เนื่องจากพันทิปเป็นชุมชนออนไลน์ขนาดใหญ่ที่สุดในไทย ซึ่งเป็นประเทศที่มีมุมมองว่าผู้หญิงอายุ 40 ปีขึ้นไปคือแก่
อยากทราบว่ามีใครเคยเจอกับตัวเอง หรือ มีคนรู้จักผู้หญิงคนไหนที่เจอความรักจริงๆตอนอายุ 40 อัพขึ้นไปบ้างไหมคะ
ความรักจริงๆของเราคือศีลเสมอกัน ไม่หลอก ไม่หวังปอกลอก หรือ นอกใจแฟน นอกใจภรรยามากิ๊กกับผู้หญิงอีกคน

เราพึ่งอกหักจากแฟนที่คบกันมา 5-6 ปี จากที่เคยจะแต่งงานกัน มาวันนี้โดนทิ้ง 
คิดว่าจะไม่รักใครอีกแล้ว ถ้าไม่ได้อยู่กับคนนี้ก็จะอยู่คนเดียวไปตลอดชีวิต..
ผ่านมาสักไม่กี่วันเริ่มเหงาละค่ะ เนื่องจาก เพื่อนที่มีส่วนใหญ่ก้อไปมีครอบครัวเป็นของตัวเอง
เพื่อนใหม่ก็ไม่ค่อยมี เพราะที่ผ่านมาเราทำงานๆๆๆ
จนมาตอนนี้ถึงพึ่งรู้สึกได้ว่า เราไม่มีใครเลย ปีใหม่หยุดยาว แต่เราอยู่บ้านคนเดียว
เราดูแลพ่อกับแม่เป็นอย่างดี จนพ่อกับแม่กลุ้มใจว่าทำไมเราไม่ออกไปมีชีวิตของเราเองบ้าง 
(พ่อกับแม่เองก็มีสังคมและกิจกรรมของตัวเองกันอยู่แล้ว ไม่ได้นีดเราค่ะ)

เราเล่นทินเดอร์ ส่วนใหญ่ที่เจอคนมาแมทก็เป็นผู้ชายมาหาผู้หญิงไปนอน ONS หรือไม่ก็หนีแฟนมาแอบเล่น

เราก็ไม่อยากจะดราม่า แต่รู้สึกหมดหวังกับชีวิตมาก วันที่นั่งอยู่ในบ้านคนเดียว ไม่มีใครเลย

ชีวิตจะต้องเป็นอย่างนี้ไปอีกอย่างน้อย 20ปี (คิดว่าน่าจะตายตอน 60) 
ยิ่งคิดก็ยิ่งเหงาค่ะ 
คือเราหากิจกรรมออกไปเจอคนได้ แต่ก็เป็นแค่แป้บๆ เลิกแล้วก็แยกย้าย เช่นเข้าฟิตเนส โยคะ
ไม่ใช่ความสัมพันธ์แบบยั่งยืนแบบที่เราจะชวนไป hiking diving หรือ นัดเจอกินข้าวปีใหม่ได้
มันไม่ใช่เพื่อนจริงๆที่เราสามารถ share happiness or pain ด้วยได้

ทุกวันนี้ยังอยากจะหวังอยู่ว่าจะเจอใครสักคนที่จะเข้ามาเป็นคู่ครอง เป็นกัลยาณมิตรได้ในวันที่แก่กว่านี้
มีใครที่เคยรู้สึกอย่างเรา หรือ เจอความรักจริงๆอย่างที่ว่า ทั้งที่เป็นเคสตัวเอง หรือ เคสคนรู้จักบ้างไหมคะ
รบกวนแชร์หน่อยนะคะ
ขอบคุณมากค่ะ

ป.ล. เราเป็นสายสตรองค่ะ ไม่ได้เป็นซึมเศร้า เทสมาหลายครั้งแล้วค่ะ ห่างไกล