สวัสดีค่ะ กระทู้นี้อาจจะยาวหน่อยนะคะ

เรากำลังใช้ชีวิตกับผู้ชายคนนึงค่ะ กำลังจะเข้าปีที่ 2 ทางพ่อแม่เรารับทราบตรงนี้ค่ะ เราสองคนใช้ชีวิตกันอย่างปกติ แต่ประเด็นมันอยู่ที่ว่า เรายังไม่ได้เป็นแฟนกันซะที เราเองเคยตั้งคำถามกับเขามากมายและบ่อยครั้ง ส่วนมากเขาก็จะไม่ตอบ เลี่ยงคำถามออกไป บางทีเขาก็บอกเราว่า เราไปกดดันเขาทำไม แล้วที่ใช้ชีวิตด้วยกันมันไม่ดีเลยหรอ? เราเองก็ทำตัวไม่ถูก จึงไม่รู้ว่าควรทำยังไงต่อไป แต่เขาก็บอกเพื่อนเขา บอกคนรู้จักว่ามีแฟนแล้ว พี่ที่ทำงานเขาก็ถามว่าเลี้ยงแมวไหม เลี้ยงกับใคร เขาก็จะตอบว่าเลี้ยงกับแฟน เราเลยไม่รู้ว่าที่เขาทำตอนนี้มันเพียงพอไหม กับความสัมพันธ์นี้

แต่..เราเองอยากได้ความชัดเจนนะ มันพูดไม่เต็มปากจริงๆว่าเขาคือแฟน เพราะครอบครัวและคนรอบข้างเราดูออกกันหมดว่าเรายังไม่ใช่แฟนกัน โดยปกตินิสัยเราเวลามีแฟนคือถ่ายรูปคู่กับแฟนทุกทริปที่ไปเที่ยวกัน  อาจจะไม่ต้องเปิดตัวในโซเชี่ยลแบบหวือหวา แต่แค่แสดงสถานะที่ขัดเจนของเราสองคน ว่าเรามีกันและกันในตอนนี้ แต่ในโซเชียลเขาไม่มีอะไรที่เกี่ยวกับเรา ถ้าคนภายนอกมองเข้ามา ก็ราวกับว่าเรากับเขาเป็นเพียงแค่คนรู้จักกันเฉยๆ

และเมื่อวันเค้าดาวน์วันปีใหม่ที่ผ่านมา เราไปเที่ยวกับเพื่อนๆของเขา 4คน ทั้ง4คนนี้คือเป็นคู่แฟนกันชายหญิง และรวมเราอีกเป็น 3 คู่

เราอยากระบายมากเลย ปกติเราพยายามไม่รู้สึกเกี่ยวกับความชัดเจนของเรา จนมาวันนี้ที่เราไปเที่ยวด้วยกัน 6 คน มันจะมีคู่นึง ไม่ได้หวานมดตอมขนาดนั้น แต่บางทีเราเห็นเขาถ่ายรูปด้วยกันอย่างมีความสุข ลงรูปคู่กันในไอจีในเฟสอย่างน่ารัก เห็นเขานั่งลูบหัว กอดคอกัน จับมือเดินไปไหนมาไหนกัน เรากลับอิจฉา กลับแอบไปร้องไห้ทำไมไม่รู้ มันเหมือนอาการน้อยใจ เราเองอยากทำแบบนั้นบ้าง อึดอัดเหมือนอกจะแตก เราเองไม่รู้ว่าเราอยากทำแบบนั้นเหมือนเราจะเอาแต่ใจไหม เพราะแรกๆที่เราอยู่ด้วยกัน บางทีเราแอบถ่ายเขาในเครื่อง เขาก็จะถามเลยว่าได้เอาลงสตอรี่หรือในเฟสอะไรไหม ส่งให้ใคร และเวลาเราถ่ายรูปคู่ เขาก็จะเบี่ยงไม่ถ่ายกับเรา อย่างทริปนี้เราไปเที่ยวกัน จะมีคนนึงมีกล้องฟิลม์ละตอนนั้นเราเองก็อยากถ่ายรูป แต่เหมือนเขาก็จะไม่ค่อยสนใจอะไร จนคนถือกล้องบอกว่าถ่ายคู่กันสิ เดี๋ยวถ่ายให้ ฟิล์มจะหมดแล้ว เขาเลยพูดมาว่า อะมาๆถ่ายๆ และเราก็รีบวิ่งเขาไป เรายิ้มแล้วถามเขาว่า หนูทำท่ายังไงดี แบบนี้ดีไหม จับมือหน่อย ด้วยความที่เราไม่เคยถ่ายรูปคู่กัน เราก็ทำตัวไม่ค่อยถูก แต่เขาก็ยืมกุมมือถ่ายแบบยืนตรงนิ่งๆ เราก็ถ่ายแบบมองหน้าเขาไป ในใจตอนนั้นคือเราจะร้องไห้แล้ว เราไม่รู้เลยว่าเรางี่เง่าไหม ถ้างอแงกับเรื่องอะไรพวกนี้ เราเองแค่อยากให้สถานะของเราชัดเจน

หลายครั้งเวลาเราถามว่าเธอ คิดยังไงถ้าเราเป็นเขากัน เขาก็จะตอบมาว่าก็ไม่ยังไง หรือ อย่าไปกดดันเขา เขาไม่ชอบ จนบางทีเราอึดอัดขอเขาเป็นแฟนไปหลายรอบเขาก็ยิ้มแล้วหัวเราะบอกว่าเราทำอะไรไร้สาระ

ทุกวันนี้เราไม่รู้นะ ว่าเขากำลังรอใครอยู่ไหม หรือจริงจังกับเราขนาดไหน เพราะก่อนที่เขาจะมาอยู่กับเรา เขาขอบผู้หญิงคนนึงแบบหลงหัวปักหัวปำ ยอมทำเพื่อจะได้คนๆนั้นมาทุกวิถีทาง เพราะอยากคบกับผู้หญิงคนนั้นและบอกว่าอยากใช้ชีวิตอยู่กับเธอ แต่สุดท้ายก็โดนเธอปฏิเสธไป หลังจากนั้น 2เดือนเขาก็มาอยู่กับเรา เราเองแอบชอบเขามา2ปีก่อนหน้านี้ เขารับรู้มาตลอด แต่ไม่เคยสนใจเราเลย แต่อยู่ๆก็มาเจอกันและเราก็อยู่ด้วยกันแบบไม่ตั้งใจ

เราเคยคิดนะ ถ้าสมมุติว่าเราคือผู้หญิงคนนั้นที่เขาอยากได้มาเป็นแฟน คนที่เขาตามนื้อเพื่อได้มาครอบครอง เขาจะให้ความชัดเจนและการแสดงออกต่อความรักกับคนๆนั้นบ้างไหม จะพูดจาที่ไม่ทำร้ายจิตใจกับผู้หญิงคนนั้นบ้างไหม จะใจเย็นกับผู้หญิงคนนั้นไหม เราเองไม่รุ้เลย

ถ้าใครเคยผ่านประสบการณ์นี้หรืออยากแนะนำอะไรช่วยให้คำแนะนำหน่อยนะคะ