เรื่องมีอยู่ว่าเราขออนุญาตแม่จะไปหาครอบครัวแฟนแล้วแฟนจะมารับที่บ้านทีนี่แม่ก้อบ่นด่าว่าเราจะไปทำไม เราขอตรงๆนะไม่ได้โกหกรึแอบไป แม่ก้อว่าเดี๋ยวก้อมีพวกญาติๆข้างบ้านเอาไปนินทาลับหลังและมาต่อว่าแม่ว่าปล่อยให้ลูกไปบ้านแฟนได้ไง เราเลยบอกแม่ไปว่าคนมันจะพูดอ่ะไม่ว่าจะทำอะไรหรืออยู่เฉยๆเค้าก้อเอาไปพูดอยู่ดี เราห้ามปากเค้าไม่ให้พูดได้ด้วยหรา ความคิดของเรานะไม่ว่าแฟนจะมาหาเรารึเราไปหาแฟนมันก้อมีค่าเท่ากันที่เค้าจะพูดนินทาเราในทางที่ไม่ดี เรานี่อยากพูดย้อนกลับไปว่าเค้าบางนะ ทีลูกตัวเองละทำอะไรไว้อย่าคิดว่าไม่มีใครรู้ไม่มีใครเห็นนะ รู้แต่เค้าไม่พูดไง อย่าคิดว่าคนอื่นเค้าจะมีนิสัยรึทำตัวเหมือนลูกตัวเองนะ