เราเคยอยู่ใน Toxic relationship เจอความรักแย่ๆมาเยอะ เคยเป็นเหมือนคนบ้า ที่ต้องคอยระแวง คอยจับผิด คนๆนึงตลอดเวลา แล้วทุกครั้งที่เราคิดว่ามันต้องมีอะไรแน่ๆ แล้วมันก็มีจริงๆ คอยตามหึง ตามหวง โทรตามตลอดเวลา ที่เขาออกไปเที่ยว
ไปกินเหล้ากับเพื่อน ตอนนั้นคือเสียสุขภาพจิตมากๆ จนวันนึงที่เรารู้สึกว่าเราเหนื่อยมากๆ สภาพจิตใจคือแย่มากๆ เราควรได้รับความรักที่ดีกว่านี้ เราควรได้รับความรักเหมือนที่เราให้เขา เราเลยตัดสินใจ ค่อยๆตัดเขาออกจากชีวิต
เริ่มจากการไม่โทรตาม
เวลาที่เริ่มรู้สึกว่าอยากโทร อยากรู้ว่าเขาทำอะไร อยู่ที่ไหน
เริ่มฟุ้งซ่าน เราก็จะหาอะไรทำ เช่น ดูหนัง ฟังเพลง
เล่นกับน้องหมาน้องแมว
หลังจากนั้น เราก็เริ่มรู้สึกเบาลงมากๆ ไม่ต้องคอยหงุดหงิด โมโห เหมือนคนบ้า เวลาไปรู้ หรือไปเห็นอะไรที่เขาทำ
เราเริ่มรู้สึกว่าการอยู่คนเดียวมันสบายใจกว่า ไม่ต้องมีเขาก็ได้
หลังจากนั้นจนถึงตอนนี้ก็ถามตัวเองตลอดว่าทำตอนนั้นถึงต้องการเขาขนาดนั้น ทำไมตัดเขาออกจากชีวิตไม่ได้ทั้งที่ที่อยู่ไปก็เหมือนตายทั้งเป็น
จนวันที่เราตัดสินใจเลิกกับเขา จนถึงตอนนี้ เราก็ไม่อยากเอาใครเข้ามาในชีวิตเลย เวลามีใครเข้ามา เราก็จะกลายเป็นคนที่ขี้เกียจตอบแชทมากๆ แล้วเราก็ถูกมองว่าเป็นคนที่ไม่จริงจัง ดูไม่จริงใจ
ทั้งที่จริงๆแล้วเราเป็นคนที่คลั่งรัก ติดแฟนมากๆ
จริงๆเราก็อยากมีแฟนนะ แต่พอเริ่มจะจริงจังกับใคร ก็พังทุกที
บางคนที่เข้ามาก็ดีมากๆ ทำให้เรารู้สึกสบายใจที่มีเขาอยู่
ทำให้รู้สึกว่าเราไว้ใจเขาได้ เป็น safe zone ของเราได้
แต่ก็เป็นเราที่ทำพังทุกครั้งเลย 😢
เราไม่ชอบความรู้สึกที่มีใครต้องการเรามากๆ ต้องการเวลาจากเรา ต้องการความสนใจจากเรา เวลาที่มีใครมาเรียกร้องสิ่งพวกนี้จากเรา เราจะรู้สึกเหมือนเราโดนรบกวนอยู่ แล้วเราก็จะผลักเขาออกไป แล้วกลับมาอยู่ใน safe zone ของตัวเองเหมือนเดิม
บางอย่างที่เขาเรียกร้องจากเรา มันเป็นสิ่งที่เราควรให้เขาโดยที่ไม่ต้องเรียกร้องเลยด้วยซ้ำ ทั้งที่เราก็ชอบเขามากๆ แต่ทำไมเราให้เขาไม่ได้ ไม่ได้โทษเขาเลยที่มาเรียกร้องสิ่งพวกนี้จากเรา
โทษตัวเองตลอดที่ให้เขาไม่ได้ 🙁
เคยบอกตัวเองว่า "ลองอีกครั้งไหม เผื่อคนนี้จะไม่จบเหมือนเดิม" แต่สุดท้ายก็คุยได้ไม่เกิน 2 อาทิตย์ ความรู้สึกเบื่อ รำคาญ มันก็กลับมาอีก
เราไม่รู้ว่ามันเป็นแผลมาจากความสัมพันธ์ที่ผ่านมาหรือเปล่า
ที่ทำให้เราเป็นแบบนี้ เราอยากออกไปจากจุดนี้มากๆ
ไม่อยากอยู่คนเดียวแล้ว อยากมีคนให้เราคอยแชร์เรื่องราวแต่ละวันให้ฟัง เหนื่อยๆกลับมาก็มีคนคอยฮีล มีคนที่คอยโตไปกับเราทุกๆวัน มีคนคอยซัพพอร์ทในทุกๆความสำเร็จของเรา
เราเคยรักคนๆนึงมากๆ เขาเป็นทุกอย่างให้เรา เป็นคนที่เราไว้ใจเขาได้แบบไม่มีความระแวงเลย ไม่เคยรู้สึกเหนื่อยเลยที่มีเขาอยู่ในชีวิต อยู่กับเราในเวลาที่เราดาวน์มากๆ เป็นคนที่คอยดึงเราขึ้นมาตลอด แต่สิ่งที่เราให้เขาคือ ตอบแชทช้ามาก บางครั้ง 2-3 ชม. ตอบที บางครั้งก็หายไป 2-3 วัน บางที เป็นอาทิตย์ โดยที่ไม่บอกเขาเลย เขาบอกเราว่าอย่าหายไปแบบนี้อีกได้ไหม เขาบอกแบบนี้กับเรามา 3-4 ครั้ง แต่เราไม่เคยทำได้เลย จนถึงวันที่เขาบอกว่าเขายอมแพ้แล้ว :'(
ทุกวันนี้ก็ยังคิดถึงเขามากๆ เคยคิดจะทักไปหาเขา อยากลองอีกสักครั้ง แต่ก็นึกขึ้นได้ว่า เราใช้โอกาสนั้นไปแล้ว ใช้ไปหลายครั้งแล้วด้วย เลยไม่อยากดึงเขาเข้ามาใน Toxic relationship ของเราอีก แต่มันก็จะมีแว้บนึงที่อยากทักไปอยู่ดี :'(
เป็นคนที่เคยอยู่ใน Toxic relationship มานานมากๆ แล้วก็รู้ด้วยว่ามันไม่โอเคเลย แล้วก็เลือกที่จะออกมาจากความสัมพันธ์แบบนั้นแล้ว แต่เรากลับกลายเป็นคนที่ Toxic เอง...
เกลียดความสัมพันธ์ที่ Toxic แต่กลายเป็นคนที่ Toxic ซะเอง... :'(
ไปกินเหล้ากับเพื่อน ตอนนั้นคือเสียสุขภาพจิตมากๆ จนวันนึงที่เรารู้สึกว่าเราเหนื่อยมากๆ สภาพจิตใจคือแย่มากๆ เราควรได้รับความรักที่ดีกว่านี้ เราควรได้รับความรักเหมือนที่เราให้เขา เราเลยตัดสินใจ ค่อยๆตัดเขาออกจากชีวิต
เริ่มจากการไม่โทรตาม
เวลาที่เริ่มรู้สึกว่าอยากโทร อยากรู้ว่าเขาทำอะไร อยู่ที่ไหน
เริ่มฟุ้งซ่าน เราก็จะหาอะไรทำ เช่น ดูหนัง ฟังเพลง
เล่นกับน้องหมาน้องแมว
หลังจากนั้น เราก็เริ่มรู้สึกเบาลงมากๆ ไม่ต้องคอยหงุดหงิด โมโห เหมือนคนบ้า เวลาไปรู้ หรือไปเห็นอะไรที่เขาทำ
เราเริ่มรู้สึกว่าการอยู่คนเดียวมันสบายใจกว่า ไม่ต้องมีเขาก็ได้
หลังจากนั้นจนถึงตอนนี้ก็ถามตัวเองตลอดว่าทำตอนนั้นถึงต้องการเขาขนาดนั้น ทำไมตัดเขาออกจากชีวิตไม่ได้ทั้งที่ที่อยู่ไปก็เหมือนตายทั้งเป็น
จนวันที่เราตัดสินใจเลิกกับเขา จนถึงตอนนี้ เราก็ไม่อยากเอาใครเข้ามาในชีวิตเลย เวลามีใครเข้ามา เราก็จะกลายเป็นคนที่ขี้เกียจตอบแชทมากๆ แล้วเราก็ถูกมองว่าเป็นคนที่ไม่จริงจัง ดูไม่จริงใจ
ทั้งที่จริงๆแล้วเราเป็นคนที่คลั่งรัก ติดแฟนมากๆ
จริงๆเราก็อยากมีแฟนนะ แต่พอเริ่มจะจริงจังกับใคร ก็พังทุกที
บางคนที่เข้ามาก็ดีมากๆ ทำให้เรารู้สึกสบายใจที่มีเขาอยู่
ทำให้รู้สึกว่าเราไว้ใจเขาได้ เป็น safe zone ของเราได้
แต่ก็เป็นเราที่ทำพังทุกครั้งเลย 😢
เราไม่ชอบความรู้สึกที่มีใครต้องการเรามากๆ ต้องการเวลาจากเรา ต้องการความสนใจจากเรา เวลาที่มีใครมาเรียกร้องสิ่งพวกนี้จากเรา เราจะรู้สึกเหมือนเราโดนรบกวนอยู่ แล้วเราก็จะผลักเขาออกไป แล้วกลับมาอยู่ใน safe zone ของตัวเองเหมือนเดิม
บางอย่างที่เขาเรียกร้องจากเรา มันเป็นสิ่งที่เราควรให้เขาโดยที่ไม่ต้องเรียกร้องเลยด้วยซ้ำ ทั้งที่เราก็ชอบเขามากๆ แต่ทำไมเราให้เขาไม่ได้ ไม่ได้โทษเขาเลยที่มาเรียกร้องสิ่งพวกนี้จากเรา
โทษตัวเองตลอดที่ให้เขาไม่ได้ 🙁
เคยบอกตัวเองว่า "ลองอีกครั้งไหม เผื่อคนนี้จะไม่จบเหมือนเดิม" แต่สุดท้ายก็คุยได้ไม่เกิน 2 อาทิตย์ ความรู้สึกเบื่อ รำคาญ มันก็กลับมาอีก
เราไม่รู้ว่ามันเป็นแผลมาจากความสัมพันธ์ที่ผ่านมาหรือเปล่า
ที่ทำให้เราเป็นแบบนี้ เราอยากออกไปจากจุดนี้มากๆ
ไม่อยากอยู่คนเดียวแล้ว อยากมีคนให้เราคอยแชร์เรื่องราวแต่ละวันให้ฟัง เหนื่อยๆกลับมาก็มีคนคอยฮีล มีคนที่คอยโตไปกับเราทุกๆวัน มีคนคอยซัพพอร์ทในทุกๆความสำเร็จของเรา
เราเคยรักคนๆนึงมากๆ เขาเป็นทุกอย่างให้เรา เป็นคนที่เราไว้ใจเขาได้แบบไม่มีความระแวงเลย ไม่เคยรู้สึกเหนื่อยเลยที่มีเขาอยู่ในชีวิต อยู่กับเราในเวลาที่เราดาวน์มากๆ เป็นคนที่คอยดึงเราขึ้นมาตลอด แต่สิ่งที่เราให้เขาคือ ตอบแชทช้ามาก บางครั้ง 2-3 ชม. ตอบที บางครั้งก็หายไป 2-3 วัน บางที เป็นอาทิตย์ โดยที่ไม่บอกเขาเลย เขาบอกเราว่าอย่าหายไปแบบนี้อีกได้ไหม เขาบอกแบบนี้กับเรามา 3-4 ครั้ง แต่เราไม่เคยทำได้เลย จนถึงวันที่เขาบอกว่าเขายอมแพ้แล้ว :'(
ทุกวันนี้ก็ยังคิดถึงเขามากๆ เคยคิดจะทักไปหาเขา อยากลองอีกสักครั้ง แต่ก็นึกขึ้นได้ว่า เราใช้โอกาสนั้นไปแล้ว ใช้ไปหลายครั้งแล้วด้วย เลยไม่อยากดึงเขาเข้ามาใน Toxic relationship ของเราอีก แต่มันก็จะมีแว้บนึงที่อยากทักไปอยู่ดี :'(
เป็นคนที่เคยอยู่ใน Toxic relationship มานานมากๆ แล้วก็รู้ด้วยว่ามันไม่โอเคเลย แล้วก็เลือกที่จะออกมาจากความสัมพันธ์แบบนั้นแล้ว แต่เรากลับกลายเป็นคนที่ Toxic เอง...