ถ้าหากเราตายเราจะไปอยู่ในที่ที่ไม่มีผู้คนไม่มีแม้กระทั่งสัตว์เลี้ยงมีแต่ห้องนอนเล็กๆห้องหนึ่งและกล่องความทรงจำกล่องเล็กเรียงกันเท่านั้นเราเป็นคนที่ชอบความสงบไม่ชอบความวุ่นวายมันเป็นแบบนี้มาตั้งแต่ตอนไหนกันนะเราเองก็อยากรู้ว่าจิตใต้สำนึกของเราคิดและจะทำอะไรอยู่มันดูเพ้อฝันมากเลยเราเป็นคนที่ขี้ลืมมากๆบางครั้งก็คิดและทำอะไรโดยไม่รู้ว่าตัวเองจะทำอะไรงง?มั้ย555เราก็งง?เราเป็นคนที่ขาดเรียนบ่อยจนทุกคนในบ้านก็ด่าว่าแต่เราก็ชินแล้วแต่เราก็คิดว่าการเรียนเราไม่ได้แย่จนไม่รู้หรือทำอะไรไม่ได้เลยเราไม่รู้อนาคตเลยว่าเราจะเป็นยังไงหนทางมันมืดดับแบบสนิทเราอยากรุ้มาเลยว่าตอนนี้เราคิดและจะทำอะไรอยู่เหมือนว่าทุกๆอย่างอยู่ในการควบคุมของตัวเองแต่ไม่สามารถทำในสิ่งที่ตัวเองคิดได้เราก็เป็นคนที่มีเพื่อนนะแต่เพื่ิอนมักจะไม่รู้ว่าเราเป็นคนยังไงเวลาเราอยุ่ต่อหน้าคนอื่นเราจะเป็นคนที่ดูมีanergyเยอะมากคอยสร้างเสรียงหัวเราะให้แต่พอเราอยู่กับตัวเองความคิดและการกระทำทุกอย่างมันก็ได้ดับลงและวนลูปอยู่อย่างนั้นไปเรื่อยๆจนถึงตอนนี้
มาเล่าเรื่องแลกเปลี่ยนระบายความในใจกัน