สวัสดีทุกคน คือเราก็ไม่ได้มีอะไรเยอะหรอกน่ะ แค่เราอยากจะตามหาคนคนนึง เพราะว่าหลังจากที่เราเจอกันครั้งล่าสุด กลับมาใจเราก็เพิ่งรู้ตัวว่าเรากำลังชอบเค้า.....
คือมีอยู่วันนึงเราอยากไปเที่ยวดอยผาตั้งที่จังหวัดเชียงรายมาก ชวนใครก็ไม่มีใครไป บวกกับเราอยากที่จะไปเที่ยวคนเดียวอยู่แล้ว แต่ใจเรายังไม่กล้าที่จะทำมันให้สำเร็จสักที แล้วเราก็ไปเจอเพจนำเที่ยวเพจนึงในfacebook ที่จะจอยทริปกันไปเชียงราย ดอยผาตั้ง ภูชี้ดาว ภูชี้ฟ้า เราคิดอยู่นานมากว่าจะไปดีไหมและสุดท้าย2วันสุดท้ายเราก็ตัดสินใจ โอนเงินเพื่อจองที่นั่งเพื่อที่จะไปเที่ยว ไปแบบไม่รู้จักใคร ไปคนเดียว แล้วพอถึงวันที่ออกเดินทางเราก็เจอกับผู้หญิงคนนึงซึ่งซื้อทริปมาเที่ยวคนเดียวเหมือนกัน (ใช่แล้ว คนที่เราตามหาคือผู้หญิงเหมือนกับเรา) เราก็ยัง งง ตัวเอง เราไม่ได้รู้จักเค้าเลยน่ะ แต่อยู่ๆ ไม่ว่าจะเดินไปเข้าห้องน้ำ หรือ พักซื้อของกิน เราก็ยืนรอเค้า จนสุดท้ายเราก็ได้พูดคุยกัน พี่เค้า ชื่อ จารุ เค้าบอกว่าเค้าคือคนสุดท้ายที่ซื้อทริปมาเที่ยวในวันนี้ เค้าชวนใครก็ไม่มีใครไป เค้าเลยตัดสินใจไปคนเดียว ซึ่งนั้นคือความเหมือนกันของเราสองคน พอไปถึงที่เที่ยว โอเคร นางชอบถ่ายรูปมาก ท่าทางเยอะมาก ปกติเราไม่ชอบถ่ายรูปให้ใครเลย แต่เรายอมที่จะถ่ายรูปให้นาง ยอมให้รูปของนางอยู่ในโทรศัพท์เรากว่า 1000 รูป รูปนางเยอะกว่า รูปของเราอีกด้วยซ้ำ รูปนางสวยๆ ประมาณ 500 รูปหลุดๆอีก 500 ยอมในท่านับพันของนางจริงๆ 55555 นางเป็นคนที่ยิ้มน่ารักมาก สำหรับคนอื่นไม่รู้น่ะ แต่สำหรับเราคือ เราชอบรอยยิ้มของนาง เป็นรอยยิ้มที่ ยิ้มจริงๆ ยิ้มแบบไม่คิดอะไร บางทีอยู่ดีๆนางก็หัวเราะ 55555 นางดูบ้าๆ บอๆ แต่ไม่รู้ทำไมเรารู้สึกว่านางโครตน่ารักเลย ทุกเวลาที่ไปเที่ยวไม่ว่าเดินขึ้นเขา นางก็จะรอเรา ลงเขานางก็จับแขนเรา นางบอกว่าถ้าลื่นก็จะได้ลื่นแพ็คคู่55555 ช่วงเวลาที่ไปเที่ยว ไม่ว่าจะกินข้าว ถ่ายรูป พูดคุย เรารู้สึกว่านางเป็นตัวเองสุดๆ ไม่แอ๊ป ไม่ห่วงสวย นางลุยๆ ได้ทุกอย่าง พอถึงวันที่จะกลับ เราโครตอยากขอเบอร์นาง แต่เราทำได้แค่ให้นางแอดไลน์มา เราอ้างว่ามีรูปบางรูปอยู่ในกล้องนางให้นางส่งให้ แต่ใจจริงๆคือเราอยากมีไลน์นางนั้นแหละ เราไม่กล้าขอเฟศนาง เราเลยเอาชื่อนางไปหาในเฟศ แต่เราโชคดีที่หาเจอ และเราค้นพบว่า นางเป็นคุณครูสอบภาษาอังกฤษ สอนอยู่ที่โรงเรียนลาดปลาเค้าพิทยาคม นางจบปริญญาโท มอ ราม บ้านเกิดนางอยู่ที่จังหวัดสุรินทร์ และนางโสด นางอายุ 40 แล้ว ที่สำคัญนางอายุมากกว่าเรา 14 ปี โอเคร โปรไฟล์นางไม่ได้เข้ากับตัวตนที่บ้าๆ บอๆ เหมือนตอนที่ไปเที่ยวด้วยกันเลยสักนิด (ข้อมูลเหล่านี้นางไม่ได้บอกน่ะ เราส่องเฟศนางมา) สุดท้ายแล้วเราอยากเจอนางอีก แต่ นางกับเราอยู่ไกลกันยิ่งนัก บ้านนางอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้ เราอยากบอกนางว่าเราชอบนาง ชอบรอยยิ้มของนาง เราอยากมีนางในชีวิตของเรา แต่เราก็ไม่สามารถบอกนางตรงๆได้ เรากลัวจะเสียนางไป นางจะรังเกียจไหมที่เราเป็นผู้หญิงเหมือนกันนาง เราอยากบอกนางว่า... พี่จาถ้าวันนึงปาฏิหาริย์มีจริง ขอให้พี่ได้อ่านโพสนี้น่ะ หนูว่าพี่คงรู้แหละว่าหนูเป็นใคร คงไม่ต้องแนะนำตัวหรอกมั้ง ขอโทษน่ะพี่ที่หนูมีความคิดแบบนี้กับพี่ได้ยังไง ตอนไหน หนูก็ไม่รู้ตัว รู้ตัวอีกทีก็ตอนที่ไม่ได้เจอกันแล้ว หนูไม่รู้จะไปตามหาพี่ได้จากที่ไหนจริงๆ...
เรากำลังตามหาคนคนนึง ที่เราเพิ่งรู้ตัวว่าเราชอบเค้า...
คือมีอยู่วันนึงเราอยากไปเที่ยวดอยผาตั้งที่จังหวัดเชียงรายมาก ชวนใครก็ไม่มีใครไป บวกกับเราอยากที่จะไปเที่ยวคนเดียวอยู่แล้ว แต่ใจเรายังไม่กล้าที่จะทำมันให้สำเร็จสักที แล้วเราก็ไปเจอเพจนำเที่ยวเพจนึงในfacebook ที่จะจอยทริปกันไปเชียงราย ดอยผาตั้ง ภูชี้ดาว ภูชี้ฟ้า เราคิดอยู่นานมากว่าจะไปดีไหมและสุดท้าย2วันสุดท้ายเราก็ตัดสินใจ โอนเงินเพื่อจองที่นั่งเพื่อที่จะไปเที่ยว ไปแบบไม่รู้จักใคร ไปคนเดียว แล้วพอถึงวันที่ออกเดินทางเราก็เจอกับผู้หญิงคนนึงซึ่งซื้อทริปมาเที่ยวคนเดียวเหมือนกัน (ใช่แล้ว คนที่เราตามหาคือผู้หญิงเหมือนกับเรา) เราก็ยัง งง ตัวเอง เราไม่ได้รู้จักเค้าเลยน่ะ แต่อยู่ๆ ไม่ว่าจะเดินไปเข้าห้องน้ำ หรือ พักซื้อของกิน เราก็ยืนรอเค้า จนสุดท้ายเราก็ได้พูดคุยกัน พี่เค้า ชื่อ จารุ เค้าบอกว่าเค้าคือคนสุดท้ายที่ซื้อทริปมาเที่ยวในวันนี้ เค้าชวนใครก็ไม่มีใครไป เค้าเลยตัดสินใจไปคนเดียว ซึ่งนั้นคือความเหมือนกันของเราสองคน พอไปถึงที่เที่ยว โอเคร นางชอบถ่ายรูปมาก ท่าทางเยอะมาก ปกติเราไม่ชอบถ่ายรูปให้ใครเลย แต่เรายอมที่จะถ่ายรูปให้นาง ยอมให้รูปของนางอยู่ในโทรศัพท์เรากว่า 1000 รูป รูปนางเยอะกว่า รูปของเราอีกด้วยซ้ำ รูปนางสวยๆ ประมาณ 500 รูปหลุดๆอีก 500 ยอมในท่านับพันของนางจริงๆ 55555 นางเป็นคนที่ยิ้มน่ารักมาก สำหรับคนอื่นไม่รู้น่ะ แต่สำหรับเราคือ เราชอบรอยยิ้มของนาง เป็นรอยยิ้มที่ ยิ้มจริงๆ ยิ้มแบบไม่คิดอะไร บางทีอยู่ดีๆนางก็หัวเราะ 55555 นางดูบ้าๆ บอๆ แต่ไม่รู้ทำไมเรารู้สึกว่านางโครตน่ารักเลย ทุกเวลาที่ไปเที่ยวไม่ว่าเดินขึ้นเขา นางก็จะรอเรา ลงเขานางก็จับแขนเรา นางบอกว่าถ้าลื่นก็จะได้ลื่นแพ็คคู่55555 ช่วงเวลาที่ไปเที่ยว ไม่ว่าจะกินข้าว ถ่ายรูป พูดคุย เรารู้สึกว่านางเป็นตัวเองสุดๆ ไม่แอ๊ป ไม่ห่วงสวย นางลุยๆ ได้ทุกอย่าง พอถึงวันที่จะกลับ เราโครตอยากขอเบอร์นาง แต่เราทำได้แค่ให้นางแอดไลน์มา เราอ้างว่ามีรูปบางรูปอยู่ในกล้องนางให้นางส่งให้ แต่ใจจริงๆคือเราอยากมีไลน์นางนั้นแหละ เราไม่กล้าขอเฟศนาง เราเลยเอาชื่อนางไปหาในเฟศ แต่เราโชคดีที่หาเจอ และเราค้นพบว่า นางเป็นคุณครูสอบภาษาอังกฤษ สอนอยู่ที่โรงเรียนลาดปลาเค้าพิทยาคม นางจบปริญญาโท มอ ราม บ้านเกิดนางอยู่ที่จังหวัดสุรินทร์ และนางโสด นางอายุ 40 แล้ว ที่สำคัญนางอายุมากกว่าเรา 14 ปี โอเคร โปรไฟล์นางไม่ได้เข้ากับตัวตนที่บ้าๆ บอๆ เหมือนตอนที่ไปเที่ยวด้วยกันเลยสักนิด (ข้อมูลเหล่านี้นางไม่ได้บอกน่ะ เราส่องเฟศนางมา) สุดท้ายแล้วเราอยากเจอนางอีก แต่ นางกับเราอยู่ไกลกันยิ่งนัก บ้านนางอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้ เราอยากบอกนางว่าเราชอบนาง ชอบรอยยิ้มของนาง เราอยากมีนางในชีวิตของเรา แต่เราก็ไม่สามารถบอกนางตรงๆได้ เรากลัวจะเสียนางไป นางจะรังเกียจไหมที่เราเป็นผู้หญิงเหมือนกันนาง เราอยากบอกนางว่า... พี่จาถ้าวันนึงปาฏิหาริย์มีจริง ขอให้พี่ได้อ่านโพสนี้น่ะ หนูว่าพี่คงรู้แหละว่าหนูเป็นใคร คงไม่ต้องแนะนำตัวหรอกมั้ง ขอโทษน่ะพี่ที่หนูมีความคิดแบบนี้กับพี่ได้ยังไง ตอนไหน หนูก็ไม่รู้ตัว รู้ตัวอีกทีก็ตอนที่ไม่ได้เจอกันแล้ว หนูไม่รู้จะไปตามหาพี่ได้จากที่ไหนจริงๆ...