คือเมื่อ2-3ปีก่อน เรามีเพื่อนที่เรียนหนังสืออยู่ด้วยกันค่ะ
(เราเรียน กศน)ปกติคนที่เรียน กศน ในตำบลเราส่วนใหญ่จะเป็นผู้ใหญ่ค่ะ อายุ30-40 แต่เพื่อนเราคนนี้อายุใกล้ๆกับเราเขาน้อยกว่า1ปีเลยค่อนข้างสนินกัน แต่ต่างตรงที่เขาทำงานแล้วแต่เรายังไม่ได้ทำงานอยู่บ้านเรียนหนังสือ มีอยู่วันหนึ่งหลังเลิกเรียนเรากำลังรอพ่อมารับเขาก็เข้ามาคุยกับเราว่า "ขอยืมเงิน100บาท"โดยให้เหตุผลว่ากำลังเดือดร้อน เราก็ไม่ค่อยมีเงินนะคะเพราะเรายังไม่ได้ทำงานหาเงินเอง แต่เราเห็นว่าที่ผ่านมาเขาดีกับเรามาตลอดเราเลยให้ยืมไป เขาบอกว่า สิ้นเดือนจะคืนให้(วันนั้นประมาณวันที่24) พอสิ้นเดือนเขาก็เงียบๆไปเลยค่ะ
แต่เราก็ไมได้ทวงนะ เพราะคิดว่าเขาจะเอามาคืนวันอาทิตย์(ซึ่งเป็นวันที่เรียนโดยปกติจะไม่ได้ติดต่อกันในวันธรรมดาเลยแต่เรามีเบอร์โทรเขานะแต่ไม่เคยโทรหากันเลยคือมีอะไรก็จะคุยกันในวันอาทิตย์วันเดียว)แต่อาทิตย์นี้เขาไม่มาเรียนเราก็เฉยๆไปพออาทิตย์ต่อมาเขาก็ไม่มาอีก คร่าวนี้เราเลยโทรไปหาแต่เขาไม่รับเราเลยเดินไปถามครูว่า "วันนี้เขาไม่มาเรียนหรอโทรแล้วเขาไม่รับ"
ครูบอกว่า "ติดต่อเขาไมได้เหมือนกัน"แต่ครูเขาถามเราว่า "เป็นอะไรรึเปล่า"เราเลยบอกครูไปว่า" เขายืมเงินหนูไปบอกว่าจะคืนให้สิ้นเดือนแต่ตอนนี้หนูติดต่อเขาไม่ได้" ครูก็เลยลองโทรหาเขาแต่เขาก็ไม่รับเหมือนเดิม ครูบอกว่า"ทำใจให้สบายบางที่เขาอาจจะยุ่ง"วันนั้นครูก็เลยเลี้ยงข้าวเราแล้วก็พูดปลอบใจตลอดเรารู้สึกดีขึ้น พอมาวันพุธเราไปเดินตลาดนัดเราก็เจอนางกำลังจะขับมอเตอร์ไซออกจากที่จอดรถอยู่เราเลยเดินเขาไปทักพอเราถามเรื่องเงินนางก็เชไช ประโยคทีนางให้เราคือ"แค่เงิน
100เดียวจะทวงทำไมอย่าลืมนะว่าฉันทำงานเงินแค่นี้หาได้ไม่เหมือนเราที่ต้องขอเงินพี่ก็เลยหวงเงิน100บาท" พอนางพูดจบนางก็ขับรถออกๆไปอย่างรวดเร็วปล่อยให้เรายื่นงง จากวันนั้นถึงวันนี้เราก็ไม่เคยเจอนางอีกเลย เขาเปลี่ยนเบอร์เลยไม่มีใครติดต่อเขาได้ส่วนเรื่องเรียนก็ทิ้งไปเลยเงินก็ไม่ได้คืน คือมันมีจริงๆนะคะคนที่พูดว่าตัวเองมีเงินต่อหน้าคนที่ตัวเองยืมเงินไปเนี่ย 😥😥😥😥
คนที่ติดเงินเราอยู่พูดแบบนี้ได้ด้วยเหรอ?
(เราเรียน กศน)ปกติคนที่เรียน กศน ในตำบลเราส่วนใหญ่จะเป็นผู้ใหญ่ค่ะ อายุ30-40 แต่เพื่อนเราคนนี้อายุใกล้ๆกับเราเขาน้อยกว่า1ปีเลยค่อนข้างสนินกัน แต่ต่างตรงที่เขาทำงานแล้วแต่เรายังไม่ได้ทำงานอยู่บ้านเรียนหนังสือ มีอยู่วันหนึ่งหลังเลิกเรียนเรากำลังรอพ่อมารับเขาก็เข้ามาคุยกับเราว่า "ขอยืมเงิน100บาท"โดยให้เหตุผลว่ากำลังเดือดร้อน เราก็ไม่ค่อยมีเงินนะคะเพราะเรายังไม่ได้ทำงานหาเงินเอง แต่เราเห็นว่าที่ผ่านมาเขาดีกับเรามาตลอดเราเลยให้ยืมไป เขาบอกว่า สิ้นเดือนจะคืนให้(วันนั้นประมาณวันที่24) พอสิ้นเดือนเขาก็เงียบๆไปเลยค่ะ
แต่เราก็ไมได้ทวงนะ เพราะคิดว่าเขาจะเอามาคืนวันอาทิตย์(ซึ่งเป็นวันที่เรียนโดยปกติจะไม่ได้ติดต่อกันในวันธรรมดาเลยแต่เรามีเบอร์โทรเขานะแต่ไม่เคยโทรหากันเลยคือมีอะไรก็จะคุยกันในวันอาทิตย์วันเดียว)แต่อาทิตย์นี้เขาไม่มาเรียนเราก็เฉยๆไปพออาทิตย์ต่อมาเขาก็ไม่มาอีก คร่าวนี้เราเลยโทรไปหาแต่เขาไม่รับเราเลยเดินไปถามครูว่า "วันนี้เขาไม่มาเรียนหรอโทรแล้วเขาไม่รับ"
ครูบอกว่า "ติดต่อเขาไมได้เหมือนกัน"แต่ครูเขาถามเราว่า "เป็นอะไรรึเปล่า"เราเลยบอกครูไปว่า" เขายืมเงินหนูไปบอกว่าจะคืนให้สิ้นเดือนแต่ตอนนี้หนูติดต่อเขาไม่ได้" ครูก็เลยลองโทรหาเขาแต่เขาก็ไม่รับเหมือนเดิม ครูบอกว่า"ทำใจให้สบายบางที่เขาอาจจะยุ่ง"วันนั้นครูก็เลยเลี้ยงข้าวเราแล้วก็พูดปลอบใจตลอดเรารู้สึกดีขึ้น พอมาวันพุธเราไปเดินตลาดนัดเราก็เจอนางกำลังจะขับมอเตอร์ไซออกจากที่จอดรถอยู่เราเลยเดินเขาไปทักพอเราถามเรื่องเงินนางก็เชไช ประโยคทีนางให้เราคือ"แค่เงิน
100เดียวจะทวงทำไมอย่าลืมนะว่าฉันทำงานเงินแค่นี้หาได้ไม่เหมือนเราที่ต้องขอเงินพี่ก็เลยหวงเงิน100บาท" พอนางพูดจบนางก็ขับรถออกๆไปอย่างรวดเร็วปล่อยให้เรายื่นงง จากวันนั้นถึงวันนี้เราก็ไม่เคยเจอนางอีกเลย เขาเปลี่ยนเบอร์เลยไม่มีใครติดต่อเขาได้ส่วนเรื่องเรียนก็ทิ้งไปเลยเงินก็ไม่ได้คืน คือมันมีจริงๆนะคะคนที่พูดว่าตัวเองมีเงินต่อหน้าคนที่ตัวเองยืมเงินไปเนี่ย 😥😥😥😥