ก่อนอื่นนะคะ  จะเล่าตอนคบกัน  ตอนเรากับแฟนคบกันใหม่ๆเราทะเลาะกัน เค้าจะตามมาง้อตามมาคุยตามมาอธิบายเพื่อที่เราและเค้าจะไม่ต้องค้างคาใจกันเพื่อที่จะได้เข้าใจกัน  แต่หลังจากคบกันไปนานๆเข้าพอเราทะเลาะกันอีก เค้าเริ่มไม่ง้อ  เริ่มขออยู่คนเดียวบ้าง เริ่มบอกเราว่า  ถ้าเค้าโอเคเดี้ยวจะคุยกับเราเอง ปล่อยให้เรารอ บางเรื่องเราก็ทะเลาะกันจสกเรื่อเล็กๆน้อย เรื่องไหนเขาไม่ชอบให้เราทำ  เราก็ไม่ทำเราอาจดื้อบ้างแต่เพื่อความสบายใจ เรายอม  แต่ถ้าเราไม่ชอบเราพูดกับเขา เขาจะชอบบอกว่า เขาไม่ชอบให้ใครมาบังคับไม่ชอบให้มครมาบงการ  เขาบอกกับเราว่าเขาแค่มีโลกส่วนตัวบ้างแค่นั้น เค้าไม่ชอบให้เรากลับบ้านดึกแต่เค้าทำได้และเขาห้ามเราว่าอย่ามาออกคำสั่งกับเค้า เราเคยร้อฃไห้แทบตายโทรไปหาเขา  เขาบอกไม่อยากรับ มีไรก็พิมคุยเอา ทั้งที่เราทะเลาะกันไม่ได้ต่างจสกครั้งแรกที่คบกันแต่ทำไมมันต่างกันขนาดนี้คะ? จนนานวันเข้าเรารู้สึกว่าฉันเหนื่อยไม่อยากห้าม ไม่อยากพูดอะไรแล้ว พอเราพูดไปเค้ามองว่าเราชวนทะเลาะตลอดเลยค่ะ  เราเคยถามเค้าว่ายังต้องการกันอยู่ไหม เค้าตอบเราว่าไม่รู้  พอหลังๆเราไม่ได้ทะเลาะกัน  เหมือนเราไม่ค่อยพูดเค้าอยากจะทำไรไปไหนเราไม่ห้าม แล้วแต่เค้าจะทำ  แล้วเค้าก็มาพูดใส่เราว่าเราเย็นชาใส่เค้าทำไม  มันผิดไหมคะ ถ้าเราจะอยากเย็นชาใส่ อยากจะเฉยๆ เราไม่ต้องการเสียความรู้สึกเพราะเราคิดว่ามันจะบันทอนเราไปเริ่อยๆหากเค้ายังเป็นแบบนี้อยู่  หรือเราควรทำยังไงดีคะ เราพยายามหาจุดที่สามารถืำให้เค้าสบายใจทำให้เค้าไม่ต้องอึดอัด  เค้าบอกเค้าเบื่อไม่ชอบเวลาที่เราต้องร้องไห้แบบนี้ ให้เราทำไงก็ได้ ไม่ต้องมาร้องไห้เสียงดังหรือมาเซ้าซี้เค้าเวลาทะเลาะกัน