กระทู้นี้เป็นเรื่องราวชีวิตที่เราเจอมากับตัวเลยค่ะ เรารู้จักเพื่อนหลายๆคนที่ทำงานมีรายได้เป็นของตัวเอง เช่น ขายของออนไลน์บ้าง ทำงานพาร์ทไทม์บ้าง   เราเป็นเด็ก18 คนนึงที่ไม่มีรายได้เป็นของตัวเองเลยค่ะ พ่อกับแม่ก็เลี้ยงดูเรามาตลอด อยากได้อะไรก็ซื้อให้ ตามกำลังที่มี เราเคยขอพ่อแม่ไปสมัครงานพาร์ทไทม์ แต่พ่อแม่บอกว่ามีหน้าที่เรียนก็เรียนไป พ่อมีกำลังส่งให้เรียนอยู่แล้ว ค่อยไปหางานทำตอนเข้ามหาลัยก็ได้ เราก็เออ ออ ตามพ่อแม่ไปอ่ะค่ะ แล้วเรื่องมันเกิดตอนที่เพื่อนเราคนนึง ทำงานหาเงินเองเก่งมาก ทั้งถูกกฎหมาย และผิดกฎหมายด้วย เราเคยสนิทใจกัน เราก็ยินดีและชมเพื่อนมาตลอดว่าหาเงินเก่ง โตไปน่าจะรวยนะเนี่ย แต่มีอยู่วันนึง เพื่อนกลับโพสเฟส ลงสตอรี่ไอจีว่า "เกาะพ่อแม่กินยังไงชีวิตก็ไม่เจริญหรอก งอมืองอเท้าก็อยู่กับที่แค่นั้นแหละ กูอายุแค่นี้ทำมาหากินเก่งกว่าแล้วกัน ไม่อายหรอที่ยังแบมือขอตังพ่อแม่🤢🤮 ฯลฯ" ด้วยความสงสัย เราก็ทักไปหาเพื่อนว่า โดนใครว่ามารึปล่าว สรุปนางด่าเราค่ะ เรางงมาก ทั้งๆที่เราไม่เคยว่านางเลย นางบอกเราแค่ว่านางหมั่นใส้พวกขอเงินพ่อแม่อ่ะค่ะ แล้วหลังจากนั้นมานางก็ลงอวด ลงแซะมาตลอด จนเราปลงแล้วอ่ะค่ะ 
ยุคนี้เด็ก 18 ที่ยังไม่มีงานทำ ไม่มีรายได้ เป็นเรื่องที่ผิดใช่ไหมคะ 
คือเราไม่เข้าใจมากๆเลยอ่ะค่ะว่า มันผิดมากหรอที่ตอนนี้เรายังไม่มีรายได้ ทำไมการที่เรามีพ่อแม่คอยซับพอร์ตอยู่ กลับกลายเป็นโดนว่า ชีวิตเอาแต่เกาะพ่อแม่