เคยเป็นกันมั้ยคะ ช่วงเทศกาลปีใหม่กับสงกรานต์เราอยากกลับบ้านอย่างจับใจแต่กลับไม่ได้ เพราะบ้านเราเป็นครอบครัวใหญ่
เวลากลับบ้านช่วงเทศกาลจะเป็นวันรวมญาติ ซึ่งลูกหลานแต่ละคนของญาติเรามีแต่คนประสบความสำเร็จ เป็นทั้งหมอ วิศวะ รับราชการ
มีแต่เราที่ทำงานขายของ กลับไปบ้านก็ต้องนั่งรถทัวน์และมีเงินให้แม่ไม่มากเหมือนคนอื่นเขาที่นั่งเครื่องบินหรือเอารถส่วนตัวกลับ
เวลากินเลี้ยงญาติกันแต่ละคนก็จะชื่นชมลูกๆหลานๆที่ประสบความสำเร็จ ซึ่งเราคิดว่าเราทำให้แม่ต้องอายคนอื่นเขา แต่ไม่เคยพูดนะ
เราอยากให้แม่ภูมิใจกับตัวเรา และเราอยากออกจากความคิดแบบนี้ไปให้ได้ ถึงเทศกาลทีไรเราต้องนั่งร้องไห้ทุกที
เป็นอีกปีที่ฉันต้องผ่านมันไปให้ได้
เวลากลับบ้านช่วงเทศกาลจะเป็นวันรวมญาติ ซึ่งลูกหลานแต่ละคนของญาติเรามีแต่คนประสบความสำเร็จ เป็นทั้งหมอ วิศวะ รับราชการ
มีแต่เราที่ทำงานขายของ กลับไปบ้านก็ต้องนั่งรถทัวน์และมีเงินให้แม่ไม่มากเหมือนคนอื่นเขาที่นั่งเครื่องบินหรือเอารถส่วนตัวกลับ
เวลากินเลี้ยงญาติกันแต่ละคนก็จะชื่นชมลูกๆหลานๆที่ประสบความสำเร็จ ซึ่งเราคิดว่าเราทำให้แม่ต้องอายคนอื่นเขา แต่ไม่เคยพูดนะ
เราอยากให้แม่ภูมิใจกับตัวเรา และเราอยากออกจากความคิดแบบนี้ไปให้ได้ ถึงเทศกาลทีไรเราต้องนั่งร้องไห้ทุกที