ถ้าเราเจอผญ.คนที่คิดว่าน่าจะใช่ และต้องการสานสัมพันธ์ระยะยาว มีความคล้ายหรือเสมอกันหรือยอมรับได้ในฐานะ วัยและการศึกษา อาชีพ แต่ยังไม่กล้าทักไปทางออนไลด์เพราะกลัวทักพูดคุยไปแล้วเรายังอยู่ในจุดที่ชีวิตไม่สบายต้องดิ้นรน แล้วสุดท้ายก็เคยเจอคน Say No มาไม่ไปต่อกับเรา ก็รู้สึกเข็ด แต่ตอนนั้นที่ทำไปคือเพราะคิดว่าถ้ารอทุกอย่างพร้อมเราก็ได้คนที่ชอบแต่ความสำเร็จของเราสิ ไม่ได้ชอบเราจริง แต่อีกมุมหนึ่งก็คิดว่าผู้หญิงคาดหวังการมีชีวิตคู่ในสถานะแฟนหรือสามีที่ทำให้ชีวิตคู่มีชีวิตที่เท่าหรือดีกว่าเดิม แต่ผมก็ไม่ใช่คนไม่ตั้งใจทำมาหากิน แค่รอเวลาสำเร็จ ถ้าคุณเจอสถานการณ์แบบนี้เองในชีวิต จะเลือกเข้าไปสร้างความสัมพันธ์แบบคล้ายเป็นผู้ถูกเลือกซึ่งอาจฟังดูโหดร้ายแต่ไม่รู้จะใช้คำไหน หรือ รอก่อนรอตัวเองพร้อมแล้วมีโอกาสเป็นผู้เลือกแล้วใครเข้ามาในชีวิตตอนนั้นก็ค่อยเลือกไปถ้าเลือกได้ อะไรควรเป็นเหตุผลที่ดีสำหรับการคิดประเด็นแบบนี้ คิดไม่ตกมาระยะหนึ่งแล้ว คือก็คิดว่าไม่มีอะไรผิดไม่มีอะไรถูกแต่ว่าอยากรู้ว่าเราควรมองประเด็นชีวิตตรงนี้ยังไงบ้างครับ ถ้าเป็นคนที่เจอสถานการณ์นี้มาตอบเองคงอินกับคำถามนี้นะครับ