มีคนนึงในที่ทำงาน เค้าชอบหงุดหงิดเวลาถูกมอบหมายงาน แล้วก็ชอบพูดว่าตำแหน่งที่เราทำอยู่นั้นสบายและได้เงินเดือนเยอะบ่อยๆ แต่เราไม่ได้สนใจอะไรก็ปล่อยๆ ไป
ล่าสุดเค้าพูดแนวเดิมอีก แต่คราวนี้พูดเป็นตัวเงินออกมาเลย แล้ววันนั้นเราอารมณ์ไม่ดี
เลยพูดกลับไปว่า "ถ้าคิดอย่างนั้นก็ทำไมไม่ลาออกแล้วมาสมัครตำแหน่งเดียวกันดูหละ"
เค้าก็อ้างโน้นนี่นั้น อ้างว่า "วุฒิไม่มี ภาษาไม่ได้ บลาๆๆ"
เราก็เลยพูดต่ออีกว่า "ก็นั่นแหละค่ะ การลงทุนมันต่างกัน"
ส่วนตัวไม่เคยสนใจว่าใครจะได้เงินเดือนเท่าไหร่ ต่อให้ทำตำแหน่งเดียวกันก็ตาม เพราะคนที่เราต่อรองรายได้จนเป็นที่น่าพอใจตอนสัมภาษณ์งาน และคนที่ตกลงเซ็นอนุมัติ ยินยอม ว่าจ้างก็เป็นจีเอ็ม เราไม่ได้ไปล๊อกคอจับมือเซ็น..
ส่วนตัวเราเอง ถ้าไม่พอใจในสิ่งที่ตัวเองมีตัวเองเป็น ก็คงจะเลือกเพิ่มทักษะที่จำเป็นแล้วขยับขยายไปทำตำแหน่งอื่นที่บริษัทอื่น.. ซึ่งที่ผ่านมาเราก็ทำอย่างนั้น
ทำไมคนที่ไม่มีความสุขกับการทำงานถึงไม่ลาออกจากงานไปซะ ดีกว่าอยู่แล้วทำตัวเป็นพิษต่อคนอื่น
ล่าสุดเค้าพูดแนวเดิมอีก แต่คราวนี้พูดเป็นตัวเงินออกมาเลย แล้ววันนั้นเราอารมณ์ไม่ดี
เลยพูดกลับไปว่า "ถ้าคิดอย่างนั้นก็ทำไมไม่ลาออกแล้วมาสมัครตำแหน่งเดียวกันดูหละ"
เค้าก็อ้างโน้นนี่นั้น อ้างว่า "วุฒิไม่มี ภาษาไม่ได้ บลาๆๆ"
เราก็เลยพูดต่ออีกว่า "ก็นั่นแหละค่ะ การลงทุนมันต่างกัน"
ส่วนตัวไม่เคยสนใจว่าใครจะได้เงินเดือนเท่าไหร่ ต่อให้ทำตำแหน่งเดียวกันก็ตาม เพราะคนที่เราต่อรองรายได้จนเป็นที่น่าพอใจตอนสัมภาษณ์งาน และคนที่ตกลงเซ็นอนุมัติ ยินยอม ว่าจ้างก็เป็นจีเอ็ม เราไม่ได้ไปล๊อกคอจับมือเซ็น..
ส่วนตัวเราเอง ถ้าไม่พอใจในสิ่งที่ตัวเองมีตัวเองเป็น ก็คงจะเลือกเพิ่มทักษะที่จำเป็นแล้วขยับขยายไปทำตำแหน่งอื่นที่บริษัทอื่น.. ซึ่งที่ผ่านมาเราก็ทำอย่างนั้น