วันก่อนจะไปเดินคลองถม เมียยัดกระดาษโน้ตใส่มือมาให้สองแผ่น 1 แผ่นใส่มือขวา อีก 1 ใส่มือซ้าย
บอกว่าให้อ่านกระดาษโน้ตมือขวาก่อน ส่วนมือซ้ายอ่านทีหลัง
ตามฟอร์มไปไหนฝากซื้อของเพียบ มากกว่าของกูอีก เดินกำมือสองข้างแน่น คนมองคงคิดว่าจะไปมีเรื่องกับใคร เดินผ่านแผงหนังโป๊ วันนี้ไม่ขาย ก็กูจะมาซื้อไอ้นี่แหละ เด็กประมาณ 12 ขวบเดินมาบอกว่า รู้นะอากงจะมาซื้ออะไร อั๊วเห็นอากงประจำ ถามจริงอากงไม่รู้จักหนังโป๊ออนไลน์จริง? บอกมันด้วยเสียงเรียบๆ ว่า…เรื่องกู! $&?(;#%#€£@$
ไปซื้อของดีกว่า (จริงๆ เสียหมานั่นแหละ)
เปิดอ่านโน้ตในมือขวาก่อน รายการฝากซื้อของยาวตามฟอร์ม
-  ที่รดน้ำต้นไม้อลูมิเนียม
-  เสียมเล็กๆ ขุดดินปลูกต้นไม้หลังบ้าน
-  ที่ถูบ้านแบบกดๆ แล้วรีดน้ำได้ (รู้เลยนี่ของกู)
-  หมวกผ้ากันแดด
-  กรรไกรตัดหญ้า (กู)
-  น้ำยาล้างจาน น้ำยาถูบ้าน น้ำยาเช็ดกระจก (กู กู กู)
-  ใหญ่แห้งโฟ หมึกกรอบเยอะๆ ผักบุ้งเยอะๆ พริกน้ำส้ม 2 ถุง หนังปลากรอบ 1 ขอน้ำซุปด้วย
ดูรายการสุดท้ายไม่ค่อยเข้าพวกเท่าไหร่ แต่เธอชอบร้านนี้มาก…รู้กัน
ซื้อรายการอื่นเสร็จรีบเดินไปร้านก๋วยเตี๋ยว อยากกลับบ้านแล้ว ของหลายอย่างหนักมาก ไปถึงร้านก๋วยเตี๋ยวปิดอีก ช่างมัน เดี๋ยวซื้อข้าวขาหมูไปให้หมูกิน นึกขึ้นได้ว่ามีโน้ตในมือซ้ายอีกใบนี่หว่า กำซะเหงื่อเปียกซ่ก หมึกน้ำเงินจางๆ ผสมเหงื่อ พอเปิดอ่าน ถุงของในมือทั้งหมดหล่นพื้นกระจาย…เธอเขียนว่า
“รายการอื่นซื้อไม่ได้เป็นอะไร เดี๋ยวมาซื้อแม็คโคร แต่ถ้าเย็นตาโฟกูไม่ได้ ห้ามเข้าบ้าน!”
เดินตั้งแต่บ่าย จะสองทุ่มยังไม่กล้าเข้าบ้าน
ในรูปที่วงไว้ใส่กางเกงลายลุงตู่…กูกับน้ำยาเช็ดกระจก