ้นเคย แต่บางสิ่งบางอย่างของรอบกายจัดวางเรียงไม่เหมือนเดิมทันใดนั้นที่ผมเริ่มสงสัยว่าผมมาอยู่ตรงที่นี่ได้อย่างไร  ผมเลยพยายามหาคำตอบและจะหาวิธีทางกลับไปร่างที่กำชังนอน(กลัวเพราะมันแปลกมาก)   เพราะมั่นใจว่ามันไม่ใช่ความฝันและต้องรีบกลับร่างให้เร็วที่สุด

ในตอนนั้น ผมเห็นสิ่งรอบกายผม ทั้งคน บ้าน ของใช้ต่างๆ  แต่ที่น่าแปลกใจคือ  ผมลองทักคนรอบกายที่เดินผ่านมาไกล้ๆผม กลับไม่มีใครตอบสนองการได้ยินผมเลย เหมือนพวกเขามองไม่เห็นตัวตน และไม่ได้ยินผมเรียก

ผมหาวิธีจะเรียกร้องความสนใจให้เขาเห็นผมด้วยการพยายามพูด  แต่เมื่อครั้งจะพูดลิ้นของผมมันพันม้วนจุกเข้าไปในคอ  ตอนนั้นผมไม่มีสิทธิ์ส่งเสียงได้แล้วเพราะลิ้นมันอยู่ในคอ

ผมเลยพยาจามหาวิธีใหม่ เลยเดินไปเห็นปฏิทินปี พ.ศ. ที่แขวนอยู่ที่เสาบ้าน ที่น่าตกใจคือปฏิทินนั้นแสดงเป็นปี พศ.ที่เร็วกว่าปัจจุบัน 3 ปี  ซึ่งโดยปกติแล้วจะมีปฏิทินที่ทำแบบปีต่อปี แต่นี่เป็นปฏิทินที่เร็วกว่าปัจจุบันถึง 3 ปี  มันทำให้ผมตกใจมาก

ตอนนั้นผมพูดอะไรไม่ได้แล้ว ผมเลยจับปากกาจะเขียนข้อความใส่กระดาษเพื่อที่จะถามคนอยู่ใกล้ๆว่าปัจจุบันนี้เป็นปีพศ.อะไร  ปากกาที่อยู่บนมือผมที่กำลังจิ้มบนผิวแผ่นกระดาษจู่ๆก็เหมือนมีแรงมาจากไหนไม่รู้มาผลักมือผมให้จิ้มแรงจนปลายปากกาแทบจะทะลุแผ่นกระดาษและผมไม่สามารถคอนโทรลมือผมเพื่อเขียนข้อความที่ผมอยากจะเขียนได้  แล้วลายเส้นที่ออกมากลายเป็นลายเส้นที่ขดไปขดมาเหมือนเส้นด้ายที่ไม่ใช่ตัวหนังสือ คือตอนนั้นผมทำอะไรไม่ได้แล้ว

จะออกเสียงส่งเสียงถามใครก็ไม่ได้  จะเขียนข้อความถามใครก็ไม่ได้  (แต่ที่ผมพลาดการทดลองอย่างนึงคือผมไม่ได้ลองเดินไปสัมผัสตัวคนที่อยู่ไกล้ๆ)

แล้วทันใดหลังจากเขียนข้อความไม่ได้นั้น จู่ๆผมก็รู้สึกว่าผมกำลังจะกลับไปหาร่างที่ผมกำลังนอนหลับ เพราะมีความรู้สึกบริเวณเท้าของผมมันเริ่มเลือนหายแล้วความรู้สึกก็ค่อยๆขยับเคลื่อนมาถึงลำตัว  ชั่วครู่เดียวนั้น ผมก็มีความรู้สึกว่าผมนอนอยู่ในห้องผมแล้ว (เหตุการณ์เกิดขึ้นเร็วมาก) และแปลกอย่างนึงหลังกลับมาที่ห้อง คือ พอรู้สึกว่าอยู่ในห้อง ผมก็ลืมตา ตลกมากๆคือ ความรู้สึกผมตั้งแต่หัวจรดปลายเท้ากับภาพที่ผมลืมตามองร่างกายผมที่ผมเห็น มันไม่ตรงกับร่างผม  แต่ไม่ถึง 2 วินาที ความรู้สึกกับร่างผมถึงจะแมทตรงกัน

มันเป็นอะไรที่แปลกมากครับ  ผมอาจจะเพ้อเจ้อ  ฟุ้งซ่านไปเองหือเปล่า  หรือจิตผมหลุดไปล่วงหน้าถึง 3 ปีหรือเปล่า  

ก็เลยอยากเอามาเล่าให้สมาชิกแต่ละท่านอ่านกันครับ  มีท่านไหนเคยเจอเหตุการณ์แบบผมบ้างไหมครับรบกวนแชร์เล่าให้ฟังได้นะครับ