สวัสดีค่ะ เราอ่านพันทิพเยอะมากๆ แต่ไม่เคยมีบัญชีเพื่อตั้งกระทู้ เป็นกระทู้เเรกที่เราอดทนไม่ไหวเเล้วค่ะ

รบกวนขอความคิดเห็นแบบสุภาพนะคะ

เกริ่นเรื่อง
เราอายุ 23 ย่าง 24 มีน้องชายอายุ 18 ครอบครัวหย่าร้าง
คุณแม่เป็นมะเร็งระยะจะเข้า 4 ปกติเราอยู่คอนโดแต่ต้องกลับมาบ้าน
เพราะอยากดูเเลเเม่ ช่วยเบางานบ้าน และม่อยากให้น้องพูดจาแย่ใส่แม่ค่ะ

เข้าเรื่อง
การอยู่ที่นี่ทำให้เราสุขภาพจิตย่ำแย่มากๆค่ะ เราเคยเป็นซึมเศร้าที่คอนโด
ประมาณ 8 เดือน เราหยุดยาเอง เพราะเราจ่ายค่ารักษาไม่ไหว
และเคยบอกแม่ไปเเล้ว แต่เค้าไม่เข้าใจโรคนี้ค่ะ หาว่าเราคิดมากไปเอง
ไม่คิดก็ไม่เป็น อุปมาอุปไม ต่างๆนานๆ ฟังเเล้วแย่กว่าเดิม เลยปล่อยไปค่ะ
แต่ปัจจุบัน เราพยายามเข้มเเข็ง เเละรักตัวเองมากๆ เราเลยคิดว่า น่าจะปกติเเล้ว

เรามีแฟนอายุ 25 แฟนเราเป็นห่วงเรามาก คบมา 7 ปีเเล้วค่ะ
เลยมาๆไปๆ บ้านเราบ่อย จนมาอยู่บ้านเราเลย ช่วยเราใช้หนี้อีกด้วย
เขาเต็มใจทำ เพราะต้องการฟื้นฟูจิตใจเราอื่นๆกับสิ่งรอบข้างด้วย 

ปกติเราก็เป็นห่วงและเครียดเรื่องแม่มากๆ เพราะเราอยากให้เค้าหยุดทำงาน
ให้น้องออกไปใช้ชีวิต หาเงินเพื่อตัวเองบ้าง
(บ้านเราไม่มีกำลังซัพพอร์ตนะคะ เราก็หาเงินตั้งเเต่ 12 แม่ไม่ให้เงินตั้งแต่ 15 แล้วค่ะ)
น้องเราเคยไปรับ Job พาสไทม์อยู่ร้านนึงในห้าง และโดนไล่ออกมาเพราะทำงานไม่ดี
เลยไม่กล้าไปทำงานอีกเลย และปัญหาน้องอีกอย่างตอนนี้คือเรียนออนไลน์ค่ะ

ที่บ้านเราซื้อหมามา 1 ตัว เพื่อให้บรรยากาศในบ้านดีขึ้น
ปกติแม่กลับจากทำงานก็เงียบ เพราะเค้าเหนื่อย หรือ น้องอยู่บ้านก็เล่นเเต่เกมส์
แหกปากเสียงดังในบ้านตลอด พอหมาอายุสัก 5 เดือน ในบ้านก็เริ่มสนทนากันขึ้นค่ะ
ถือว่าสร้างบรรยากาศได้ดีมากๆ และฮีลใจเราได้ด้วย

ปัญหาของน้อง
น้องเราไม่ช่วยเราทำงานบ้านอะไรเลยค่ะ วันๆเล่นเเต่เกมส์ แม่เเตะต้องไม่ได้เลย ด่าแม่ ว่าแม่
ไม่อยากทำงาน ไม่อยากแม้เเต่จะเรียนด้วยค่ะ ในฐานะพี่ เราพยายามคุยกับน้องเเล้วนะคะ
เพื่อหาถึงเหตุผล หรือช่วยแก้ แต่น้องไม่พูด ไม่เปิดใจให้เราเลยค่ะ
ปัญหาน้องเยอะกว่านี้มากๆๆ พิมพ์ไม่น่าหมดเลย

แม่เราก็ไม่กล้าสั่งอะไรมาก เพราะกลัวน้องทำร้ายครอบครัว เหมือนข่าวที่เห็นกันทุกวัน

ประเด็น
เราย้ายออกไม่ได้ เพราะเป็นห่วงแม่มาก แม่เราต้องนั่งรถไปตจว.เพื่อหาหมอตลอด
เราเลยออกรถ กู้ร่วมกับแฟนมา เพื่อช่วยการเดินทางแม่ค่ะ
ถ้าเราย้ายออกไม่ได้ เราควรจะรอเวลานานเเค่ไหน หรือน้องอายุเท่าไหร่ ถึงจะไปได้คะ
หรือต้องรอแม่เสียก่อน เพราะเราอยากไปทุกวันมากๆ เคยคุยกับแม่นะคะ
แต่แม่ก็เป็นห่วงน้อง เพราะน้องทำอะไรไม่เป็นเลย "สักอย่าง" ตื่นทาเล่นเกมส์-นอน
บ้านเรามันชั้นเดียวมีสวนนิดหน่อยค่ะ หมาๆเลยวิ่งเล่นได้
เลยมีห้องส่วนตัวเเค่เรา กับ แม่ และ ห้องพระ เคยคุยกับแม่เเล้ว แต่น้องไม่อยากอยู่ในห้อง
เวลาเล่นเกมส์เลยเสียงดังมากๆ เพราะน้องเลือกนอนโซฟา เอาขาขึ้นโต๊ะ 
ทำตัวแบบนี้ตลอด ที่เราย้ายมานี่ 2 ปีพอดีค่ะ

ปัญหาสิ่งเเวดล้อม
ขอไม่พิมพ์เยอะนะคะ เพื่อนบ้านเเย่มาก ยกตัวอย่าง 1 เหตุการณ์
เราคล้องประตูบ้านไว้ เพราะเราทำงานบ้าน มีเด็กวิ่งเล่นกลัวเด็กมาเลื่อนประตูรั้ว
เลย save แค่คล้องเพราะเราต้องไปทิ้งขยะ ใช่ค่ะ เด็กมันมาหมุนกุญเเจที่คล้องออก
หมาเราหลุดออกไป โชคดีที่หาเจอ พ่อแม่เด็กแขวะเรา "อย่าไปยุ่งบ้านนี้ มันหวงหมา"
และเหตการณ์อื่นๆ ปวดหัวมากค่ะ

สรุป ปัญหาพฤติกรรมน้อง ปัญหาแม่ที่ต้องทำงาน ปัญหาเพื่อนบ้าน
สังคมรอบตัวทำให้เราแย่มากจริงๆค่ะ

ปล. แม่เราทำงานถึงเเค่น้องจบม.6 นะคะ เพราะเค้าไม่ไหวเเล้วค่ะ มะเร็งลามให้คีโม 3 รอบ
เเถม ผิวหนังในเสื้อเริ่มไม่เหลือแล้วนะคะ น้องมันก็ยังไม่อะไรเลยค่ะ

มีเราที่วิ่งเต้นเป็นห่วง หาเงิน ทำงานบ้าน และอื่นๆ

เราควรอดทนก่อนใช่มั้ยคะ

ช่วงนี้เริ่มอยากจบชีวิตมากเลยค่ะ หาทางออกไม่เจอเเล้ว 

ขอบคุณล่วงหน้านะคะ

( เพิ่มเติม รบกวนไม่นำปัญหาคนอื่นมาเปรียบเทียบกับปัญหาเรานะคะ ของเราอาจจะไม่เเย่สำหรับใคร เเต่เป็นปัญหาที่เเย่มากที่สุดสำหรับเราเลยค่ะ)