คือเราคบกับแฟนมาได้ซักพักแล้วก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรเว้นแต่ฐานะทางบ้านของฝ่ายชายค่อนข้างลำบากกว่าเราเยอะ เขาต้องเรียนไปทำงานไปส่งตัวเองเรียนตั้งแต่ม.ต้นพอส่งไม่ไหวก็ต้องดรอปมาเรียนกศน.จนตอนนี้ขึ้นมหาลัยแล้ว ตอนคบกันแรกๆเราก็ไม่รู้ว่าเขาจะลำบากขนาดนั้นพอรู้เราก็สงสารเขาอะไรที่เราพอจะช่วยได้เราก็ช่วย เงินที่เราเก็บไว้ซื้อของที่อยากได้พวกเสื้อผ้าเครื่องสำอางอะไรต่างๆตามสไตล์ผู้หญิง เราก็เลิกซื้อหันมาซื้อข้าวซื้อของใช้จำเป็นในชีวิตประจำวันช่วยแฟนเราแทน ทุกๆวันสำคัญหรือวันพิเศษอะไรเราไม่เคยซื้อของไร้สาระให้กันแต่จะซื้อเป็นพวกข้าวสารอาหารแห้งให้แทน5555 วันไหนเขาทำงานพิเศษกลับดึกเราก็จะโทรสั่งข้าวไว้ให้ตลอดกลัวเขาไม่มีอะไรกิน เป็นแบบนี้มาตลอด ฝั่งชายไม่เคยขออะไรเลยมีแต่เราให้เองตลอดจนคนอื่นมองว่าเราโง่ ถูกหลอกใช้บ้างก็มีแม่เราก็ไม่โอเคเวลาเราโทรคุยกับแฟนแล้วแม่เห็นแม่จะพูดเหน็บว่าเรากับแฟนเสียๆหายๆว่าโง่ไปเอาคนจนมาดูแลให้ตัวเองลำบาก พูดแบบนี้ตลอดบางที่แฟนเราได้ยินนางก็น้ำตาคลอแล้วตัดสายไปเลยเราควรจะทำยังไงดีคะฝ่ายชายไม่เคยขออะไรเลยห้ามเราด้วยซ้ำแต่จะให้เราสบายคนเดียวแล้วทนเห็นเขาลำบากเราทำไม่ได้อะ เราจะทำยังไงให้แม่เข้าใจแล้วเลิกพูดแบบนั้นซักที