เข้าเรื่องเลยเเล้วกัน
เริ่มจากเป็นเด็กจบใหม่ในปี 2564 ก่อนจะจบปีนี้อยากเเชร์เรื่องราวที่ได้พบเจอมาในช่วงการหางานทำในช่วงโควิดกำลังระบาด
จขกท.จบมอ ที่อยู่ฝั่งธนในเครือสามพระ.... โดยเกรดที่จบมาก็คือระดับ 3.XX โดยเมื่อเครียร์เรื่องโปรเจค อนุมัติการจบเเล้วพักที่บ้าน
ประมาณ 2 อาทิตย์ก็เริ่มหางานตามเว็บต่าง ๆ (ที่บ้านเร่งเล้าให้หางานด้วย 555 )
โดยหาไปเรื่อย ๆ ยื่น CV ส่งไปเรื่อย ๆ ก็เริ่มมีบริษัทต่าง ๆ ติดต่อมาแต่ในช่วงนั้นโควิดระบาดทำให้การสัมภาษณ์งานเป็นระบบออนไลน์
บริษัทที่ติดต่อมาก็มีทั้งมีชื่อเสียง เเละ บริษัทขนาดธรรมดาแต่มีไม่กี่ที่ ที่เราจะอยากจะทำโดยตัดสินใจสัมภาษณ์กับบริษัทแห่งหนึ่ง
บริษัทนี้อาศัยการเปิดรับสมัครผ่านบริษัทจัดหางานซึ่งในความคิดตอนนั้นคิดว่าแค่จัดหางานแต่ไม่ใช่ Sup โดยยื่นข้อเสนอให้เงินเดือนตามที่คิดไว้คือ 18 K (จบใหม่แอบดีใจ) ก็สัมภาษณ์จนจบ สรุปว่าผลออกมาได้ ซึ่งแปลกใจว่าทำไมสัมภาษณ์เช้า เย็นทราบผลเลย เร็วไปไหมมมมมม......
ทาง HR ของบริษัทจัดหางานก็รวบลัดทำเรื่องขอเอกสารภายในวันรุ่งขึ้นเลย โดยเราถามรายละเอียดก็เหมือนจะโดนเหวี่ยงๆบ้าง และเเจ้งว่าทางบริษัทมีประกันชีวิตให้ และ เงินเดือนไม่มีรายรับในส่วนอื่น ๆ ก็คือมีเงินเดือน + ประกันชีวิต ปฏิบัติงานที่จังหวัดระยอง ซึ่งเราโอเคที่อยากจะเริ่มงานด้วยความที่อยากมีงานทำไวไว
ก็เริ่มไปถึงที่ทำงานพบว่า งานเป็นดังที่เราสัมภาษณ์ไว้เพียง 4 เดือนแรกเท่านั้น(ทำทั้งหมด 6 เดือน)โดย เราต้องอยู่ในความดูเเลของบริษัทจัดหางานทั้งสิ้นทั้งนี้ ไม่เคยเเจ้งเราก่อนเลยซึ่งสัญญาเป็นแบบปีต่อปี ไม่ใช่พนักงานประจำเเต่บอกเพียงว่าต่อไปก็อาจจะมีการบรรจุเป็นพนักงานประจำในบริษัทที่เราไปทำ(สืบทราบมาว่ายากมาก..การบรรจุแทบไม่มี มี ก็ประมาณ 1 คน) ซึ่งการอยู่ในสังคมทำงานนั้นก็ราวกับว่ามีชนชั้นกันเกิดขึ้นระหว่าง พนักงานที่ต่อสัญญาจ้างกับพนักงานบรรจุขึ้นตรงกับทางบริษัทที่ปฎิบัติงาน ซึ่งสวัสดิการตรงนี้ต่างกันราวฟ้ากับเหว
จังหวะที่ทำงานได้ไปสักพักสังคมการทำงานก็เริ่มเจอคนประสาท(หัวหน้าโดยตรง) + เราเป็นเด็กจบใหม่ก็รับหน้าที่ ที่ไม่สามารถปฏิเสธได้เยอะมากซึ่งเราก็อาจจะเริ่มไม่ไหวเเต่ไม่สามารถบอกใครได้ ถ้าจะติดต่อก็ได้เเต่ทางโทรศัพท์หา HR ของบริษัทจัดหางานเพียงเท่านั้นซึ่งเจอมาเฟียรุ่นเก๋าที่เป็นพนักงานประจำที่นั่นเเล้วก็ HR บริษัทจัดหางานก็ดูเหมือนจะไม่มีบทบาทอะไรเสียเลย....เเต่สุดท้ายเราก็ออกเเล้วก็หางานใหม่ได้ ณ ปัจจุบัน
****จึงอยากฝากบอกเพื่อนๆ และ น้อง ๆ ชาว pantip หรือเด็กจบใหม่ที่ต้องการจะหางานทำในช่วงโควิดว่าอย่าใจร้อน เราควรเลือกกงานที่ตรงกับเรามากที่สุดเเล้วก็ดูข้อมูลให้ดีก่อนตัดสินใจเริ่มงาน ถ้าเป็นไปได้หาสมัครงานที่เป็นพนักงานประจำขึ้นตรงกับบริษัทไม่ผ่าน Sup contract จะดีกว่า ดูสวัสดิการ + วันหยุดต่าง ๆ นานา ว่าคุ้มไหมด้วยครับ
รีวิวประสบการณ์เด็กจบใหม่ได้งานช่วงโควิด...แต่ไม่ได้ดีเหมือนที่คิด
เริ่มจากเป็นเด็กจบใหม่ในปี 2564 ก่อนจะจบปีนี้อยากเเชร์เรื่องราวที่ได้พบเจอมาในช่วงการหางานทำในช่วงโควิดกำลังระบาด
จขกท.จบมอ ที่อยู่ฝั่งธนในเครือสามพระ.... โดยเกรดที่จบมาก็คือระดับ 3.XX โดยเมื่อเครียร์เรื่องโปรเจค อนุมัติการจบเเล้วพักที่บ้าน
ประมาณ 2 อาทิตย์ก็เริ่มหางานตามเว็บต่าง ๆ (ที่บ้านเร่งเล้าให้หางานด้วย 555 )
โดยหาไปเรื่อย ๆ ยื่น CV ส่งไปเรื่อย ๆ ก็เริ่มมีบริษัทต่าง ๆ ติดต่อมาแต่ในช่วงนั้นโควิดระบาดทำให้การสัมภาษณ์งานเป็นระบบออนไลน์
บริษัทที่ติดต่อมาก็มีทั้งมีชื่อเสียง เเละ บริษัทขนาดธรรมดาแต่มีไม่กี่ที่ ที่เราจะอยากจะทำโดยตัดสินใจสัมภาษณ์กับบริษัทแห่งหนึ่ง
บริษัทนี้อาศัยการเปิดรับสมัครผ่านบริษัทจัดหางานซึ่งในความคิดตอนนั้นคิดว่าแค่จัดหางานแต่ไม่ใช่ Sup โดยยื่นข้อเสนอให้เงินเดือนตามที่คิดไว้คือ 18 K (จบใหม่แอบดีใจ) ก็สัมภาษณ์จนจบ สรุปว่าผลออกมาได้ ซึ่งแปลกใจว่าทำไมสัมภาษณ์เช้า เย็นทราบผลเลย เร็วไปไหมมมมมม......
ทาง HR ของบริษัทจัดหางานก็รวบลัดทำเรื่องขอเอกสารภายในวันรุ่งขึ้นเลย โดยเราถามรายละเอียดก็เหมือนจะโดนเหวี่ยงๆบ้าง และเเจ้งว่าทางบริษัทมีประกันชีวิตให้ และ เงินเดือนไม่มีรายรับในส่วนอื่น ๆ ก็คือมีเงินเดือน + ประกันชีวิต ปฏิบัติงานที่จังหวัดระยอง ซึ่งเราโอเคที่อยากจะเริ่มงานด้วยความที่อยากมีงานทำไวไว
ก็เริ่มไปถึงที่ทำงานพบว่า งานเป็นดังที่เราสัมภาษณ์ไว้เพียง 4 เดือนแรกเท่านั้น(ทำทั้งหมด 6 เดือน)โดย เราต้องอยู่ในความดูเเลของบริษัทจัดหางานทั้งสิ้นทั้งนี้ ไม่เคยเเจ้งเราก่อนเลยซึ่งสัญญาเป็นแบบปีต่อปี ไม่ใช่พนักงานประจำเเต่บอกเพียงว่าต่อไปก็อาจจะมีการบรรจุเป็นพนักงานประจำในบริษัทที่เราไปทำ(สืบทราบมาว่ายากมาก..การบรรจุแทบไม่มี มี ก็ประมาณ 1 คน) ซึ่งการอยู่ในสังคมทำงานนั้นก็ราวกับว่ามีชนชั้นกันเกิดขึ้นระหว่าง พนักงานที่ต่อสัญญาจ้างกับพนักงานบรรจุขึ้นตรงกับทางบริษัทที่ปฎิบัติงาน ซึ่งสวัสดิการตรงนี้ต่างกันราวฟ้ากับเหว
จังหวะที่ทำงานได้ไปสักพักสังคมการทำงานก็เริ่มเจอคนประสาท(หัวหน้าโดยตรง) + เราเป็นเด็กจบใหม่ก็รับหน้าที่ ที่ไม่สามารถปฏิเสธได้เยอะมากซึ่งเราก็อาจจะเริ่มไม่ไหวเเต่ไม่สามารถบอกใครได้ ถ้าจะติดต่อก็ได้เเต่ทางโทรศัพท์หา HR ของบริษัทจัดหางานเพียงเท่านั้นซึ่งเจอมาเฟียรุ่นเก๋าที่เป็นพนักงานประจำที่นั่นเเล้วก็ HR บริษัทจัดหางานก็ดูเหมือนจะไม่มีบทบาทอะไรเสียเลย....เเต่สุดท้ายเราก็ออกเเล้วก็หางานใหม่ได้ ณ ปัจจุบัน
****จึงอยากฝากบอกเพื่อนๆ และ น้อง ๆ ชาว pantip หรือเด็กจบใหม่ที่ต้องการจะหางานทำในช่วงโควิดว่าอย่าใจร้อน เราควรเลือกกงานที่ตรงกับเรามากที่สุดเเล้วก็ดูข้อมูลให้ดีก่อนตัดสินใจเริ่มงาน ถ้าเป็นไปได้หาสมัครงานที่เป็นพนักงานประจำขึ้นตรงกับบริษัทไม่ผ่าน Sup contract จะดีกว่า ดูสวัสดิการ + วันหยุดต่าง ๆ นานา ว่าคุ้มไหมด้วยครับ