คือเรามีแฟนค่ะแล้วเราคบกันมาได้ปีกว่าแล้ว แต่เราไม่ค่อยได้คุยกันเยอะเท่าไหร่เพราะด้วยนิสัยของเขาที่ออกจะเป็นคนมีพื้นที่ส่วนตัวสูงเราก็ค่อนข้างเป็นแบบเขาค่ะแต่เราเข้าใจเขานะเพราะด้วยความที่เคยเป็นเพื่อนกันมาก่อนแล้วกว่าจะคบกันถึงตอนนี้ก็ใช้เวลานานมากกว่าจะคบกันเคยเลิกกันครั้งนึงด้วยค่ะตอนนั้นเราคิดว่าเป็นเพื่อนกันดีกว่าเลยบอกเลิกไปแล้วก็กลับมาคบกันอีกซึ่งก็คือครั้งนี้แหละค่ะ ทีนี้สิ่งที่เราสับสนอยู่คือเป็นแฟนกันเราไม่จำเป็นต้องคุยกันทุกวันก็ได้ใช่มั้ยคะคือเราจริงๆแล้วอยากคุยกับเขามากๆเพราะเราอยู่กันคนละที่แบบว่าคนละจังหวัดเลยค่ะ เราไม่ได้เจอหน้ากันเราก็เลยอยากจะคุยกับเขาแต่เหมือนเขาจะไม่ได้คิดแบบเราคือเราเคยบอกเขาหลายครั้งว่าเราน้อยใจนะเราอยากคุยกับเขาทุกวันไม่ต้องเยอะก็ได้แค่แบ่งเวลามาให้เราบ้าง เขาก็เคยบอกว่าจะพยายามทักเรามา แต่เขาก็ทำไม่ได้หรอกค่ะ ปกติจะเป็นเราที่ทักไปค่ะเพราะนิสัยเขาด้วยที่เป็นคนไม่ชอบทักใครก่อนซึ่งเราก็เข้าใจนะพยายามเข้าใจนิสัยเขาให้มากขึ้นพยายามปรับตัวเองให้อยากคุยน้อยลงเพราะเราคงต้องให้เขามีเวลาของเขา นั่นคือสิ่งที่เราเคยคิดค่ะแต่พอหลังๆมาเราก็คิดว่าแค่นี้เรายังห่างกันไม่พออีกหรอการที่เราอยู่กันคนละจังหวัดแล้วบางทีเป็นอาทิตย์เลยที่ไม่ได้คุยกันก็เคยมาแล้ว ตอนนี้เราก็คิดว่าอยากจะเลิกด้วยแต่เราชอบเขามากๆจนลังเลไม่กล้าเลือกทางไหนสักทางเราเลยตัดสินใจที่จะอยากลองคุยกับเขาตรงๆถึงปัญหาของเราอีกรอบคราวนี้เราจะอธิบายทุกอย่างเลยแล้วเราก็เตรียมใจที่จะเลิกไว้แล้วด้วย555555เพราะเหมือนเขายังไม่พร้อมที่จะแบ่งเวลาของเขามาให้กับเราเลยเราเข้าใจนะว่างานหรือการบ้านอาจจะเยอะแต่เราแค่ต้องการคุยกันบ้างในทุกวัน เราก็ไม่อยากจะฝืนเขาแล้วถึงเขาจะไม่เคยบอกแต่เขาทำให้เรารู้สึกแบบนี้จริงๆ จริงๆสิ่งที่เราอยากให้ทุกคนบอกเราคือแฟนกันจำเป็นต้องคุยกันทุกวันมั้ยแค่นั้นเองค่ะแต่เราก็พิมพ์ส๊ะเยอะเลย เอาจริงๆตอนนี้เราไม่เข้าใจอะไรเขาเลยด้วยซ้ำค่ะว่าคิดยังไงยังอยากคบกันมั้ยเราพยายามทำให้ตัวเราเองเข้มแข็งมากขึ้นซึ่งเราว่าตอนนี้เราก็โอเคขึ้นกว่าแรกๆแล้ว ต่อไปก็เหลือแค่รวบรวมความกล้าคุยกับเขาตรงๆอีกครั้งแล้วแหละค่ะ