เมื่อหยุดคิด ทุกอย่างดับ ที่ตั้งแห่งวิญญาณไม่มี นามรูปก็ไม่มี

ดูกรภิกษุทั้งหลาย เมื่อภิกษุไม่จงใจ
ไม่ดำริ และไม่ครุ่นคิดถึงสิ่งใด

สิ่งนั้นย่อมไม่เป็นอารัมณปัจจัยเพื่อความตั้งอยู่แห่งวิญญาณ
เมื่อไม่มีอารัมณปัจจัย ความตั้งมั่นแห่งวิญญาณจึงไม่มี
เมื่อวิญญาณนั้นไม่ตั้งมั่นแล้วไม่เจริญขึ้นแล้ว
ความหยั่งลงแห่งนามรูปจึงไม่มี
เพราะนามรูปดับ สฬายตนะจึงดับ
เพราะสฬายตนะดับ ผัสสะจึงดับ
เพราะผัสสะดับ เวทนาจึงดับ
เพราะเวทนาดับ ภพจึงดับ
เพราะภพดับ ชาติจึงดับ
เพราะชาติดับ ชราและมรณะ โสกปริเทวทุกขโทมนัสและอุปายาสต่อไปจึงดับ
ความดับแห่งกองทุกข์ทั้งมวลนี้ ย่อมมีด้วยประการอย่างนี้ ฯ
หลวง เล่ม 16 ข้อ 148