รู้มั้ย  ว่าทำไมเรายังอยู่ตรงๆนี้  เอาจริงๆมันก็รอเธอนั้นเเหละเเต่เรารอเเบบไม่มีความหวังเเต้ก็ไม่สิ้นหวังไง  เรารู้ว่าเคยทำให้เธอเจ็บเรารู้ว่าทำนิสัยเเย่ๆเสียๆ  เเต่เราเผลอตัวจริงๆว่ะ  คือเราชอบอ่านพวกจิตวิทยาของนักจิตวิทยาอ่ะ  เพราะมันคือความจริงของมนุษย์เราเลยชอบอ่านได้เรียนรู้ตัวเอง เเละเราได้ไปพบว่า การที่เราชอบทำให้คนรอบข้างเสียใจหรือคนที่เรารักเสียใจ  หรือคนที่รักเราเสียใจ นั้นเพราะเรารู้อยู่ว่ายังไงเราก็ยังอยู่ยังทนเราจะเหมือนหุ่นที่เราเชิดหรือหมาหรือทาสที่เราใช้อ่ะเวลาทำนิสัยเเย่ๆเขาก็ไม่หายไปไม่ทำกลับมาในตอนที่เขายังรักเรา  นั้นเเหละอื่มจุดนี้กุทำผิดหลายแย่างมากเลยว่ะกุรู้  เ้บบกุชอบทบทวนตัวเองเว้ยเเต่มันไม่ทันเเล้ว  กุเลยรู้ไงว่าหลายๆอย่างที่กุทำไปมันมาก  ที่กุรอการกลับมาน่ะมันไม่ใช่เพราะจะเเก้ไข้อะไรหรอกเเค่กุอยู่เเบบนี้กับตอนนี้พี่เขากุอยากมีไงกุเเบบยังไงกุบอกว่ารักเดี่ยวกุก็ดูไม่รักอีกเพราะถ้ารักคือให้เขาเจอสิ่งที่ดี  ใช่เเละถ้าความรักคิให้คนคนนั้นพบเจอสิ่งดีๆ  กุก็จะปรับปรุงตัวทำจัวให้ดีให้เขาชื่นใจดีใจในตัวกุมีความสุขในตัวกุเหมือนเดิม  เเต่มันจะเป็นไปได้หรอว่ะเพราะสิ่งนี้มันอยู่ที่หัวใจคนเรามาจากความคิดความรู้สึกความต้องการความรัก เเละตอนนี้มันเปลี่บนไแหมดเเล้วนิ