สวัสดีค่ะ เรามีเรื่องจะมาเล่าให้ทุกคนฟัง เรามีเเฟนตอนอยู่มหาลัย ปี 1 เเละเราก็มีเพื่อนสนิทสนิทกันมากตั้งเเต่ม.1เลยมาเรียนที่เดียวกัน เพื่อนของเราตอนเเรกโอเคกับเเฟนเรามากไป เเต่พอหลังๆเพื่อนเราเริ่มไม่โอเคกับเเฟนเรา เพราะเเฟนเราเขาเป็นคนขี้หวงเรามากๆ ในบางครั้งที่เราไปกับเพื่อนสนิทเเฟนเราก็จะเเอบน้อยใจหรือโกรธกันบ่อยๆ มันจึงเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้เพื่อนสนิทเราเริ่มไม่โอเค หลังจากนั้นพอเราไปหาเเฟนเเละกลับมาเพื่อนของเราก็จะโกรธเราทุกครั้ง เราอยู่กับเพื่อนตลอดนะทั้งที่เเฟนเราก็อยู่ใกล้ๆเเต่เราเเทบจะไม่ไปหาเลย กลัวเพื่อนจะไม่โอเค เราเคยบอกเลิกเเฟน เเละสุดท้ายเรากลับเเฟนก็เลิกกัน เเต่ก็คุยๆกันบ้าง ตอนนี้กลุ่มของเรากับเเฟนก็มีปัญหากันอีกไม่มีทางไหนเลยที่เราจะได้คบกันได้ดี เราเคยเเอบคุยกับเเฟนหลายๆครั้งโดนที่เพื่อนเราไม่รู้ ซึ่งมันเป็นการตัดใจไม่ได้ สุดท้ายเราก็ได้บอกกับเเฟนว่าเพื่อนเราไม่โอเค เเฟนเราก็บอกเหตุผลว่าทำไม ส่วนเพื่อนก็มีเหตุผลเหมือนกันว่าทำไม ซึ่งเราเลือกไม่ได้เลยว่าจะทำอย่างไรดี ตอนนี้เราเราก็ได้กลับไปคุยกันอีกครั้ง เเล้วก็บอกเพื่อนนะ เเต่เพื่อนของเราบอกจะตัดขาดกับเราเลย เราเสียใจมากๆที่พูดกันเเบบนี้ เรารู้นะว่าจะไม่ให้เขาเลิกเกลียดก็ทำไม่ได้ เราเลยตัดสินใจ ไม่มีใคร หายไปจากชีวิตทั้งสองคน หายไปเลยทักมาก็ไม่ตอบ เราทำถูกไหมเพราะการที่เรามีใครอีกคนนึงก็ไม่โอเคอยู่ดี เราเลือกเดินออกมาจากชีวิตทั้งสองคนเราทำถูกใช่มั้ย