คือย้อนไปปีทีเเล้ว เราจบป.ตรี ด้านอาหารมา พอเรียนจบเจอโควิดทำให้เราต้องทำพาร์ทไทม์ในร้านพิทซ่า เงินเดือนก็น้อยนิดมากๆ แฟนเราเป็นราชการเขาไม่เห็นด้วยที่เราทำงานเเบบนี้ ทั้งสวัสดิการ อะไรก็เเทบจะไม่มีเราก็ได้เเต่บอกว่าทนไปก่อน ช่วงนี้หางานยากมาก เราก็ตั้งใจหางานไปด้วยทำงานไปด้วย
พอเราได้งานใหม่ที่ตรงกับสายที่เราเรียนมา เงินเดือนก็ดีขึ้น ถึงจะเหนื่อยมากๆเเต่ก็มีความสุข เเต่โควิดมาอีกรอบ ทำให้เราต้องออกจากงานเเถมโดนบ่นว่า ทำไมไม่ไปสอบเป็นราชการ รู้ยังว่ามันต่างกันยังไง งานที่ทำอยู่ก็หนัก เจอโควิดหน่อยก็โดนออก ทำให้เราทะเลาะรักๆเลิกๆกันกับเเฟนอยู่บ่อย

พอออกจากงานนั้น ก็มีผู้ใหญ่ใจดีเเนะนำงานลูกจ้างของสำนักงานที่หนึ่ง ให้เราเงินเดือนก็โอเค เเละเป็นงานที่ไม่หนักมาก เเต่ก็มีสัญญาจ้างเเค่10เดือน 

พอหมดสัญญาจ้างเเล้วเราเคว้งอะ
1.ถ้าเราต่อสัญญาเหมือนเดิม มันก็เเค่สัญญาจ้าง เพราะไม่รู้ว่ามันจะหมดจะต่อถึงเมื่อไหร่ เเถมตอนนี้ยังไม่มีกำหนดการจะต่อ
2.ระหว่างนี้มีเพื่อนเเนะนำงานที่โรงงานมาป.ตรีก็น่าจะรายได้ดี เเต่ไม่รู้ทำไมเรากลัวคำว่าโรงงานก็ไม่รู้ 
3.เเต่ถ้าเราจะกลับไปทำงานสายที่เรียนมา เราก็รู้สึกเข็ดกับการโดนเลิกจ้างครั้งนั้น เเละ คำด่าของแฟนเราที่บอกว่างานเอกชนมันไม่มั่นคง ทิ้งเราได้ทุกเมื่อ ใช้งานเรายังกะทาส  ทำไม่ไปหาสอบ 
4.ถ้าเราจะสอบ มันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายๆนี่สิ ที่จะได้เลย 

ตอนนี้คิดอยู่ว่า

.จะรอต่อสัญญาจ้างงานเดิมที่ไม่เเน่นอนว่าจะต่ออีกตอนไหน เเล้วทำงานไปด้วยหาหาสอบไปด้วย

หรือทำงานโรงงาน เเล้วค่อยหาสอบไปด้วย 

จริงๆเราอยากเลือกข้อนี้ เเต่เรากลัวคำว่าโรงงาน เเละคำดูถูกของแฟน เราจะดูเเย่ไหมถ้าทำงานโรงงาน ยอมรับโดนแฟนบ่นกรอกหูทุกวันจนไม่มีความมั่นใจไรเลยที่จะตัดสินใจ ในหัวไปราชการอย่างเดียวเเต่ความสามารถตอนนี้เรามันไปไม่ถึงจริงๆ