สวัสดีค่ะ จขกท อายุ 16 กำลังท้อและเหนื่อยมาก
ตามที่กระทู้เลยค่ะ แม่กำลังเข้าวัย 60 ส่วนตัวดิชั้นเข้าใจ และพยายามเก็บอารมณ์เสมอ เวลาโดนด่า โดนตะคอกหรือโดนขึ้นเสียงใส่ 
ก่อนหน้านี้ได้มีการพูดคุยกันถึงอารมณ์ของแม่ค่ะ แม่เขารู้สึกผิด และรู้สึกว่าควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้ 
ในหลายครั้งฉันผิด แล้งฉันโดนขึ้นเสียงหรือตะคอกใส่ ฉันรู้สึกผิดและยอมรับทุกครั้ง แต่หลายครั้งที่ฉันไม่ได้ทำอะไรผิด เขากลับควบคุมอามณ์ร้อนหรือโมโหไม่ได้ ถึงฉันจะบอกว่าเข้าใจ แต่ฉันไม่อยากมารองรับ โดนทุกวัน จนฉันอยากหนีออกจากบ้านไปพักสมองพักใจจนหายดี 

ทุกครั้งที่โดนดุด่า ฉันเก็บอารมณ์จนนิ่งเฉยได้แล้ว ถ้าเป็นเมื่อก่อนฉันคงฟึดฟัดไปบ้าง
ฉันอยากพาแม่ไปหาจิตแพทย์ แต่คงไม่ได้ ฉันต้องเก็บอารมณ์ และพยายามไม่วู่วามที่จะหนีออกจากบ้านในทุกวัน
ฉันเหนื่อยมาก การเรียนว่าเหนื่อย แล้วต้องมารองรับอารมณ์เรื่องแบบนี้อีก รู้สึกสภาพจิตใจฉันแย่มากกว่าเดิม

ฉันแค่เข้ามาระบายและเล่าความรู้สึก 

** อย่างที่บอกนะคะ, ฉันเข้าใจเขา แต่ฉันเหนื่อย **