ตลอดเวลาที่ผ่านมาพี่สาวชอบดูดฟันเกือบตลอดเวลา เราเคยบอกให้ลดเสียงแล้วประมาณว่า " พี่ช่วยลดเสียงหน่อยได้ไหม เสียงพี่ดังมาก " หรือไม่ก็ " พี่ หนูไม่มีสมาธินะ ลดเสียงหน่อย " อะไรประมาณนี้ แล้วสิ่งที่พี่สาวตอบกลับมาคือ " ออกจากห้องไปเลย! นี่มันห้องข้านะ! " หรือ " รำคาญนักก็ออกไป! " หรือ " แค่นี้ก็ทนไม่ได้ ที่ข้าทนยังทนได้เลย! "
คือบ้านเรามีแค่ 2 ห้องนอน มีอีก 1 ห้องคือ ห้องเก็บของ ตอนเด็กๆ ห้องเก็บของก็คือห้องนอนของพี่สาว เป็นห้องเล็กๆ ตอนเด็กๆ ที่บ้านกะจะให้เราไปนอนห้องนั้นเมื่อโต แต่สุดท้ายก็ไม่ได้นอน ต้องเรียกว่านอนไม่ได้ เพราะห้องนั้นเป็นห้องเก็บของแล้ว เราเลยต้องมานอนกับพี่
เราทั้งบอกดีๆ ทั้งทำเสียงเหมือนพี่ แล้วก็พยายามให้พี่รำคาญให้ได้เหมือนเรา พี่จะได้รู้ตัวสักที ว่าเรารำคาญพี่มากๆ พอบอกก็ไล่ พอเราปิดประตูเสียงดังก็ไม่ชอบ เราจามเสียงดังๆ เกือบทุกครั้งที่พี่ทำเสียงดูดฟัน เราพยายามทำเสียงดูดฟัน เพื่อให้พี่รู้ตัวว่าพี่กำลังทำ แต่พี่ก็ดันมาทำกลับ
** จนวันนี้เราได้รู้ว่าตลอดเวลาที่ผ่านมา พี่เราไม่รู้ตัวเลยว่าตัวเองดูดฟันเกือบตลอดเวลา ไม่รู้ว่าตัวเองทำเสียง ไม่รู้ ไม่รู้อะไรทั้งนั้น
งง เรางง
ฟันกับปากพี่ก็ขยับ พี่ไม่รู้สึกตัวจริงๆ? ขนาดเราพยายามทำแบบพี่ เรายังรำคาญตัวเองเลย เราก็ไม่สามารถทำนานๆได้แบบพี่ด้วย เราว่าพี่ก็เก่งเรื่องการดูดฟันทำเสียง ซื่อ~ ซื่อ~ ไม่รู้จะพิมพ์เสียงยังไง แต่ที่รู้คือ น่ารำคาญมาก
เราฟังวันละประมาณ 15-20ครั้งกว่าๆ/วัน 1 เดือนก็จะประมาณ 450-600 กว่าครั้ง
เราฟังมาประมาณ 10 กว่าปี เอาจริงๆก็พอทนได้ แต่มันมีผลต่อสภาพจิตใจ คือพี่เราชอบบอกว่าเราเป็นบ้าหรอ? ติ๊งต๊อง? คือเราไม่ชอบ แต่เรามักจะจินตนาการไปเองว่าเราเอามีดไปแทงพี่ไปแล้ว หรือไม่ก็เราทนจะไม่ไหว เรามีความคิดที่จะบีบคอพี่ แต่เราก็ต้องลุกออกจากห้องไป เกือบทุกวัน แต่พี่ก็ไม่ยอมบอกพ่อแม่ เพราะว่าที่พี่บอกว่าเราบ้า ก็เพราะว่าพี่ไม่พอใจเรา เราเอาจริงๆเราก็อยากหาหมอ แต่บ้านเราไม่มีตังค์ไง ก็เลยอยู่แบบนี้ไปก่อน มีแต่เพื่อนที่แนะนำให้ไปหาหมอ แต่ไม่มีเงิน การที่เรามานั่งพิมพ์อะไรแบบนี้ก็น่าจะปกติดีอยู่ เพราะไม่ว่ายังไง ถ้าเราทนไม่ไหว ก็ออกมาจากตรงนั้นแล้วก็นั่งเล่นโทรศัพท์
ระบายกับใครก็ไม่ได้ พ่อแม่ก็ไม่อยากเข้าข้างใคร เพราะเราเป็นผู้อยู่อาศัยในห้องพี่ แต่พี่ทำเสียงดังรบกวนเรา (ที่จริงเข้าข้างพี่มากกว่าแต่พี่ชอบบอกว่าเข้าข้างเรา)
เราไม่รู้แล้วว่าจะต้องทำยังไงให้พี่เลิกดูดฟัน กินอาหารเสร็จก็ดูดฟัน นั้งเฉยๆก็ดูดฟัน เราทั้งบอก ทั้งทำตาม แล้วก็ออกจากห้องมานั้งที่กลางบ้านทุกวัน บ้านก็จน เงินก็ไม่มี ถ้ามีเงินเราคงย้ายออกนานแล้ว พี่ก็เช่นกัน พี่เองก็อยากย้ายออกเพราะเบื่อเรา แต่ยังไงก็ชั่ง ปีหน้าพี่ก็คงทำเสียงดูดฟันอีกเช่นเคย
*เราแค่มาระบายเฉยๆ เพราะยังไงก็รู้ว่าพี่ไม่เลิกทำแน่นอน เราก็งง พี่ทำเสียงดูดฟัน แล้วเราบอกให้หยุด พี่ก็โมโห อ๋อ อย่างนี้นี่เอง พี่คิดว่าเป็นเสียงเป็นของเราหรือไม่ก็ไม่ได้ยินเสียงตัวเอง พี่ก็เลยคิดประมาณว่า เอ้า! ก็ข้าไม่ได้ทำเสียงอะไรดัง จะได้ข้าลดเสียงอะไรอีก? ประมาณนี้มั้ง
* มาระบายเฉยๆ ถ้าใครคิดว่าข้อความนี้หมายถึงตัวเอง ควรหยุดทำได้แล้ว! ถ้าคุณไม่รู้ว่าตัวเองทำรึเปล่า? คุณลองถามคนรอบข้างดูนะ เผื่ออาจจะนะมีคนขี้หงุดหงิดแบบเรา
มาระบาย พี่สาวชอบทำเสียงดูดฟัน โดยเฉพาะเวลาหลังทานอาหาร
คือบ้านเรามีแค่ 2 ห้องนอน มีอีก 1 ห้องคือ ห้องเก็บของ ตอนเด็กๆ ห้องเก็บของก็คือห้องนอนของพี่สาว เป็นห้องเล็กๆ ตอนเด็กๆ ที่บ้านกะจะให้เราไปนอนห้องนั้นเมื่อโต แต่สุดท้ายก็ไม่ได้นอน ต้องเรียกว่านอนไม่ได้ เพราะห้องนั้นเป็นห้องเก็บของแล้ว เราเลยต้องมานอนกับพี่
เราทั้งบอกดีๆ ทั้งทำเสียงเหมือนพี่ แล้วก็พยายามให้พี่รำคาญให้ได้เหมือนเรา พี่จะได้รู้ตัวสักที ว่าเรารำคาญพี่มากๆ พอบอกก็ไล่ พอเราปิดประตูเสียงดังก็ไม่ชอบ เราจามเสียงดังๆ เกือบทุกครั้งที่พี่ทำเสียงดูดฟัน เราพยายามทำเสียงดูดฟัน เพื่อให้พี่รู้ตัวว่าพี่กำลังทำ แต่พี่ก็ดันมาทำกลับ
** จนวันนี้เราได้รู้ว่าตลอดเวลาที่ผ่านมา พี่เราไม่รู้ตัวเลยว่าตัวเองดูดฟันเกือบตลอดเวลา ไม่รู้ว่าตัวเองทำเสียง ไม่รู้ ไม่รู้อะไรทั้งนั้น
งง เรางง
ฟันกับปากพี่ก็ขยับ พี่ไม่รู้สึกตัวจริงๆ? ขนาดเราพยายามทำแบบพี่ เรายังรำคาญตัวเองเลย เราก็ไม่สามารถทำนานๆได้แบบพี่ด้วย เราว่าพี่ก็เก่งเรื่องการดูดฟันทำเสียง ซื่อ~ ซื่อ~ ไม่รู้จะพิมพ์เสียงยังไง แต่ที่รู้คือ น่ารำคาญมาก
เราฟังวันละประมาณ 15-20ครั้งกว่าๆ/วัน 1 เดือนก็จะประมาณ 450-600 กว่าครั้ง
เราฟังมาประมาณ 10 กว่าปี เอาจริงๆก็พอทนได้ แต่มันมีผลต่อสภาพจิตใจ คือพี่เราชอบบอกว่าเราเป็นบ้าหรอ? ติ๊งต๊อง? คือเราไม่ชอบ แต่เรามักจะจินตนาการไปเองว่าเราเอามีดไปแทงพี่ไปแล้ว หรือไม่ก็เราทนจะไม่ไหว เรามีความคิดที่จะบีบคอพี่ แต่เราก็ต้องลุกออกจากห้องไป เกือบทุกวัน แต่พี่ก็ไม่ยอมบอกพ่อแม่ เพราะว่าที่พี่บอกว่าเราบ้า ก็เพราะว่าพี่ไม่พอใจเรา เราเอาจริงๆเราก็อยากหาหมอ แต่บ้านเราไม่มีตังค์ไง ก็เลยอยู่แบบนี้ไปก่อน มีแต่เพื่อนที่แนะนำให้ไปหาหมอ แต่ไม่มีเงิน การที่เรามานั่งพิมพ์อะไรแบบนี้ก็น่าจะปกติดีอยู่ เพราะไม่ว่ายังไง ถ้าเราทนไม่ไหว ก็ออกมาจากตรงนั้นแล้วก็นั่งเล่นโทรศัพท์
ระบายกับใครก็ไม่ได้ พ่อแม่ก็ไม่อยากเข้าข้างใคร เพราะเราเป็นผู้อยู่อาศัยในห้องพี่ แต่พี่ทำเสียงดังรบกวนเรา (ที่จริงเข้าข้างพี่มากกว่าแต่พี่ชอบบอกว่าเข้าข้างเรา)
เราไม่รู้แล้วว่าจะต้องทำยังไงให้พี่เลิกดูดฟัน กินอาหารเสร็จก็ดูดฟัน นั้งเฉยๆก็ดูดฟัน เราทั้งบอก ทั้งทำตาม แล้วก็ออกจากห้องมานั้งที่กลางบ้านทุกวัน บ้านก็จน เงินก็ไม่มี ถ้ามีเงินเราคงย้ายออกนานแล้ว พี่ก็เช่นกัน พี่เองก็อยากย้ายออกเพราะเบื่อเรา แต่ยังไงก็ชั่ง ปีหน้าพี่ก็คงทำเสียงดูดฟันอีกเช่นเคย
*เราแค่มาระบายเฉยๆ เพราะยังไงก็รู้ว่าพี่ไม่เลิกทำแน่นอน เราก็งง พี่ทำเสียงดูดฟัน แล้วเราบอกให้หยุด พี่ก็โมโห อ๋อ อย่างนี้นี่เอง พี่คิดว่าเป็นเสียงเป็นของเราหรือไม่ก็ไม่ได้ยินเสียงตัวเอง พี่ก็เลยคิดประมาณว่า เอ้า! ก็ข้าไม่ได้ทำเสียงอะไรดัง จะได้ข้าลดเสียงอะไรอีก? ประมาณนี้มั้ง
* มาระบายเฉยๆ ถ้าใครคิดว่าข้อความนี้หมายถึงตัวเอง ควรหยุดทำได้แล้ว! ถ้าคุณไม่รู้ว่าตัวเองทำรึเปล่า? คุณลองถามคนรอบข้างดูนะ เผื่ออาจจะนะมีคนขี้หงุดหงิดแบบเรา