ก็ยายเราเขาก็เป็นคนชอบนินทาคนอื่นชอบด่าและดูถูกคนอื่น นั้นแหละค่ะเราก็พยายามจะห้ามไม่ให้เขาพูดคนอื่นเพราะว่า ถ้าเกิดเราโดนนินทาอย่างที่ยายเขาทำเป็นเราๆก็รู้สึกแย่ เป็นคนอื่น คนอื่นก็รู้สึกแย่แต่พอเราห้ามเขาๆก็ว่าเราอย่างนู้นอย่างงี้ พอเรารู้สึกไม่พอใจเขาก็ชอบเอาเราไปเปรียบเทียบกับพี่เราว่าทำไมพี่ไม่เห็นเป็นอย่างงั้นอย่างงี้ เรารู้สึกไม่โอเคมากๆ  เราก็พยายามจะคิดในแง่ดีว่า มันเป็นปกติของคนแก่ แต่เราก็เป็นคนที่ชอบเก็บคำพูดของคนอื่นมาใส่สมอง ทำให้เรารู้สึกเครียดและคิดมากเกี่ยวกับเรื่องที่ยายเอาเราไปเปรียบเทียบ ทุกวันแทบทั้งคืนเรานอนร้องไห้อยู่ประจำ แต่เขาก็ไม่เคยที่จะสนใจความรู้สึกเราเลย เขาแทบจะไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเราเลยแม้แต่ความรู้สึก เขาไม่เคยที่จะใส่ใจเลย เราเคยพูดเรื่องนี้กับเขาหลายรอบแล้วว่า เราไม่โอเค อย่ามาพูดอย่างงี้กับเราๆไม่ชอบเขาก็หาว่าเรางี่เง่า ลูกคนอื่นไม่เห็นเป็นแบบเราทุกวันนี้เรารู้สึกไม่ค่อยชอบเขามากๆแต่ก็ไม่สามารถระบายกับใครได้เลย เราเลยมาขอความคิดเห็นจากทุกคนว่าทุกคนมีมุมมองยังไงบ้างกับเรื่องราวอย่างงี้