เราเคยอยู่คอนโดมาแทบทั้งชีวิต รู้สึกเป็นส่วนตัวไม่ยุ่งกับใครและไม่มีใครยุ่งวุ่นวายกัน  วันหนึ่งมีกำลังพอที่จะซื้อบ้านแค่ในระดับทาวน์โฮมเท่านั้น ยังไม่ใช่บ้านเดี่ยว ในตอนนั้นคิดว่า ถ้าไม่ได้บ้านหลังมุมก็คงจะไม่เอา เพราะหนึ่งอย่างน้อยก็สามารถตัดปัญหาบ้านข้างๆไปได้หนึ่งหลัง  อาจมีที่ดินเพิ่มขึ้นมาให้ปลูกต้นไม้อีกนิดหน่อย อาจจะแพงขึ้นมาหน่อย แต่ด้วยความที่ใจหลักๆคือต้องการตัดปัญหาเพื่อนบ้านด้านข้างไปหนึ่งหลังก็ยังดี

     เราไปดูหมู่บ้านหลายโครงการมากไปทุกโครงการก็ดูแต่บ้านหลังมุมอย่างเดียว เราตัดสินใจเลือกโครงการหนึ่งได้บ้านหลังมุมในราคา3ล้าน5 ซึ่งแพงกว่าบ้านในโซนเดียวกันไปเกือบครึ่งล้าน    แต่เราก็ยินยอมเป็นหนี้ส่วนนี้ด้วยความเต็มใจและมายเซ็ทในหัวคิดว่าบ้านมุมคงไม่มีใครมาสร้างความวุ่นวายรำคาญให้มากมายและมีเพื่อนบ้านแค่ข้างเดียว บ้านหลังมุมที่เราได้ด้านข้างกำลังจะสร้างเป็นทางวนรถเพื่อเชื่อมต่อไปอีกซอยหนึ่ง แล้วฝั่งตรงข้ามด้านข้างของบ้านเป็นรั้วของโครงการ แต่ตอนนี้โครงการยังสร้างเฟสด้านหลังบ้านเราไม่เสร็จ ถนนที่จะใช่วนรถเลยปิดช่องไว้เตรียมเป็นเขตก่อสร้าง ทีนี้ช่องด้านนี้ก็จะกลายเป็นช่องถนนแบบซอยตันข้างบ้าน
     
     ช่วงแรกที่เราเข้าไปอยู่ จะมีบ้านหลังหนึ่งที่เพื่อนฝูงพากันมาสลับสับเปลี่ยนกันไปแทบทุกวัน และเขาใช้พื้นที่ตรงนี้เป็นที่จอดรถสำหรับรองรับแขกของบ้านเขาตลอด  จนเราหงุดหงิดรำคาญใจ ไม่เข้าใจว่าทำไมเขาไม่มีความเกรงใจกันบ้างเลยหรือ ขนาดเขาเดินผ่านเห็นเราอยู่หน้าบ้านแท้ๆ ก็ไม่เคยพูดเคยขอหรือจะบอกกล่าวอะไรเราสักครั้ง และรถส่วนใหญ่ที่มาจอดก็จะชอบจอดฝั่งรั้วบ้านเรา รั้วโครงการมีก็ไม่ไปจอด ครั้งหนึ่งเคยเดินออกไปทิ้งขยะก็เห็นจังๆว่ารถของบ้านหลังนี้มาจอดฝั่งรั้วบ้านเราเห็นต่อหน้าต่อตามันก็อดกลั้นไม่ไหว กอรปกับที่ผ่านมารู้สึกเก็บกด รำคาญเรื่องนี้มาตลอด เลยพูดออกไป ขอให้เขาขยับรถไปจอดฝั่งรั้วโครงการแทนได้ไหม  เราได้รับรีแอ็คกลับมาไม่ดี ณ ตอนนั้นเลือดขึ้นหน้าแล้ว ก็ได้ปะทะกันไปรอบหนึ่ง(คนที่มาจอดเป็นเพื่อนของบ้านหลังนี้) เจ้าของบ้านก็มีการเดินมาพูดคุย และบอกว่าพื้นที่ตรงนี้เป็นที่สาธารณะเป็นที่ส่วนกลางใครจะจอดก็ได้และหาว่าเราไม่มีน้ำใจ เราก็ได้แต่คิดว่ามันมีกลุ่มคนบางจำพวกที่แหกปากเรียกร้องขอความมีน้ำใจจากคนอื่นบนความไม่เกรงใจคนอื่นด้วย ได้ยินแล้วก็ตลกกับคนจำพวกนี้ และทุกวันนี้ทั้งซอยก็จะมีแค่เฉพาะบ้านหลังนี้เท่านั้นที่ยึดที่จอดตรงนี้เป็นที่ประจำของเขาไปแล้ว เพื่อนฝูงเขามาก็มาจอด ญาติพี่น้องเขามาก็มาจอด ตัวเขาเองก็เอารถมาจอด บ้านเขามีรถเก๋งคันหนึ่ง รถคอกคันหนึ่ง รถเก๋งเขาจะจอดในบ้านบ้างหน้าบ้านบ้าง  แต่รถคอกเขาจะเอามาจอดฝั่งรั้วกำแพงบ้านเราประจำทุกวัน เสียงรถกะบะแต่งซิ่งเสียงดังมากๆ ตอนกลางคืนนี้ไม่ต้องพูดถึง ไหนจะเดินไปเดินมาดูรถ ไหนจะมานั้งสูบบุหรี่ไหนจะเสียงรถทั้งกลางวันกลางคืนที่เขาเลี้ยวเข้ามาจอดตลอด กลายเป็นว่าเราบ้านมุมต้องมาแบกรับภาระตรงนี้
   
     ทุกวันนี้เป็นเวลากว่าปีมาแล้ว ที่ต้องเสียอารมณ์ เสียเวลาชีวิต เสียสุขภาพจิต บ้านมุมในฝันที่คิดว่าจะไม่มีใครมาสร้างความเดือนร้อนรำคาญใจ โครงการที่คิดว่าดูดีคัดคนมีระดับขึ้นมาหน่อย ดับสิ้นหมด ทุกวันนี้รอทางเปิด ก็ไม่รู้เมื่อไรวันไหน เราจะกลายเป็นโรคประสาทก่อนรึเปล่าก็ไม่รู้ ทุกวันนี้ได้แต่มองบ้านนั้นด้วยสายตาที่โกรธเกลียดเคียดแค้นชิงชัง กรนด่าแช่งชักหักกระดูก กลายเป็นคนที่วันๆต้องมานั้งป่วยจิต  บางทีแค่คิดว่าถ้าคนที่อยู่ร่วมกันไม่ล้ำเส้นกัน จอดรถในอาณาบริเวณของตัวเองมีความเกรงใจกัน คงอยู่ด้วยกันแบบสงบสุข บางทีเคยคิดอยากตะโกนถามเขาว่า ทำไมคุณคิดไม่ได้เลยเหรอ มีช้อยส์ให้เลือกแค่สองช้อยส์ กำแพงฝั่งโครงการกับกำแพงฝั่งบ้านคน คิดไม่ได้เลยเหรอที่ควรจะจอดฝั่งไหนที่ไม่สร้างความรำคาญใจเดือดร้อนให้คนอื่น คิดไม่ได้เลยเหรอว่าควรเกรงใจคนอื่นสักนิด นี้ยังคิดไม่ออกว่าถึงวันข้างหน้าจะเปิดเป็นทางวนรถแล้ว เขาจะยังทำอยู่หรือเปล่า เพราะพฤติกรรมคนเคยทำก็อาจมีแอบไปจอดบ้าง ทำไหมภาระความหนักใจ รำคาญใจ ทุกข์ใจ หงุดหงิดใจ ต้องมาตกที่บ้านหลังมุมด้วย อ่อทุกวันนี้หมู่บ้านเรายังไม่มีนิติเพราะยังสร้างไม่เสร็จและยังขายไม่หมด 

      ทุกวันนี้มานั้งคิดว่า เราคิดผิดหรือคิดถูกที่ซื้อบ้านหลังมุม