คือเราอะค่ะเหมือนแบบก็เป็นคนที่พอมีความรู้คนนึง เราได้ที่ดีๆในห้อง เป็นต้นแบบการบ้านของเพื่อนตลอด เราพยายามตั้งใจเรียนตั้งใจศึกษาเพื่อที่ตัวเองจะได้ขึ้นเป็นท็อปห้องบ้าง แต่เรื่องของเรื่องก็ตือมีเพท่อนของเราบางคน คนก็ลอกกการบ้านเราเหมือนคนอื่น ให้เราติวให้ก่อนสอบ แต่ทำไมเขาถึงได้อันดับที่ดีกว่าเราตลอดล่ะค่ะ ทั้งๆที่เราก็พยายามอย่าหนักเพื่อให้ได้ที่ดีๆ แต่มันกลับโดนเขาแซงตลอด จนบางทีเราเริ่มสับสนว่าสิ่งที่เราทำมันผิดพลาดตรงไหน แม้แต่วิชาที่เราถนัดมากที่สุด ก็ยังโโนเขาแซง เรารู้สึกไม่พอใจในตัวเองมากเลยค่ะ ที่พยายามมากแค่ไหนก็ไม่ได้ที่ๆดีขึ้นเลย เทียบกับเขาที่ตั้งใจเรียนบ้างไม่ตั้งใจเรียน 
ถ้าเกิดว่าความพยายามมีความหมายแบบที่เขาพูดกันจริง แล้วทำไมเราถึงไม่เคยรู้สสึกแบบนั้นเลยล่ะคะ หรือความจริงแล้วคำพูดพวกนี้เป็นเพียงแค้คำปลอบใจสำหรับคนอย่างเราๆกันค่ะ