...........เรื่องมีอยู่ว่า ทุกเช้าเราต้องตื่นเช้ามาช่วยแม่ขายของทุกวัน แม่เราขาย น้ำเต้าหู้-ปาท่องโก๋ ก็จะมีร้านข้างๆกันที่ขายข้าวมันไก่ตอนเช้าเหมือนกัน วันนึงมีน้องผช.คนหนึ่ง หน้าตาออกขาวตี๋นิดๆ ใส่แว่น เขาพาน้องชายมากินข้าวมันไก่ก่อนไปส่งน้องชายไปโรงเรียน ที่เรารู้ว่าผช.คนนี้เป็นรุ่นน้องเราเพราะเราเคยเห็นน้องเขาใส่ชุดมัธยม บางวันก็ใส่ชุดวอมของโรงเรียนแห่งหนึ่ง จะบอกชื่อโรงเรียนไปเลยมันจะดีมั้ย5555 เอาตัวย่อโรงเรียนแล้วกัน (ท.ศ.น.)
ต่อมาเราก็เห็นน้องเขาต้องพาน้องชายมากินข้าวมันไก่ก่อนไปโรงเรียนทุกวันเลย เราเห็นน้องเราก็บับ... เห้ยย!! น้องเขาน่ารักอ่ะ ส่วนตัวเราชอบคนออกตี๋ๆนิดๆแบบนี้อยู่แล้วอ่ะ มองปุ๊บแบบ สเป็คเลยเนอะแกรรร!!! (อยากกรี๊ด55แต่เก็บอาการอยู่เดี๋ยวแม่รู้555)
ในทุกๆวัน จันทร์-ศุกร์ น้องก็มาร้านข้าวมันไก่ข้างๆร้านแม่เราปกติ มีมาอยู่วันหนึ่ง หลังจากที่น้องเขาพาน้องชายกินข้าวและพาไปส่งโรงเรียนเสร็จแล้ว อยู่ๆน้องก็วนมาจอดรถหน้าร้านแม่เรา แกรรรรรรรรรรรร!!!!! ในใจเราบับ.. เอาแล้วทำตัวยังไงดีอ่ะ มือเย็นไปหมด ตั้งสติๆๆๆๆ(บอกตัวเอง555) แล้วน้องก็จอดรถเดินมาสั่งน้ำเต้าหู้กับปาท่องโก๋เรา เราก็ขายให้น้องไป ฟิลอารมณ์ตอนกำลังตักน้ำเต้าหู้ใส่ถุงนะ มือนี่อยากจะสั่นจริงๆเลย แต่เกร็งอยู่ เก็บอาการฮึ้บๆ555
แต่ในใจนี่แบบ.. โอ้ยยยไม่ไหวแล้ว อยากกรี๊ดดด!!! เขินมาก ทีแรกแม่เราก็ไม่รู้หรอกว่าเราชอบน้องเขา แต่เราหลุดบอกแม่ไป เหมือนเราคิดในใจอ่ะแต่คิดดดังไปหน่อย555 หลุดพูดไปว่า "น้องเขาน่ารักดีเนาะ" เท่านั้นแหละ แม่แซวเรายาวเลย เจอน้องผ่านมาทุกครั้งเป็นต้องแซวว่า "นั่นไงแฟนเธอมาแล้ว"
แม่นะแม่
ยังไม่จบ555 เวลาเราไปไหนใกล้ๆแถวบ้านนะ ก็เหมือนบังเอิญไปหมด เจอน้องตลอด ไม่ขับรถสวนกัน ก็เดินสวนกัน ล่าสุดแกรร เราไปโลตัสใกล้ๆบ้านนี่แหละ มันก็เย็นมากแล้วนะประมาณเกือบ 6 โมงเย็นละ เรากับแม่เดินแยกกันซื้อของ พอเราซื้อของเราเสร็จ เราก็เดินไปหาแม่ในร้าน DIY ในโลตัสนั่นแหละ ตอนที่เรากำลังเดินเข้าไปในร้าน DIY เท่านั้นแหละ หันไปปุ๊บ น้องเขาเดินมากับน้องชาย เข้าไปในร้าน DIY พร้อมเราเลย ตกใจมากแกรเอ้ยยยย!!! มันจะตรงจังหวะบังเอิญอะไรขนาดนี้ (เพลงในหัวขึ้นเลย พรมลิขิตบันดาลชักผ่านนนนน 5555)
ตั้งแต่วันที่เราเห็นน้องเขานะเราก็เอาไปเม้าๆกับเพื่อนในแชทกลุ่มนะว่าเราเจอน้องคนหนึ่งบราๆๆๆ.. เออเนี่ยชอบน้องเขาหวะ อยากได้เฟชหรือไอจีน้องเขาจัง แต่เราก็ได้แต่บ่นกับเพื่อนนะ ไม่กล้าไปขอหรอก ใครจะไปกล้า555 เพื่อนเลยบอกให้แอบถ่ายรูปน้องส่งไปให้ดูหน่อย เราก็ซูมมมกล้องไปด้วยความเร็วแสงเลยจ้าาาา 555
แล้วเพื่อนก็แนะนำให้เราลองไปส่องในเพจของโรงเรียนน้องดูสิ ไปดูตามเช็คอินหรือตามไลค์โพสต์ของเพจดู เราก็ส่วมร่างโคนันยอดนักสืบทันที55
เราก็พยายามไปส่อง ไปไล่ดูทีละคนเลยนะ มันก็ไม่เจออ่ะ บางคนที่เราสงสัยว่าจะใช่หรือป่าว ไม่แน่ใจก็กดแอดไปหมดเลย555 เห็นรูปโปรใครใส่แว่น ออกตี๋ๆ หุ่นนักกีฬาหน่อยๆ กดแอดไปไว้ก่อนเลย555 สรุปตอนนี้เราก็ยังไม่เจอเฟชน้องเขานะ ไม่รู้จะทำยังไงดีเหมือนกัน คงเหลือแต่วิธีเดินไปขอแล้วแหละ แต่....ใครจะไปกล้าละเนาะ เราเลยปล่อยมันเป็นไปตามพรทลิขิตต่อไป555 จนหนทาง เอาไว้มองแล้วแอบปลื้มเอาละกัน แงงงง ใครจะช่วยเราเป็นนักสืบโคนันหรือนาตาชา โรมานอฟก็บอกได้นะ เผื่อเราจะมีแววสมหวังกับเขาบ้าง555 เรื่องก็มีอยู่ประมาณนี้แหละ
แอบชอบเขาแต่ไม่รู้จักกันเอาไงต่อดี?
ต่อมาเราก็เห็นน้องเขาต้องพาน้องชายมากินข้าวมันไก่ก่อนไปโรงเรียนทุกวันเลย เราเห็นน้องเราก็บับ... เห้ยย!! น้องเขาน่ารักอ่ะ ส่วนตัวเราชอบคนออกตี๋ๆนิดๆแบบนี้อยู่แล้วอ่ะ มองปุ๊บแบบ สเป็คเลยเนอะแกรรร!!! (อยากกรี๊ด55แต่เก็บอาการอยู่เดี๋ยวแม่รู้555)
ในทุกๆวัน จันทร์-ศุกร์ น้องก็มาร้านข้าวมันไก่ข้างๆร้านแม่เราปกติ มีมาอยู่วันหนึ่ง หลังจากที่น้องเขาพาน้องชายกินข้าวและพาไปส่งโรงเรียนเสร็จแล้ว อยู่ๆน้องก็วนมาจอดรถหน้าร้านแม่เรา แกรรรรรรรรรรรร!!!!! ในใจเราบับ.. เอาแล้วทำตัวยังไงดีอ่ะ มือเย็นไปหมด ตั้งสติๆๆๆๆ(บอกตัวเอง555) แล้วน้องก็จอดรถเดินมาสั่งน้ำเต้าหู้กับปาท่องโก๋เรา เราก็ขายให้น้องไป ฟิลอารมณ์ตอนกำลังตักน้ำเต้าหู้ใส่ถุงนะ มือนี่อยากจะสั่นจริงๆเลย แต่เกร็งอยู่ เก็บอาการฮึ้บๆ555
แต่ในใจนี่แบบ.. โอ้ยยยไม่ไหวแล้ว อยากกรี๊ดดด!!! เขินมาก ทีแรกแม่เราก็ไม่รู้หรอกว่าเราชอบน้องเขา แต่เราหลุดบอกแม่ไป เหมือนเราคิดในใจอ่ะแต่คิดดดังไปหน่อย555 หลุดพูดไปว่า "น้องเขาน่ารักดีเนาะ" เท่านั้นแหละ แม่แซวเรายาวเลย เจอน้องผ่านมาทุกครั้งเป็นต้องแซวว่า "นั่นไงแฟนเธอมาแล้ว"
แม่นะแม่
ยังไม่จบ555 เวลาเราไปไหนใกล้ๆแถวบ้านนะ ก็เหมือนบังเอิญไปหมด เจอน้องตลอด ไม่ขับรถสวนกัน ก็เดินสวนกัน ล่าสุดแกรร เราไปโลตัสใกล้ๆบ้านนี่แหละ มันก็เย็นมากแล้วนะประมาณเกือบ 6 โมงเย็นละ เรากับแม่เดินแยกกันซื้อของ พอเราซื้อของเราเสร็จ เราก็เดินไปหาแม่ในร้าน DIY ในโลตัสนั่นแหละ ตอนที่เรากำลังเดินเข้าไปในร้าน DIY เท่านั้นแหละ หันไปปุ๊บ น้องเขาเดินมากับน้องชาย เข้าไปในร้าน DIY พร้อมเราเลย ตกใจมากแกรเอ้ยยยย!!! มันจะตรงจังหวะบังเอิญอะไรขนาดนี้ (เพลงในหัวขึ้นเลย พรมลิขิตบันดาลชักผ่านนนนน 5555)
ตั้งแต่วันที่เราเห็นน้องเขานะเราก็เอาไปเม้าๆกับเพื่อนในแชทกลุ่มนะว่าเราเจอน้องคนหนึ่งบราๆๆๆ.. เออเนี่ยชอบน้องเขาหวะ อยากได้เฟชหรือไอจีน้องเขาจัง แต่เราก็ได้แต่บ่นกับเพื่อนนะ ไม่กล้าไปขอหรอก ใครจะไปกล้า555 เพื่อนเลยบอกให้แอบถ่ายรูปน้องส่งไปให้ดูหน่อย เราก็ซูมมมกล้องไปด้วยความเร็วแสงเลยจ้าาาา 555
แล้วเพื่อนก็แนะนำให้เราลองไปส่องในเพจของโรงเรียนน้องดูสิ ไปดูตามเช็คอินหรือตามไลค์โพสต์ของเพจดู เราก็ส่วมร่างโคนันยอดนักสืบทันที55
เราก็พยายามไปส่อง ไปไล่ดูทีละคนเลยนะ มันก็ไม่เจออ่ะ บางคนที่เราสงสัยว่าจะใช่หรือป่าว ไม่แน่ใจก็กดแอดไปหมดเลย555 เห็นรูปโปรใครใส่แว่น ออกตี๋ๆ หุ่นนักกีฬาหน่อยๆ กดแอดไปไว้ก่อนเลย555 สรุปตอนนี้เราก็ยังไม่เจอเฟชน้องเขานะ ไม่รู้จะทำยังไงดีเหมือนกัน คงเหลือแต่วิธีเดินไปขอแล้วแหละ แต่....ใครจะไปกล้าละเนาะ เราเลยปล่อยมันเป็นไปตามพรทลิขิตต่อไป555 จนหนทาง เอาไว้มองแล้วแอบปลื้มเอาละกัน แงงงง ใครจะช่วยเราเป็นนักสืบโคนันหรือนาตาชา โรมานอฟก็บอกได้นะ เผื่อเราจะมีแววสมหวังกับเขาบ้าง555 เรื่องก็มีอยู่ประมาณนี้แหละ