เราคุยกับเค้ามาสักพักแล้วค่ะ ประมาณ 8 เดือน ต้องบอกก่อนว่าเราเจอกันเพราะทำงานที่เดียวกันเลยมีโอกาสได้คุยกัน แต่เป็นแอบคุยกันนะคะเพราะคนอื่นก็ไม่ได้รับรู้เรื่องของเราสองคน เราก็ไม่รีบร้อนในความสัมพันธ์นี้เพราะกลัวว่าเปิดตัวเดี๋ยวไปกันไม่รอด เค้าบอกตลอดว่าจริงจังและอยากพบกับที่บ้านของเรา เค้ามารับไปเที่ยว-มาส่งที่บ้านแต่ก็ยังไม่ได้คุยกับบ้านเราตรงๆ(เพราะเรายังไม่มั่นใจว่าจะยังไงต่อเลยยังไม่ได้พาเค้าไปเจอ) ที่ผ่านมาเราก็อยู่คนเดียวแล้วก็รู้สึกว่ามันก็มีความสุขเวลามีใครจะเข้ามาเลยรู้สึกว่ามันต้องดีกว่าอยู่คนเดียวสิ
        ทีนี้มันเริ่มไม่ค่อยโอเคในตอนที่เรานัดกันไปเที่ยวค่ะ เราต้องไปส่งเอกสารที่บริษัทเลยจะไหว้วานให้เค้าไปส่งเราหน่อยก่อนไปเที่ยว แต่เค้าก็ไม่ได้ไป เค้าให้เหตุผลว่าที่ๆเราไปเที่ยวกับบริษัทอยู่คนละทางกัน เราเลยคิดว่าถ้างั้นเราไปส่งเองตอนเช้าก็ได้ เค้าก็ไม่ได้อะไร สุดท้ายเอากสารนั้นก็ไปส่งวันอื่น ที่บ้านเราไม่พอใจเพราะรู้สึกว่าพึ่งพาเค้าไม่ได้ เราก็เก็บไว้เฉยๆไม่ได้บอกเค้า
        เราคิดว่าจะพยายามกับเค้าดูสักตั้งเพราะที่แล้วๆมาเราไม่เคยเต็มที่กับความสัมพันธ์เลย เราชอบเค้านะแต่บอกไม่ได้ว่าเพราะอะไร ล่าสุดเรานัดกันไปเที่ยวคะแล้วเราต้องเข้าบริษัทก่อนตอนแรกเค้าบอกว่าจะมารับหลังจากที่เราประชุมเสร็จแต่ตอนหลังเค้าบอกอยากใช้เวลาไปเดินดูของก่อน เราก็ถามเค้าว่าไม่อยากมาที่บริษัทหรอ เค้าบอกอยากไปเดินห้างรอ ให้เราเลือกว่าจะไปหาเค้าที่ห้างนั้นหรือจะให้เราเดินทางไปที่เที่ยว(ห้างนั้นกับที่เที่ยวคนละที่กัน) เราก็ไม่ได้อะไรไปหาเค้าก็ได้เพราะที่เที่ยวมันเดินทางไปนานกว่า(เรากลัวนั่งรถไปเจอกับเค้าเลท) ที่นี้ พน.เราจะให้ที่บ้านไปส่งที่เที่ยว เราเลยบอกเค้าว่างั้นเราเปลี่ยนไปเจอกันที่เที่ยวเลยนะ เค้าก็ตอบกลับมาว่าแล้วแต่ คือเราน้อยใจนะ เราไม่รู้ว่ามันไม่ควรที่จะรู้สึกแบบนี้ไหมหรือยังไง เรารู้สึกว่าเค้าไม่แม้แต่จะถามเลยว่ามันไกลนะไปยังไง  ที่ผ่านมาเราก็พยายามคิดในมุมของเค้าตลอดว่าเค้าก็มาหาเราตลอด เค้าทุ่มเทในแบบของเค้าแต่เราก็อดน้อยใจไม่ได้ ควรทำยังไงดีคะ?