สวัสดีค่ะ อยากปรึกษาเกี่ยวกับเรื่องครอบครัวหน่อยค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่า ปัจจุบันเราท้องได้ 6 เดือน
ก่อนหน้านี้เรากับแฟนทำงานประจำอยู่กรุงเทพ เงินเดือนรวมกันตกเดือนละ 20,000++ เรามีภาระที่บ้านต้องโอนให้แม่กับพ่อจ่ายค่างวดรถและค่าใช้จ่ายอื่นทุกเดือน เดือนละ 10,000 บาท เรากับแฟนต้องจ่ายค่าห้องรวมน้ำไฟไม่เกือนเดือนละ 5000 บาท เหลือใช้และเก็บ 5000++ บาท/เดือน ส่วนแฟนเราเต้าไม่ได้ส่งกลับบ้านเพราะพ่อกับแม่เสียตั้งนานแล้ว
ตอนที่เราท้องได้ 2 เดือน แม่รู้ว่าท้องก็ให้เรากับแฟนกลับมาอยู่บ้านที่ต่างจังหวัด เรากับแฟนก็ลังเลอยู่ว่าจะกลับดีไหม เวลาเราแพ้ท้องเราจะอวกตอนกลางคืน อวกทั้งคืนจนเรากับแฟนเกือบไม่ได้นอน อะไรที่เคยชอบกินก็กินไม่ได้มันเหม็นไปหมด พอเป็นแบบนี้นานขึ้น จนถึง 4 เดือนเราเริ่มไม่ไหว ลาป่วยบ่อย บวกกับโดยเพื่อนร่วมงานกดดันเพราะทำงานช่วยไม่ค่อยได้ เรากับแฟนได้ลาออกกลับบ้านเราที่ต่างจังหวัดช่วงประมาณตุลาคมที่ผ่านมา
เรากับแฟนย้ายมาก็กักตัว 14 วัน ทำเรื่องฝากครรภ์ลูกใหม่อีกครั้งที่อนามัยใกล้บ้าน และทุกครั้งที่หมอนัดเราใช้เงินเก็บตัวเองตลอดไม่เคยรบกวนเงินพ่อแม่ ค่าน้ำค่าไฟค่ากับข้าวทุกอย่างเรารับกับแฟนรับผิดชอบ เงินที่เก็บไว้ก็ใกล้หมดเพราะแฟนเราก็ยังหางานใหม่ไม่ได้ ตอนนี้เลยปลูกผักแล้วก็เลี้ยงปลาขาย แต่ละวันได้ไม่เยอะ ส่วนเราก็มาขายครีมในเฟสบุ๊ค บางวันขายได้บางวันก็ไม่ได้เลย
เมื่อ 2 วันก่อนเราเลยคุยกับแม่ว่าช่วยจ่ายค่าใช้จ่ายในบ้านได้ไหม เราอยากเก็บเงินไว้ซื้อของเตรียมคลอด จ่ายค่าโรงพยาบาล พอพ่อเลี้ยงเรามาได้ยิน ด่าเรากับแฟน แค่นี้ช่วยจ่ายไม่ได้บวกกับแกเมามา เราก็เงีบยไม่พูดอะไร เพราะไม่อยากมีปัญหา (เราลืมเล่าไปพ่อเลี้ยงเราทำงานรับเหมาเกี่ยวกับไฟฟ้า และต่อเติม ทุกวันตอนเช้า-เย็น จะมีลูกน้องพ่อ 3 คน มากินข้าวที่บ้านตลอด ซึ่งเราก็ต้องเป็นคนทำกับข้าวหุงข้าวให้ บางวันทำกับข้าว 4-5 อย่าง วันละ 2 มื้อ) วันถัดมาไฟที่บ้านก็ดับเราก็ไม่รู้ว่าต้องทำยังไง ดับตั้งแต่ช่วงเช้าแม่เราเลยโทรเรียกพ่อเลี้ยงทำไปซ่อมไฟให้หมู่บ้านข้างๆมาดูให้หน่อย แกก็บอกว่าเออๆ จนถึงเย็น เราก็ทำกับข้าวให้ตามปกติแต่วันนี้ไม่ค่อยมีอะไรกิน เพราะตลาดก็ปิดมีคนติดโควิดร้านค้าในหมู่บ้านก็มีของไม่เยอะ เราทำผัดผักบุ้ง น้ำพริกปลาทูยอดผักลวก พ่อเลี้ยงกลับมาถึงบ้านประมาณ 2 ทุ่มแกกับลูกน้องเมามา บนหิวข้าว พอมาเห็นกับข้าวที่เราทำมันไม่เยอะ บวกกับไฟที่บ้านก็ดับ แกเลยโมโหบนไฟซ่อมไฟไปบวกกับด่าแฟนเรา ว่ายังหางานประจำไม่ได้ แม่เราเคยบอกให้พาแฟนเราไปทำงานด้วยแต่แกบอกว่าเอาไปทำได้ แต่ไม่ให้เงินทำฟรีเป็นลูกเขยจะมาเอาเงินทำไม เราก็โมโหไม่ให้แฟนไป เเกซ่อมไฟเสร็จแกก็มาด่าเราว่าทำไมกับข้าวมีแค่นี้มีแต่ผักๆไม่มีลาบ ต้มไก่นี้มาทำงานเหนื่อยๆอยากกินกับข้าวเยอะๆ เราเลยพูดขึ้นว่า ถ้าอยากกินเยอะๆช่วยจ่ายค่ากับข้าวหน่อย แก่ก็ด่ามาเลยก็เพราะกับผัวไม่มีงานทำ มาเกาะกูกิน ค่ารถจ่ายช่วยกูครึ่งเดียวกูต้องทำงานหนัก ทำงานหาเลี้ยงแม่ ไหนลูกในท้องออกมากูก็ต้องเลี้ยงแล้วแกก็เอาเท้ายันหม้อหุงข้าวแต่ดีที่ข้าวไม่หก บอกให้เอากับข้าวไปทิ้งกูไม่กินของแค่นี้
ตอนนั้นเราโมโหมากก็มีปรกเสียงกันเลยโยนกับข้าวที่ทำทิ้งหมด ไม่ต้องมีใครกิน แม่เลยไล่เราออกจากตรงนั้น พ่อเลี้ยงแกตะโกนของที่ซื้อมาอันไหนของเอาออกไปให้หมดกูไม่กิน เราก๋เลยเดินออกมา ขนหม้อหุงข้าวกาน้ำร้อน เครื่องปรุงทุกอย่างมาไว้ที่ห้องเรา ไม่ให้ใช้ กาแฟโอวันตินทุกอย่างที่ซื้อมา เราเก็บมาหมด
ตอนนี้เราเลยคิดว่าเราไม่น่ากลับมาอยู่นี้เลย
เพื่อนๆคิดว่าเรายังต้องอยู่เพื่อแม่เราที่นี้ไหม เราสงสารแม่ที่ต้องมาเจออะไรแบบนี้ตลอด มีความคิดเห็นอะไรเพิ่มเติมไหม ตอนนี้เราเหนื่อยมากมีเงินติดตัวทั้งตัว 200 บาท เราเหนื่อยมากเลย ของของลูกยังไม่ซื้ออะไรเก็บไว้เลย จากที่พ่อเลี้ยงแกว่ามา ลูกเรา เราจะเลี้ยงเองพอคลอด เราก็จะพาลูกไป เราไม่อยากอยู่ที่นี้ เราเหนื่อยมากเลย เราอยากพาแม่ไปด้วยแต่แม่คงไม่ไป เพราะว่าบ้านที่อยู่ก็เป็นบ้านตากับยายเรา และยังเป็นที่ดินผืนสุดท้ายของแม่เรา
ครอบครัวไม่ใช่ที่ที่น่าอยู่เสมอไป เราควรทำยังไงดี ห่วงลูกในท้องก็ห่วง
เรื่องมีอยู่ว่า ปัจจุบันเราท้องได้ 6 เดือน
ก่อนหน้านี้เรากับแฟนทำงานประจำอยู่กรุงเทพ เงินเดือนรวมกันตกเดือนละ 20,000++ เรามีภาระที่บ้านต้องโอนให้แม่กับพ่อจ่ายค่างวดรถและค่าใช้จ่ายอื่นทุกเดือน เดือนละ 10,000 บาท เรากับแฟนต้องจ่ายค่าห้องรวมน้ำไฟไม่เกือนเดือนละ 5000 บาท เหลือใช้และเก็บ 5000++ บาท/เดือน ส่วนแฟนเราเต้าไม่ได้ส่งกลับบ้านเพราะพ่อกับแม่เสียตั้งนานแล้ว
ตอนที่เราท้องได้ 2 เดือน แม่รู้ว่าท้องก็ให้เรากับแฟนกลับมาอยู่บ้านที่ต่างจังหวัด เรากับแฟนก็ลังเลอยู่ว่าจะกลับดีไหม เวลาเราแพ้ท้องเราจะอวกตอนกลางคืน อวกทั้งคืนจนเรากับแฟนเกือบไม่ได้นอน อะไรที่เคยชอบกินก็กินไม่ได้มันเหม็นไปหมด พอเป็นแบบนี้นานขึ้น จนถึง 4 เดือนเราเริ่มไม่ไหว ลาป่วยบ่อย บวกกับโดยเพื่อนร่วมงานกดดันเพราะทำงานช่วยไม่ค่อยได้ เรากับแฟนได้ลาออกกลับบ้านเราที่ต่างจังหวัดช่วงประมาณตุลาคมที่ผ่านมา
เรากับแฟนย้ายมาก็กักตัว 14 วัน ทำเรื่องฝากครรภ์ลูกใหม่อีกครั้งที่อนามัยใกล้บ้าน และทุกครั้งที่หมอนัดเราใช้เงินเก็บตัวเองตลอดไม่เคยรบกวนเงินพ่อแม่ ค่าน้ำค่าไฟค่ากับข้าวทุกอย่างเรารับกับแฟนรับผิดชอบ เงินที่เก็บไว้ก็ใกล้หมดเพราะแฟนเราก็ยังหางานใหม่ไม่ได้ ตอนนี้เลยปลูกผักแล้วก็เลี้ยงปลาขาย แต่ละวันได้ไม่เยอะ ส่วนเราก็มาขายครีมในเฟสบุ๊ค บางวันขายได้บางวันก็ไม่ได้เลย
เมื่อ 2 วันก่อนเราเลยคุยกับแม่ว่าช่วยจ่ายค่าใช้จ่ายในบ้านได้ไหม เราอยากเก็บเงินไว้ซื้อของเตรียมคลอด จ่ายค่าโรงพยาบาล พอพ่อเลี้ยงเรามาได้ยิน ด่าเรากับแฟน แค่นี้ช่วยจ่ายไม่ได้บวกกับแกเมามา เราก็เงีบยไม่พูดอะไร เพราะไม่อยากมีปัญหา (เราลืมเล่าไปพ่อเลี้ยงเราทำงานรับเหมาเกี่ยวกับไฟฟ้า และต่อเติม ทุกวันตอนเช้า-เย็น จะมีลูกน้องพ่อ 3 คน มากินข้าวที่บ้านตลอด ซึ่งเราก็ต้องเป็นคนทำกับข้าวหุงข้าวให้ บางวันทำกับข้าว 4-5 อย่าง วันละ 2 มื้อ) วันถัดมาไฟที่บ้านก็ดับเราก็ไม่รู้ว่าต้องทำยังไง ดับตั้งแต่ช่วงเช้าแม่เราเลยโทรเรียกพ่อเลี้ยงทำไปซ่อมไฟให้หมู่บ้านข้างๆมาดูให้หน่อย แกก็บอกว่าเออๆ จนถึงเย็น เราก็ทำกับข้าวให้ตามปกติแต่วันนี้ไม่ค่อยมีอะไรกิน เพราะตลาดก็ปิดมีคนติดโควิดร้านค้าในหมู่บ้านก็มีของไม่เยอะ เราทำผัดผักบุ้ง น้ำพริกปลาทูยอดผักลวก พ่อเลี้ยงกลับมาถึงบ้านประมาณ 2 ทุ่มแกกับลูกน้องเมามา บนหิวข้าว พอมาเห็นกับข้าวที่เราทำมันไม่เยอะ บวกกับไฟที่บ้านก็ดับ แกเลยโมโหบนไฟซ่อมไฟไปบวกกับด่าแฟนเรา ว่ายังหางานประจำไม่ได้ แม่เราเคยบอกให้พาแฟนเราไปทำงานด้วยแต่แกบอกว่าเอาไปทำได้ แต่ไม่ให้เงินทำฟรีเป็นลูกเขยจะมาเอาเงินทำไม เราก็โมโหไม่ให้แฟนไป เเกซ่อมไฟเสร็จแกก็มาด่าเราว่าทำไมกับข้าวมีแค่นี้มีแต่ผักๆไม่มีลาบ ต้มไก่นี้มาทำงานเหนื่อยๆอยากกินกับข้าวเยอะๆ เราเลยพูดขึ้นว่า ถ้าอยากกินเยอะๆช่วยจ่ายค่ากับข้าวหน่อย แก่ก็ด่ามาเลยก็เพราะกับผัวไม่มีงานทำ มาเกาะกูกิน ค่ารถจ่ายช่วยกูครึ่งเดียวกูต้องทำงานหนัก ทำงานหาเลี้ยงแม่ ไหนลูกในท้องออกมากูก็ต้องเลี้ยงแล้วแกก็เอาเท้ายันหม้อหุงข้าวแต่ดีที่ข้าวไม่หก บอกให้เอากับข้าวไปทิ้งกูไม่กินของแค่นี้
ตอนนั้นเราโมโหมากก็มีปรกเสียงกันเลยโยนกับข้าวที่ทำทิ้งหมด ไม่ต้องมีใครกิน แม่เลยไล่เราออกจากตรงนั้น พ่อเลี้ยงแกตะโกนของที่ซื้อมาอันไหนของเอาออกไปให้หมดกูไม่กิน เราก๋เลยเดินออกมา ขนหม้อหุงข้าวกาน้ำร้อน เครื่องปรุงทุกอย่างมาไว้ที่ห้องเรา ไม่ให้ใช้ กาแฟโอวันตินทุกอย่างที่ซื้อมา เราเก็บมาหมด
ตอนนี้เราเลยคิดว่าเราไม่น่ากลับมาอยู่นี้เลย
เพื่อนๆคิดว่าเรายังต้องอยู่เพื่อแม่เราที่นี้ไหม เราสงสารแม่ที่ต้องมาเจออะไรแบบนี้ตลอด มีความคิดเห็นอะไรเพิ่มเติมไหม ตอนนี้เราเหนื่อยมากมีเงินติดตัวทั้งตัว 200 บาท เราเหนื่อยมากเลย ของของลูกยังไม่ซื้ออะไรเก็บไว้เลย จากที่พ่อเลี้ยงแกว่ามา ลูกเรา เราจะเลี้ยงเองพอคลอด เราก็จะพาลูกไป เราไม่อยากอยู่ที่นี้ เราเหนื่อยมากเลย เราอยากพาแม่ไปด้วยแต่แม่คงไม่ไป เพราะว่าบ้านที่อยู่ก็เป็นบ้านตากับยายเรา และยังเป็นที่ดินผืนสุดท้ายของแม่เรา