ผืนนา 46 ไร่ในวงล้อม   เหลืองรวงค้อมรอเกี่ยวนวดกลางลวดหนาม

เสาเรียงปักหลักเขตตรึงขึงรั้วตาม   ตอกตริงอกสะทกนิยามนามชาวนา

ทางเคยเทียวเคยท่องท้องทุ่งกว้าง  เพียงก้าวย่างบันไดลงอยู่ตรงหน้า

ก่อนปักหมุดเปลี่ยนมือถือครองมา  โค้งขอบฟ้ากว้างรอบคือขอบรั้ว

ทางสู่ทุ่งสีทองคือท้องทุ่ง   ตลอดกุ้งคนกับเคียวท่องเที่ยวทั่ว

เหมือนฝันตื่นอีกเช้าตรู่ไม่รู้ตัว  ตอกหนึ่งเสาเร้ารัวหนึ่งครัวร้าว

ลึกและเรียงตามรอยลูกกระดูกสันหลัง  ซ้ายขวาฝั่งแยกฟากจากทุ่งข้าว

ลอบตอกหลักปักสันหลังเป็นครั้งคราว  เป็นแนวยาวแยกชีวิตจากจิตใจ

เหมือนฝันตื่นอีกเช้าตรู่รู้สึกตัว  หนึ่งครอบครัวร้างหายรั้วกรายใกล้

ฝันร้ายแฝงเร้นฝันเห็นใคร  เกาะลวดหนามรําให้ไม่เว้นคืน ....

เสาซีเมนต์ตรีงตอกงอกจากหลัง  น้ำตาหลั่งเป็นเลือดไหลโหยไห้สะอื่น

ลวดหนามเกี่ยวกายมากเลือดหยาดรื่น  นางนิ่งยืนมองมาทอดอาลัย ...

เหม่อเอยเหม่อมองอยู่หมองหม่น  เม็ดข้าวบินวนคนขับไล่

ตวัดแส้หนายุ้งฉางก้องดังไกล  เลือดหลั่งไหลจากดวงตายิ่งนาริน

แม่โพสพ? หรือใครกัน? ย่าขวัญข้าว?    เยือกกระดูกสันหลังหนาวร้าวไม่สิ้น

ราวถูกหลักปักดึงตรึงกับดิน  เลือดคล้งคาวกลิ่นดิ้นรนกาย
#ช่วยหน่อยนะคะ