เรา อายุ17 ปี เรามีแฟนคบกันมาได้2ปีแล้ว พ่อของเราเขาไม่อยากให้มีเราแฟนเขาเคยพูดว่า ถ้ารู้ว่ามีแฟนจะตีให้ตาย เราเลยปิดไม่ให้พ่อเรารู้เรื่องนี้เลย เราบอกแม่แค่คนเดียวซึ่งแม่ก็โอเคนะไม่ว่าอะไรบอกว่าอย่าพากันเสียเราก็โอเค เวลาจะไปเที่ยว ดูหนังนอกบ้านกับแฟน เราก็ต้องปิดพ่อเราไม่ให้เขารู้เราโกหกว่าเที่ยวกับเพื่อนบ้างไรบ้าง ซึ่งเราโคตรอึดอัดเลยทุกครั้งเราบอกแม่ได้อย่างสบายใจแต่เราต้องโกหกพ่อทุกครั้งเวลาไปไหนมาไหนกับแฟนเพราะพ่อไม่อยากให้มี พ่อไม่ยอมเปิดใจเลยเราพยายามจะบอกความจริงหลายครั้งแล้วแต่ท่าทีของพ่อเราทำให้เราไม่กล้าบอก แล้ววันนึงก็มีคนไปบอกพ่อเราว่าเรามีแฟนวันนั้นพ่อกับแม่เราทะเลาะกันเสียงดังมาก แม่เราบอก “ลูกไม่ได้ทำอะไรไม่ดีพวกเขาก็คบกันไม่ได้พากันเสีย” พ่อเราก็พูดว่า “เนี่ยไงให้ท้ายลูก ลูกถึงใจแตกแบบนี้! “ แม่เราก็พูดอีกว่า “พี่คิดแบบนี้ได้ยังไงลูกมันไม่ได้ทำอะไรที่ไม่ดีเลยรู้มั้ยทำไมลูกถึงบอกฉันแต่ไม่บอกพี่ ก็เพราะพี่มีความคิดแบบนี้ไง! คิดลบกับลูกตัวเองแบบนี้ได้ยัง!” พ่อเราก็พูดอีกว่า “พี่อายมากทำไมถึงมีลูกแบบนี้ ลูกเป็นแบบนี้ก็เพราะมีแม่แบบนี้ไง!” แม่เราก็พูดแบบโมโหมากว่า “ถ้าอายมากที่มีลูกแบบนี้ที่มีแม่แบบนี้ก็ไปเลย จะไปไหนก็ไปไม่ต้องกลับมา!” ละพ่อเราก็ออกไปเลย เราอยู่บนห้องได้ยินเสียงทุกชัดเจนอย่างเราอึ้งกับคำพูดพ่อเรามาก เขาคิดแบบนี้กับเราได้ยังไงเรื่องแบบนี้มันห้ามกันได้ด้วยหรอ