สวัสดีค่ะ เรามีเรื่องอยากปรึกษา ขอเล่าหน่อยนะคะ พอดีว่า ก่อนช่วงสิ้นปีไม่กี่วันนี้เราได้ชวนพ่อของเราไปเที่ยวพัทยา เพราะเราอยากไปเคาท์ดาวน์ที่นั่น แล้วพ่อเค้าบอกขอดูก่อนต้องถามแฟนเค้าก่อน ถ้าแฟนเค้าไม่ไป ก็คือไม่ได้ไป (โดยส่วนตัวเราตอนนั้นเราไม่ได้โกรธหรือน้อยใจอะไรนะคะถ้าเราไม่ได้ไปจริงๆ)  ก่อนหน้านั้นประมาณ 1-2 อาทิตย์ เค้าได้พาแฟนเค้าคนนี้ กลับบ้านของแฟนที่ ตจว.ไปนอนค้างหลายวัน (ลางานไป) และพึ่งจะกลับมาก่อนอาทิตย์ที่จะเคาท์ดาวน์  และก่อนที่เค้าจะไปบ้านแฟนที่ ตจว. เค้าก็ได้พากันไปเที่ยวกลางเต้นท์ที่ริมธารน้ำตกสักที่ ก็ไม่ได้ชวนรึอะไรเรานะ เราก็ไม่ได้คิดอะไร  ประเด็นของเราคือ ตอนนี้เราแอบนอยด์มากๆ ในครั้งที่พ่อโทรมาหาเรา และบอกว่า เดี๋ยวคืนนี้จะลองถามแฟนเค้าดูว่าจะไปมั้ย ก็คือถ้าแฟนไม่ไป ก็คือไม่ได้ไปพัทยากัน เราเลยพูดไปคำนึงว่า ถ้าแฟนพ่อไม่ไป พ่อไปคนเดียวไม่ได้หรอ ไปกะเรา น้องเรา และก็ปู่ ไม่ได้หรอ พ่อตอบกลับมาว่า ไม่ได้หรอก เกรงใจเขา ถ้าไปแล้วไม่มีเค้าไปด้วย เราก็เลยถามต่อว่า ทำไมล่ะ มันเป็นยังไงหรอ ไม่เข้าใจ พ่อเค้าก็ตอบกลับมาแค่ว่า เองไม่มีแฟนเองไม่รู้หรอก รอให้เองมีแฟนก่อนแล้วเองจะเข้าใจ (ส่วนตัวไม่เคยมีแฟน) หลังจากนั้น เราก็รู้แล้วล่ะว่าคงไม่ได้ไปเราก็ไม่ได้อะไรกับการที่ไม่ได้ไป แต่เราน้อยใจตรงที่แฟนอยากไปไหนก็พาไป ลูกอยากไปบ้างแต่กลับบอกว่าต้องถามแฟนเค้าก่อน ณ ตอนนี้ เราก็ยังไม่ได้คุยกะพ่อนะ เพราะเรากลัวว่าถ้าเราพูดกะเค้าตอนนี้ เราก็พูดไม่ดีแน่ๆ เรามันคงเป็นพวกปากขี้ประชดประชัน ถามคำตอบคำเลยล่ะ   เราก็เครียดนะ เราไม่ได้อยากเป็นแบบนี้ เราเศร้าเราดาวน์มากๆ  เราปรึกษาใครไม่ได้ เรากลัวจะร้องไห้ให้คนอื่นเห็น เราอยากถามว่าสิ่งที่เรา้ป็นอยุ่ เราผิดมากมั้ย เราเอาแต่ใจมากเลยใช่มั้ย เราไม่มีเหตุผลเลยใช่มั้ย